Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: tredition
- Kategorie: Poesie und Drama
- Sprache: Niederländisch
- Veröffentlichungsjahr: 2024
"De donkere nacht van de ziel" is het vervolg van "De ziener". De hoofdpersoon keerde terug naar een berg op zoek naar antwoorden voor een moeilijke periode van zijn leven, momenten die God, zijn principes vergaten, zichzelf verliezend in zonden. Op de berg had "De ziener" contact met twee "grote wezens", die hem naar kennis leidden. Dit boek is een passage vol gevaren, piraten, een groot avontuur op zee, dat ons reflecties en vragen brengt, waarvoor we ons afvragen: zou het mogelijk zijn dat een crimineel herstelt en echt de vrede vindt voor zijn misdaden? Hij zou vergeving vinden. Hij zou het geluk vinden. Of zou het slechts een illusie zijn?"
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 499
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
De donkere Nacht van de Ziel
Aldivan Torres
De donkere nacht van de ziel
©2020-Aldivan Torres
Alle rechten voorbehouden
___________________________________________
Dit boek, inclusief alle delen ervan, is auteursrechtelijk beschermd en mag niet worden gereproduceerd zonder toestemming van de auteur, doorverkocht of overgedragen.
Drukken en verspreiden door de auteur:
tredition GmbH, Halenreie 40-44, 22359 Hamburg, Duitsland
ISBN 978-3-384-39950-2
___________________________________________
Het werk, met inbegrip van delen ervan, is auteursrechtelijk beschermd. De auteur is verantwoordelijk voor de inhoud. Elk gebruik is niet toegestaan zonder uw toestemming. Publicatie en verspreiding worden uitgevoerd in opdracht van de auteur, die kan worden gecontacteerd op: tredition GmbH, afdeling "Impres-sumservice", Halenreie 40-44, 22359 Hamburg, Duitsland.
"De donkere nacht van de ziel" is het vervolg van "De ziener". De hoofdpersoon keerde terug naar een berg op zoek naar antwoorden voor een moeilijke periode van zijn leven, momenten die God, zijn principes vergaten, zichzelf verliezend in zonden. Op de berg had "De ziener" contact met twee "grote wezens", die hem naar kennis leidden. Dit boek is een passage vol gevaren, piraten, een groot avontuur op zee, dat ons reflecties en vragen brengt, waarvoor we ons afvragen: zou het mogelijk zijn dat een crimineel herstelt en echt de vrede vindt voor zijn misdaden? Hij zou vergeving vinden. Hij zou het geluk vinden. Of zou het slechts een illusie zijn?"
Toewijding
Ik draag dit tweede boek van de serie "De ziener" op aan al die mensen, die me direct of indirect hebben aangemoedigd tot de realisatie van mijn dromen, met name de publicatie van mijn eerste boek getiteld "Tegengestelde krachten: het mysterie van de grot." Afgezien daarvan moet ik me de schepper herinneren die me de geschenken gaf en mijn familie die, hoewel ze me in het begin van mijn carrière niet aanmoedigden, altijd aan mijn zijde stonden in de goede en moeilijke tijden. Laten we samen een nieuw avontuur aangaan!
De twee zonen
Er was een man die twee zonen had; De jongste zei tegen zijn vader:
"Vader, geef mij mijn deel van de nalatenschap"
Dus verdeelde hij het eigendom onder hen. Niet lang daarna verzamelde de jonge zoon alles wat hij had en vertrok naar een ver land en verspilde daar zijn rijkdom aan een wild leven. Nadat hij alles had uitgegeven, kwam er een ernstige hongersnood in dat hele land en begon hij nood te lijden. Dus ging hij zich verhuren aan een burger van dat land, die hem naar zijn velden stuurde om varkens te voeren. Hij verlangde ernaar zijn maag te vullen met de peulen die de varkens aten, maar niemand gaf hem iets. Toen hij weer bij zinnen kwam, zei hij:
"Hoeveel van de gehuurde knechten van mijn vader hadden te eten, en hier ben ik aan het verhongeren! Ik zal op weg gaan en naar mijn vader teruggaan en tegen hem zeggen:
Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u. Ik ben het niet langer waard uw zoon genoemd te worden; maak mij tot een van uw gehuurde dienaren." Dus stond hij op en ging naar zijn vader.
Maar hij was nog ver weg, zijn vader zag hem en had medelijden met hem; Hij rende naar zijn zoon, sloeg zijn armen om hem heen en kuste hem.
En de zoon zei tegen hem: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u. Ik ben het niet langer waard om uw zoon genoemd te worden.
Maar de vader zei tegen zijn dienaren:Snel! Breng het beste gewaad en trek het hem aan. Doe een ring om zijn vinger en sandalen aan zijn voeten. Breng de vetgemeste koe en slacht haar. Laten we een feest houden en feest vieren. Want deze zoon van mij was dood en leeft weer; Hij was verdwaald en hij is gevonden. Dus begonnen ze feest te vieren.
Lucas 15,11-24
Introductie
De "Donkere nacht van de ziel" kan worden gedefinieerd als een kritische blik op een buitengewoon moeilijke fase waar we uiteindelijk allemaal doorheen zullen gaan. Het gaat over een periode die gunstig is voor veroordeling of, hoe ongelooflijk het ook mag lijken, voor een ongewone redding van de persoon.
Om dit laatste te bereiken, is het noodzakelijk om het exacte moment te bepalen om te handelen in het licht van de crisis om ons in staat te stellen ons te bevrijden van de duisternis en de boezem van goedheid binnen te gaan. In dit boek worden de belangrijkste elementen getoond om dat te doen en succesvol te zijn. Afgezien van deze kenmerken, zal de tekst ook laten zien hoe je kunt samenleven met de twee bestaande krachten van het universum en hoe je ze kunt beheersen.
Ik wil ook benadrukken dat het boek gericht is op alle mensen die om de een of andere reden nog steeds niet hun weg in het leven hebben gevonden, maar de hoop niet hebben verloren om te veranderen en wie weet de gewenste vrede te krijgen waar we allemaal naar op zoek zijn. Verder hoop ik met dit boek een bijdrage te leveren aan de morele en spirituele evolutie van de mens. Geniet van een bekwame lezing en tot de volgende keer, als God het wil.
De donkere Nacht van de Ziel
Toewijding
De twee zonen
Introductie
Post-grot
De taxi
Het pad naar de berg
De eerste dag op de berg
De donkere nacht van de ziel
De eerste ontmoeting met de voogdijdame
Wachten op de uitdaging
Trots
Nog een dag
Hebzucht
Reflecties over de uitdaging
Lust
Terug naar de cabine
Ontmoeting met de hindoe
Perfectioneren
Woede
Leren over woede
Nijd
Leren over afgunst
Belangrijke reflecties
Gulzigheid en luiheid
Afscheid van de hindoe
De reis
De eerste dag van de reis
Verhalen van de kapitein
De zeemeerminnen
De ontdekking
De storm
De clash
Een dag zonder hoop
Tot slot, licht
Het eiland
Het paleis
Voorbereiding
De diefstal
De verkrachting
Het terrorisme
Het Eldorado
De gevangenis
De bruiloft
De eerste dag na de bruiloft
Inspirerende droom
De routine en de loterij
Terug naar de normaliteit
Het loterijresultaat en de beslissing
Reizen en aankomen in Pesqueira
De veiling
De bijeenkomst
Het antwoord
Het begin van de tomatenteelt
De eerste vriendschappen
Volop regen en zon
De zwangerschapsperiodes
De geboorte
Zwaarwegende beslissing
Vijftien jaar later
De partij en het meningsverschil
De openbaring
Na de openbaring
Een paar maanden later
Een nieuwe fase
Reis naar Recife
De voorbereidende cursus
Een dagje strand
De partij
De volgende dag
Nieuwe vergadering
Het Park
Het theater
De periode van een jaar
Het toelatingsexamen
Mislukking en overwinning
De verlating
Leven op straat
De misdaden gaan door
Voorlopig van moord
De bijeenkomst
De voorstad
De betrokkenheid
Een doorslaggevend feit
De promotie
Leven in de "donkere nacht"
Een nieuw belangrijk feit
Een nieuwe aanpassing
De psycholoog
Het asiel
De eerste sessie
Reflecties van het leven
De tweede sessie
De onthechting van materiële dingen
De derde sessie
De ontdekking van een nieuwe liefde
De gevangenis
De veroordeling
Dertig jaar afzondering
Het einde van het visioen
De uitgang van het eiland
De heen- en terugreis
Afscheid
Ontmoeting met de beschermvrouwe en de hindoe weer
Conclusie.
Post-grot
Hallo daar, lezer, hoe lang is het geleden! Het is ongeveer een jaar geleden dat ik de grot van wanhoop ben binnengegaan en mijn droom heb vervuld om mijn carrière als schrijver te beginnen en standaard een ziener, een superbegaafd wezen te worden. Nu voel ik me klaar om mijn dromen na te jagen. Maar voordat het zover is, zal ik in het kort vertellen wat er met mij is gebeurd in de periode na de grot. Enige tijd na het beklimmen van de Ororubá-berg, het ontmoeten van de voogd, de jeugd en de kleine jongen en nog steeds geconfronteerd met de geest en de uitdagingen, keerde ik terug naar het huis van mijn ouders, zelfverzekerd, zegevierend, gelukkig en bereid om het vorige leven te hervatten. Dat was precies wat ik deed en met toewijding in het werk en de studies heb ik de universiteit afgemaakt en innovatieve ideeën opgedaan om mijn carrière voort te zetten. Dit was een noodzakelijk en belangrijk moment, dat me enorm veel voldoening gaf, omdat mijn inspanningen werden beloond. Ik was echter nog steeds niet helemaal vervuld, omdat ik nog steeds niet de realisatie van de grotere droom heb bereikt: om mijn serie "De ziener" aan de top van de literatuurwereld te zien. Ik ben erg pretentieus, maar dit is hoe ik me voel, uiteindelijk ben ik een ziener die getransformeerd is door de wonderbaarlijke krachten van de grot van wanhoop, de gevaarlijkste grot ter wereld. Nou, laat het lot het beslissen.
Met het succes van de eerste taak die was om de "Tegengestelde Krachten" te herenigen, om ze te beheersen en iemand te helpen zichzelf te vinden, kan ik zeggen dat ik me klaar voel voor het volgende avontuur. Toen ik daarover nadacht, nam ik de volgende beslissing: om terug te keren naar de heilige grond van de berg Ororubá en de voogd te ontmoeten, zodat ze me kan helpen met het grootste doel van dit boek, namelijk het begrijpen van de gevaarlijke en mysterieuze "Donkere nacht van de ziel".
De beslissing genomen, ik begin mijn koffers te pakken en de meest benodigde voorwerpen te scheiden: wat kleding, mijn kruisbeeld, mijn bijbel, mijn zakhorloge, een notitieboekje, essentiële toiletartikelen en boeken om me bezig te houden tijdens en na de reis. Na dat allemaal georganiseerd te hebben, ga ik naar de keuken met de bedoeling afscheid te nemen van de familie. Ik vind mijn moeder, knuffel haar en begin de moeilijke dialoog:
"Lieve moeder, ik kwam je vertellen dat ik heb besloten om terug te keren naar het dorp Mimoso met als doel de tweede fase van mijn kritische, spirituele, morele en menselijke verbetering te bereiken. Het is een strikt noodzakelijke reis zodat ik eindelijk kan begrijpen wat er enige tijd geleden met mij is gebeurd, mijn donkere nacht van de ziel, en dit is een veel voorkomende situatie met alle stervelingen.
"Nog een reis naar Mimoso? Zou het kunnen dat je niet kunt zien hoe gek dit is, mijn zoon? Jouw plaats is aan mijn zijde. Waarom is deze donkere nacht zo belangrijk dat je me in de steek wilt laten?
"Ik ga naar Mimoso op zoek naar mijn dromen. De eerste fase is doorlopen, maar het is verleden tijd en nu ben ik op zoek naar nieuwe uitdagingen. Het antwoord ligt in de bergen en daarom ga ik daarheen. Mama's proberen te begrijpen, je hebt me opgevoed voor de wereld en niet voor jou. Vergeet niet dat ik de ziener ben, de enige mens die de grot van wanhoop heeft overleefd, en ik heb mijn verantwoordelijkheden tegenover de lezers en de wereld. In plaats van te proberen me ervan te overtuigen om niet te gaan, zou je me moeten aanmoedigen, omdat ik een beslissing heb genomen. Op welke manier dan ook wilde ik je vinden om je een knuffel te geven.
Dat gezegd hebbende, ging ik naar mijn moeder toe en omhelsden we elkaar. Dit gebaar, teder en krachtig, heeft mijn energie gerecupereerd en het was precies wat ik nodig had om de volgende uitdagingen aan te gaan, waaronder deze. Nadat ik haar heb geknuffeld, neem ik eindelijk afscheid van mijn moeder en loop met tranen in mijn ogen naar de deuren. Ondertussen analyseer ik mentaal mijn plannen voor de reis. Wat staat mij te wachten? Ik had niet het flauwste idee. Ik was er alleen zeker van dat ze ervaringen zouden revitaliseren en initiëren. Lezer laten we samen verder gaan.
De taxi
Na een tijdje verlaat ik eindelijk het huis. Meteen ga ik op zoek naar een comfortabel vervoermiddel, stil en zuinig om bij Mimoso te komen. Ik analyseer alle mogelijkheden en besluit uiteindelijk dat de meest haalbare een taxi was, omdat de afstand niet zo ver was (24 km). Het genomen besluit; Ik maak gebruik van mijn middelen om de eerste die voorbijkomt te vangen. Na wat pogingen heb ik er eindelijk eentje gepakt. De auto stopt, ik stap in, doe de deur dicht en maak het me gemakkelijk. Op dit moment voel ik dat de chauffeur me onder de loep neemt, nog voordat hij me vraagt:
"Waarheen, meneer?
Ik kijk hem aan en antwoord eenvoudig:
"We gaan naar Mimoso, een plaats in de buurt van de Ororubá-berg, een heilige berg.
Dit gezegd hebbende, keek hij me minachtend aan en zei:
"Nou, ik weet heel goed waar Mimoso is, laten we gaan. Ik wist echter niet dat de berg Ororubá heilig was. Vertel me meteen over dit verhaal.
Zonder in dat stadium al te veel tijd te willen verliezen, beloof ik:
"Het is langs verhaal. Ik zal het tijdens de reis vertellen. Kunnen we gaan? Ik sta te popelen om op mijn bestemming aan te komen.
Hij is het met me eens, hoewel niet blij, en dan vertrekt de auto met een gemiddelde snelheid. Ondertussen kijkt de chauffeur me af en toe aan. Wat zal hij van mij denken? Ik denk een tijdje na en concludeer dat zijn reactie natuurlijk is, weinigen weten immers van het geheim van de grot. Ik ben echter geen dwaas, zodat hij me op zo'n manier kan behandelen. Als gevolg daarvan besluit ik de waarheid te vertellen.
"Chauffeur, ik ben klaar om het uit te leggen. Wat is je naam??
"Mijn naam is Aurelio en de jouwe?
"Mijn naam is Aldivan, maar je kunt me de ziener of zoon van God noemen. Ik ga het uitwerken zodat u kunt geloven in de uitspraak die ik een tijdje geleden heb gedaan.
"Ik ben er klaar voor. Dat kun je me vertellen.
"Een eeuw geleden waren de Xukuru-stammen in oorlog vanwege de trucs van een tovenaar genaamd Kualopu. Lange tijd werden er veel veldslagen uitgevochten en zo dreigde de Xukuru-natie te verdwijnen. Als je erover nadenkt, besluit een vriendelijke tovenaar in te grijpen. Hij sloot een pact met de krachten van het Universum en bood zijn leven aan in ruil voor het einde van de oorlog. Na dat pact gebeurde er een wonder. De tovenaar werd gedood en de oorlog eindigde. De tovenaar betaalde de prijs en de rust werd hersteld. Vanaf die dag werd de berg Ororubá heilig en de grot van wanhoop, gelegen op de top, ontving wonderbaarlijke krachten die in staat waren om elke droom in werkelijkheid om te zetten, op voorwaarde dat de dromen niet egoïstisch zijn. Het is de tweede keer dat ik het genoegen heb om op de berg te wonen.
"Heel interessant. U zegt dat dit de tweede keer is dat u daarheen gaat. Hoe was de eerste keer?
"Het was een jaar geleden. Ik was een arme dromer op zoek naar het kennen en beheersen van mijn 'tegengestelde krachten'. Met dat doel beklom ik de berg, bereikte de top, ontmoette de bewaker (een wonderbaarlijk wezen dat diepe mysteries kent), volbracht uitdagingen, ontmoette de geest, de jeugd en de kleine jongen, en uiteindelijk ging ik de grot binnen. Deze laatste ervaring veranderde mijn leven volledig omdat ik de ziener werd, een wezen dat in staat was om de tijd- en ruimtebarrières te overwinnen en alwetend door zijn visioenen. Met mijn nieuwe krachten kon ik de meest diepgaande gevoelens en intenties van andere mensen begrijpen. Ondertussen kan ik nog steeds niet zeggen dat ik er klaar voor ben. Het leven is een eeuwige leer waarin de grot slechts een fase was. Nu ben ik toe aan nieuwe uitdagingen en daarom is mijn leven terug. Deze keer wil ik mijn donkere nacht van de ziel begrijpen, de betekenis van alles wat ik twee jaar geleden heb geleefd. Ik geloof dat ik antwoorden zal vinden in de berg of op zijn minst zal ik aan een nieuwe reis beginnen.
"Je verhaal is echt indrukwekkend. Ik geloof je omdat ik je oprechtheid kon voelen. Ik begreep maar één ding niet, wat is de betekenis van deze uitdrukking, donkere nacht van de ziel?
"Op dit moment ken ik de volledige betekenis van donkere nacht niet. Maar ik kan een basisbegrip geven, het is het moment dat we ons losmaken van de goedaardige krachten van het Universum om alleen aan onze ijdelheden te denken. Dit moment is van cruciaal belang, in staat zijn om de ziel van een mens te vernietigen of te redden, afhankelijk van het geval.
"Ik begrijp het. Ik ben al door de donkere nacht gegaan toen ik mijn vrouw ontrouw was met dames van de nacht. Toen ze me verliet, besefte ik de ware waarde, ik bekeerde me en we waren in staat om het goed te maken. Vanaf dat moment was ik een nieuwe man.
"Wat er met je is gebeurd, kan ik garanderen dat het een vergissing was. Inderdaad, de donkere nacht is dieper dan we ons kunnen voorstellen. Ik hoop de antwoorden te vinden die ik zo hard nodig heb.
"Veel succes met je zoektocht. Ik zie je een opgevoed kind, intelligent en vastberaden. Vastberaden mensen bereiken altijd hun doelen.
"Dank u wel. Nu moet ik mediteren en rust nemen. Maak me niet wakker voordat we onze bestemming hebben bereikt.
Aurelio stelt me gerust en dan concentreer ik me op mijn innerlijk en vergeet ik alle preoccupaties. Geleidelijk ontspant het lichaam en worden de buitenzintuiglijke zintuigen gewekt. Al snel begin ik vervormde en verwarrende beelden te zien. Een tijdje later, opgeschrikt door de kracht van de gedachten, zie ik mezelf aan alle kanten in een enorme vlakte. Ik ben precies in het midden van deze plek. Aan de rechterkant komt een brandende en sterke zon tevoorschijn. Het reinigt al mijn onzuiverheden en geeft me een gevoel van vrede en vrijheid. Tegelijkertijd verschijnt van de linkerkant een dikke en donkere wolk, die een zware atmosfeer brengt, vol negatieve gevoelens en gedachten. Deze kracht kan al degenen die in de buurt zijn, degenen die door zijn schaduw worden geabsorbeerd, veroordelen. Daarnaast voel ik me schuldig, ook zonder een eerlijk oordeel te hebben gehad. De twee krachten komen de hele tijd in de buurt en produceren in mij de ontmoeting van de twee "Tegengestelde krachten", die enige tijd geleden leek alsof ik had gecontroleerd. Kort daarna, tussen de twee krachten, verschijnt er een engel en deze draagt op het gezicht het merkteken van de woordkeuze. Ik roep het op, en de schok tussen de twee tegengestelde krachten stopt, althans tijdelijk, waardoor ik wat meer ontspannen achterbleef. Toch ben ik niet vrij van de mogelijke interacties van de donkere nacht, waar het deel van uitmaakt van elk individu. Na de aanroeping, de engel, de zon, de donkere wolk, het landschap, verdwijnt alles en geleidelijk aan word ik consciëntieus. Eindelijk word ik wakker. Ik zit op dezelfde plek, in een taxi in beweging. Wat betekent dit alles? Om antwoorden te vinden, kijk ik uit het raam en zie ik dat ik op mijn bestemming ben. Ik ben blij, ik ben dichter bij het krijgen van antwoorden.
Het pad naar de berg
Uiteindelijk komt de auto aan op de bestemming en stopt. Meteen pak ik mijn koffer en stap ik met overtuiging uit. Als ik vertrek, begin ik me alle aspecten van het dorpscentrum voor te stellen. Op het eerste gezicht lijkt het net als de vorige keer ontzettend rustig en gezellig. Ik begin vooruit te gaan en een aantal bekende mensen komen naar me toe en proberen te helpen. Ik bedank ze en meteen beginnen we te kletsen. Na een korte tijd neem ik afscheid, met als excuus belangrijke en dringende zaken op de berg. De wandeling herstart, met de zware koffer en de ongewenste preoccupaties. Wat staat me te wachten nadat ik voor de tweede keer de berg heb beklommen? Hoe zou de lieve voogd zijn? Dat waren enkele vragen die mijn hersenen vulden.
Ik loop verder en voor het eerst voel ik me moe. De omstandigheden doen me even stoppen en opnieuw dringt een angst mijn wezen volledig binnen. Wat gebeurde er met mij? Waar was de geest, het geloof en de energie van de avonturier, die een jaar geleden zijn droom begon? Op dat moment deed alles me geloven dat ik niet langer dezelfde persoon was. Voordat ik totaal wanhopig word, besluit ik de situatie onpartijdig te analyseren. In een korte en intense periode na de grot hebben zich situaties voorgedaan die behoorlijk nadelig zijn, waardoor ik opnieuw moest nadenken over wie ik was. Op dat moment concludeer ik echter dat het nodig was om terug te keren naar mezelf, de dromer. Zonder dat zou ik zeker niet in staat zijn om alle obstakels onder ogen te zien die me ervan weerhielden de donkere nacht van de ziel volledig te begrijpen. Als ik daarover nadenk, adem ik diep in en uit op zoek naar de energie die me kan leiden, en als ik geloof dat ik het heb bereikt, loop ik weer. Op dit moment voel ik me al meer ontspannen en getroost, hoewel ik pas aan de voet van de berg ben.
Ik loop een beetje weg van de bodem en de stemmen van de berg beginnen te werken. Ik voel me verward en duizelig omdat ze sterk zijn. Net als de andere keer proberen ze me over te halen om op te geven. Afgezien van de stemmen, wordt mijn zesde zintuig onderworpen aan een reeks beelden. Daarin zie ik vuur, pijn, onmenselijke daden, verraad, de ontmoeting van de tegengestelde krachten en de donkere nacht van de ziel. Even verloor ik mijn geweten en zie ik mezelf in de Braziliaanse koloniale tijd. Ik zie het begin, het midden en het einde van alles. In deze retrospectieve visie zie ik het eerste contact van de onschuldige eigenaren van Brazilië, de Indianen, met de buitenlanders die achter hun vriendschappelijke verschijning hun tweede bedoelingen verbergen. Ze worden verwelkomd, en zonder dat de gastheren het vermoeden, proberen ze op alle mogelijke manieren de rijkdommen te vinden. In hun eerste poging vinden ze niet wat ze zoeken en trekken ze zich terug. Later komen ze terug en maken de Indianen op brute wijze tot slaaf, verkennen hun natuurlijke hulpbronnen en dit veroorzaakt een van de grootste etnische bloedbaden aller tijden. Dit vertegenwoordigt het vuur van de donkere nacht van de ziel, een vuur dat levens, dromen en hoop verwoestte.
Op een ander moment zie ik mezelf in de concentratiekampen van nazi's, in de Tweede Wereldoorlog. In dit visioen is het heel goed duidelijk wat het aspect is van de donkere nacht van de onderdrukkers, omdat ze handelen met leugen, sluwheid, kou en kwaad zonder grenzen. Ik word onderworpen aan buitengewoon sterke scènes van schending van de mensenrechten, en dit doet me in tranen uitbarsten. Hoe kunnen hun menselijke wezens, beeld van de Schepper, in staat zijn tot zulke gruweldaden en met zo'n haat? Zulke mensen, nationalisten en bevooroordeelde, die satan inderdaad op een engel laten lijken. Dit vertegenwoordigt de pijn van de donkere nacht van de ziel en is een pad zonder terugkeer.
Even later word ik meegesleept naar een explosie van vegetatie, meer bepaald het amazonewoud. Ik vlieg over het gebied en op een gegeven moment zie ik een grote open plek in het bos. Ik besluit te landen om op onderzoek uit te gaan. Het is niet verwonderlijk dat ik mannen ontmoet met verschillende soorten gereedschap, gericht op het kappen van een zo groot mogelijk aantal bomen, in een gebied dat voor het behoud van het milieu zou moeten zijn. De situatie doet me weer huilen en ik vervloek de bron van macht en rijkdom die de oorzaak zijn van dit alles. Op een andere plaats, niet al te ver weg, wordt de donkere nacht afgesloten met het lukraak doden van de fauna. Ik werd woedend over de situatie en vroeg mezelf af: Welk recht heeft de mensheid om op deze manier te handelen? Wij zijn niet de eigenaren van deze wereld, maar alleen passerende gasten die het moeten respecteren en behouden. In dit tempo hebben we niet eens een toekomst voor de volgende generaties. Dit vertegenwoordigt de onmenselijke acties van de donkere nacht.
Even later zie ik mezelf in Jeruzalem, de heilige stad. Ik zie een eenvoudige man, zoon van een timmerman, onderwijzen, vermanen, verheffen, genezingen en wonderen verrichten en de deuren van de hemel openen voor alle zondaars. Tegelijkertijd zie ik de afgunst van een machtige minderheid die een valstrik voor de meester plant. Om hun doel te bereiken, sluiten ze zich aan bij de vijand, Satan, gepersonifieerd in Judas. Met zijn hulp kunnen ze de expert arresteren en misbruik maken van de situatie om hem te martelen, te vernederen en uiteindelijk te doden. Maar zelfs de dood kan degene die met zijn vader het leven heeft geschapen niet verslaan of vernietigen. Na drie dagen is hij glorieus uit het graf herrezen terwijl de verrader dood is en gegeven aan de kwellingen die de donkere nacht met zich meebrengt. Na de opstanding verschijnt Jezus aan zijn volgelingen en doet enkele aanbevelingen. Onder hen is hij merkbaar duidelijk om geen aanleiding te geven tot vooroordelen, wat het ook moge zijn. Iedereen heeft zonder uitzondering recht op een vol leven en de redding van de donkere nacht van de ziel is mogelijk voor degenen die in hem geloven. Dit vertegenwoordigt het verraad van de donkere nacht van de ziel en wie haar verraadt.
Op een ander moment zie ik mezelf in de strijd die de tegengestelde krachten zijn en het ontstaan van de twijfels met betrekking tot de donkere nacht van de ziel. De ultieme strijd van het vorige boek heeft me laten zien hoe krachtig goedheid is en hoe het levens kan veranderen. De enige voorwaarde voor zoiets is dat we onszelf bevrijden van alle gevoelens die slecht zijn, zoals haat, afgunst, gierigheid, egoïsme, egoïsme en egoïsme onder anderen. Na het zien van al die situaties begint de wervelwind van beelden in mijn hoofd geleidelijk te verdwijnen. Een tijdje later word ik bewust en voel ik me goed. Ik besluit meteen weer te lopen omdat de top nog ver weg is. De stemmen van de berg stoppen en zo begin ik de berg meer ontspannen te beklimmen. De angst, de schaamte en de rusteloosheid bleven achter. Ik denk aan de visioenen waaraan ik werd onderworpen, en het vernieuwt mijn verlangen om te verkennen. Wat staat mij te wachten? Eerlijk gezegd wist ik het niet. Wat het ook is, ik ben al bereid om de uitdagingen aan te gaan en te overwinnen. Ik was de ziener, een superbegaafd wezen dat de enige man was die de grot van wanhoop onder ogen zag en overwon.
Met het doel om antwoorden te vinden op mijn diepe angsten, ga ik door en slaagt ik erin om een derde van de wandeling te voltooien. Op dat moment stop ik weer om uit te rusten. Ik grijp de kans om mijn lichaam en geest te hydrateren. Al snel komt het in me op de worsteling van het vorige klimmen en hoe ik me alleen en onervaren voelde aan het einde van de wereld. Ik was slechts een dromer op zoek naar de laatste sliert hoop om mijn dromen te realiseren via een wonderbaarlijke grot en die een steile klim wist te overleven. Na het klimmen herinner ik me de momenten die ik daar heb doorgebracht, waaronder de voogd, de geest, de jeugd, de kleine Renato, de uitdagingen en de toegang tot de gevaarlijkste grot van de wereld. Ik had mijn dromen gedeeltelijk gerealiseerd met de overwinning die ik heb behaald, maar de feitelijke situatie is anders. Ik ben nu de ziener op zoek naar de tweede evolutiefase. Het eerste is bereikt, ik heb de tegengestelde krachten herenigd en iemand geholpen zichzelf te vinden. Ik was bij de tweede die de donkere nacht van de ziel zou ontdekken, diezelfde nacht die de voogdijdame tijdens onze laatste ontmoeting had genoemd. Een nacht die in staat was om het individu te redden of te veroordelen. Ik begin weer langzaam te lopen, met de bedoeling energie te besparen, want het was nog ochtend en ik had alle tijd van de wereld om me voor te bereiden op de ontmoeting met de voogdijdame, die vreemde dame die ik nog steeds niet goed kende. Wie was zij? Zelfs ik wist het niet, ondanks dat ik meer dan zeven dagen bij haar had gewoond. Het enige waar ik zeker van was, was dat ze een enorme hulp voor me was geweest om mijn tegengestelde krachten te begrijpen en ze samen te brengen zoals ik deed. Deze keer geloofde ik niet dat het anders zou zijn en ik voelde me klaar voor de nieuwe uitdagingen en openbaringen, zelfs als ik offers moest brengen. Uiteindelijk heeft kennis zijn prijs en ik was bereid om er volledig voor te betalen.
Ik loop verder in een langzaam maar gestaag tempo, nadat ik de helft van de afstand heb afgelegd. Plotseling keek ik naar beneden en daar was het mijn lieve dorp genaamd Mimoso. Als ik ernaar kijk en het analyseer, kom ik tot de conclusie dat het vooral belangrijk voor me is, omdat het precies op die plek was dat ik mijn eerste avontuur had: Reizen door de tijd, ik heb onrecht gecorrigeerd, de tegengestelde krachten bij elkaar gebracht en ik heb iemand geholpen zichzelf te vinden. De momenten die ik daar heb doorgebracht, waren momenten van kritische groei, menselijk en spiritueel die ik nooit zal vergeten. Ik herinner me alle feiten uit het verleden en ik was daardoor gewoon beter voorbereid. Na enige tijd van extase begin ik me weer te concentreren op mijn doel, starend naar de weg die toegang geeft tot de top van de berg. Op dit moment bewegen de stenen alsof ze iets willen zeggen. Zal het zijn dat ik op weg was naar de ondergang? Zal het zijn dat deze donkere nacht niet al te gevaarlijk is? Nou, dat wat ik probeerde te achterhalen en ik was er vrij dicht bij, want ik heb al 3/4 van de weg overschreden. Dit maakte me gelukkig, en dit was een verovering van mijn laatste avontuur, want precies in de grot werd ik geconfronteerd met drie deuren die geluk, mislukking en angst vertegenwoordigden. Als ik daarover nadenk, herinner ik me dat mijn kennis doorslaggevend was bij het kiezen van de deur van geluk zonder rekening te houden met de anderen. Deze keer hoop ik dat ik dezelfde inspiratie heb.
Ik loop weer en na een paar stappen ben ik dicht bij de top, dezelfde gastvrije top waar ik de vorige keer uitdagingen heb volbracht. Er waren er in totaal drie en ze evalueerden mijn capaciteit en competentie. Pas nadat ik de levenstests had doorstaan, kon ik de heilige grot betreden en een avontuur beginnen dat culmineerde in het samenbrengen van de tegengestelde krachten. Deze keer zal het niet anders zijn, maar ik heb geen idee van wat me te wachten staat. Uiteindelijk weet ik buitengewoon weinig over het onderwerp in kwestie.
Ik verzamel mijn resterende energie om verder te lopen en probeer het onvoorstelbare te ontdekken. Nog een paar stappen en uiteindelijk bereik ik de top. Aangekomen voel ik de zon feller schijnen, waait er een zacht briesje en kan ik duidelijk luisteren naar de veranderde stemmen. Wat ze onthullen is een absoluut geheim dat ik niet kan onthullen. Om toegang te krijgen tot het begrip en de inhoud ervan is het noodzakelijk om de heilige berg te beklimmen zoals ik deed.
Er wordt een nieuwe uitdaging gelanceerd. Laten we samen verder gaan, lezer.
De eerste dag op de berg
Ik ben net gearriveerd en dit maakt me meer ontspannen. Ik kijk op het zakhorloge en realiseer me dat de lunchtijd nabij is en rechtdoor open ik de kast om iets te eten te halen. Onder de verschillende beschikbare paden koos ik dezelfde van de laatste avonturen die ik al ken en dus neem ik niet het risico om te verdwalen in de uitgestrekte en raadselachtige top. Een paar minuten later krijg ik een glimp te zien van een bananenboom en een kokosnootboom. Ik ben veilig, althans voorlopig.
Ik kom dichterbij en als ik precies bij de plek aankom, beklim ik de banaan en de kokospalmen met hetzelfde geloof en klauwen die ik de berg op heb gekregen; Ik oogst de vruchten, klim naar beneden, eet en rust een beetje uit. Ondertussen verlies ik niet al te veel tijd, want ik moet nog steeds het hout vinden om mijn hut te bouwen. Dit was strikt noodzakelijk om mezelf te beschermen tegen de wilde dieren. Nadat ik heb gekregen wat ik nodig had, kom ik terug.
Bij mijn terugkeer begin ik mijn woning te bouwen, maar de tijd gaat voorbij en er is geen teken van de voogd. Wat had er met haar kunnen gebeuren? Zal het zijn dat ze niet meer bestaat? Welnu, als dit het geval zou zijn, zou ik echt verloren zijn, omdat zij de sleutel of op zijn minst de pijl is die me naar de gewenste weg van de donkere nacht van de ziel wijst. Ik probeer niet aan het ergste te denken en ga door met het bouwen van mijn tijdelijke dak en zoals ik al heb ervaren zal het 's nachts behoorlijk sterk zijn voor mijn veiligheid. Met veel toewijding van mijn kant is eindelijk mijn dak klaar. Ik besluit een beetje uit te rusten omdat het bijna nacht was.
Een tijdje later waait er een kille wind en heb ik een slecht gevoel. Wat staat er te gebeuren? Ik scan de omgeving en het geeft me meer tekenen dat de berg op het punt staat te reageren op mijn aanwezigheid. Er werd verwacht dat ik uiteindelijk op de heilige grond liep, zonder zelfs maar toestemming te vragen. Met alles en maren besluit ik mezelf op te sluiten in de cabine en te wachten tot de volgende dag, de nacht viel al. Welterusten, lezers. Tot het volgende hoofdstuk.
De donkere nacht van de ziel
Ik ben gelukkig en ontspannen op de top van de heilige berg die mijn doelen vergemakkelijkte. Het weer is goed, ik ben alleen, maar het maakt me niet bang, omdat ik heb geleerd hoe ik deze zwakte in tegengestelde krachten kan beheersen. Plotseling begint het uiterlijk van de berg scherp te veranderen: de grond verdwijnt onder mijn voeten vandaan, ik begin in de lucht te zweven, donkere wolken in de lucht naderen en elke minuut verstikt een mysterieuze angst mijn borst. Tegelijkertijd verschijnt vanaf de noordkant een groep indianen onder leiding van Kualopu, de tovenaar van de duisternis. Naarmate ze dichterbij komen, verzamelen de donkere wolken aan de hemel zich nog sterker en bedekken ze de zon volledig, waardoor de dag op de nacht lijkt. Kijkend naar het landschap hoor ik Kualopu onverstaanbare woorden uitspreken, als een poging om zijn occulte krachten te verdrijven. Als hij dat doet, omhullen de donkere wolken die snel bewegen mijn hele lichaam. Tegelijkertijd omringt een cirkel van licht me en houdt me hopeloos vast. Het volgende moment worden de zwaartekrachten door elkaar geschud en wordt een soort tijdtunnel gevormd. Onmiddellijk word ik tegen de tunnel geduwd en bij het aanraken ervan word ik onderworpen aan een opeenvolging van visioenen. Daarin reis ik naar de wereld van geesten, meer bepaald voor een ontmoeting tussen de meest ontwikkelde geesten. Op de genoemde bijeenkomst worden ze geplaatst, ze praten democratisch, met name over de verdeling van de tegengestelde krachten. Uiteindelijk wordt de uitvoering van elk van hen en de keuzeaspecten in relatie tot de donkere nacht van de ziel overeengekomen. Het is noodzakelijk om erop te wijzen dat niets merkbaar duidelijk is omdat die mysteries niet aan de mens zijn gegeven. Na afloop van de bijeenkomst werd een baby horen huilen en begon het leven.
De kindertijd is een periode van ontdekking en het vinden van het zelf. In deze periode heeft het gezin een primordiale rol in de vorming van iedereen. De ouders hebben de plicht om de morele basis te zijn die nodig is om rechtvaardige en goede personen te maken. Nog steeds pratend over de kindertijd, is het ook in dit stadium dat de buitenzintuiglijke verschijnselen op hun scherpst zijn. In het bijzonder onthullen mijn visioenen enkele van die momenten: de vampier van het spookhuis, de vrouw die uit de grond oprijst om bang te worden, de dode die om hulp vraagt om zo gewenst licht te vinden, naast andere momenten. In elk van die situaties verschijnt de wanhoop van het onverklaarbare en de vragen die nooit lijken te stoppen. Zijn we alleen in het universum? De deur tussen de twee werelden is echt gesloten? Wie had de antwoorden op deze vragen en kon prachtige boeken opstellen?
Toch zijn de adolescentie en de volwassen fase de meest geschikte tijden om de concepten die in de kindertijd zijn verworven, te consolideren. In mijn geval is het ook de fase van twijfels en hoop, in het algemeen en. Er verschijnt een droom: Schrijver willen worden. Het begint met een eenvoudige verzameling Bijbelse passages uit de predikerboeken, kennis en spreuken. Enige tijd later komt de crisis en verschijnt de visie van een medium. Kort daarna kwam de werkloosheid en het begin van de donkere nacht van de ziel. Op dit moment breekt de cirkel en ontmoet ik alles wat slecht voor me was en dat me deed geloven dat ik geen waardig wezen was. De schaduwen van de donkere nacht werden sterker en de stemmen veroordeelden me van iets waar ik geen controle over had, en het was niet mijn schuld. Ik kom in opstand en roep: ik ben ook zoon van God! Met deze houding verdwijnt het zicht op de donkere nacht en voel ik me beter.
Dan begin ik mijn traject te zien dat me tot op de dag van vandaag drijft. Ik verlaat het huis, blij met de laatste reeks hoop om mijn droom waar te maken. Op zoek naar de droom kom ik aan bij Mimoso, beklim de berg Ororubá en bereik de top, ontmoet de voogd, de geest, de jongeling en de kleine jongen; Ik volbreng uitdagingen en uiteindelijk betreed ik de gevaarlijke grot van wanhoop, de grot die in staat is om de diepste dromen te realiseren. Daarin, vallen vermijdend en de scènes passerend, kom ik uiteindelijk, met heldhaftige inspanning, aan in een geheime kamer, waar ik de ziener werd, een speciaal en superbegaafd wezen, in staat om de meest onrustige harten te begrijpen. Bijna klaar verlaat ik de grot en daar begint een onvoorstelbaar avontuur op de tijdlijn. Mijn doel in de reis was om onrecht recht te zetten, iemand te helpen zichzelf te vinden en de tegengestelde krachten bij elkaar te brengen. Het resultaat van dat alles is een boek met dezelfde naam. Na dat alles gezien te hebben, breekt de opeenvolging van de visioenen af en opnieuw komt de donkere nacht dichterbij, en daarmee verschijnt de cirkel van licht weer in mij en leidt me ernaar om door de toekomst te rennen zonder het duidelijk te zien. Snel kom ik aan het einde van de lijn, ik sterf, ga naar het oordeel en de donkere nacht blijft om me heen. In het publiek claimt de avond mij te bezitten vanwege al mijn daden uit het verleden. De rechter luistert naar de argumenten en ik blijf in verwachting. Even later gaat er een afgrond onder mijn voeten open en word ik er fel in gezogen. Ik begin verbazingwekkend snel te vallen in een tijdsinterval dat een eeuwigheid lijkt. Als ik onderaan sta, word ik gegrepen door sterke handen en armen. Ik kijk snel naar het wezen dat me heeft gered, en het is een engel met prachtige vleugels. Op het gezicht staat berouw geschreven. We gaan op dezelfde manier terug en de donkere nacht heeft geen macht meer over mij. Een tijdje later kom ik in de Hemel aan en ga ik leven in het gezelschap van de meest geëvolueerde wezens van het Universum, met hen samenwerkend om het wonder van het leven in stand te houden. En zo begint een nieuwe fase.
De eerste ontmoeting met de voogdijdame
Een nieuwe dag breekt aan: de vogels zingen, de zon verschijnt en de ochtendbries omhult mijn hele lichaam en maakt me wakker in deze mystieke sfeer die de heilige berg is. Op dit exacte moment denk ik aan de nacht ervoor, concluderend dat het een nacht was om te vergeten, omdat het geen goede herinneringen terugbracht, omdat de grond hard was en de ongewone droom die ik had. Wat verwachtte de berg van mij? Het is een niet aflatende wil om te winnen op een onderwerp dat ik voorstelde om er meer over te leren en zo te evolueren. In een poging daarvoor de nodige kracht te verzamelen, sta ik op, ga ik een stuk eten, ontbijten en zie ik niets minder dan de voogdijdame van de berg. Onze ogen ontmoeten elkaar en in een snelle beoordeling realiseer ik me dat ze er jonger uitziet dan de laatste keer dat we elkaar ontmoetten. Ik besluit dan een gesprek aan te gaan.
"Voogd dame?! Ben jij het echt, mijn dame? Ik was wanhopig op zoek naar jou.
"Ik wist het, maar ik weet de reden niet. Aan welke eer heb ik het bezoek van de dromer te danken, zoon van God, die ik zo lang niet heb gezien?
Zelfs voordat ik probeerde te antwoorden, omhelsden we elkaar onmiddellijk, en dit geeft me meer ontspannen en zelfverzekerdheid. Op dat moment was ik er zeker van dat ik op haar hulp kon rekenen om de mysteries te ontrafelen en mijn diepste angsten te beantwoorden. Na het moment van euforie scheiden we van elkaar, zaten we tegenover elkaar en hervatten we het gesprek.
"Ik kwam op zoek naar antwoorden over de donkere nacht van de ziel, een moment dat ik ongeveer twee jaar geleden al beleefde, maar dat laat me nog steeds met veel twijfels en angsten achter. Toen had ik een tijdje nagedacht en kwam tot de conclusie dat de berg me in het verleden zoveel geluk bracht dat het misschien de hervatting was van een nieuwe reis, vurig en gevaarlijk.
"Ik begrijp het. Maar kunt u mij een idee geven van wat u de donkere nacht van de ziel noemt?
"Nou, ondanks het feit dat ik niet voldoende geëvolueerd ben, kan ik je een basisidee geven. Donkere nacht is precies dat moment waarop we ons losmaken van het heilige, van God, en alleen maar denken aan onze eigen ijdelheden. Het is een moment waarop de duisternis intens is, en dit kan een persoon veroordelen of zelfs redden.
"Een passende definitie, maar onvolledig. Leer jonge, de donkere nacht is veel dieper dan wat we ons voorstellen en alleen de meer ontwikkelde geesten kunnen het beheersen en begrijpen. Bent u klaar om opnieuw risico's te nemen? Als dat zo is, denk ik dat ik je kan helpen in je reis. Ik moet u echter waarschuwen dat u hier niet precies alle antwoorden zult vinden die u nodig hebt. Het zal veel moed en vastberadenheid van jullie kant nodig hebben om nieuwe en onvoorziene uitdagingen het hoofd te bieden.
"Ik zal alles doen wat de minnaar me opdraagt. U kunt geloven dat ik bereid ben om de zaak tot op de bodem uit te zoeken, ook al moet ik moeilijke en ingewikkelde offers brengen. Tja, wat zal het deze keer de eerste stap zijn?
Ten eerste zul je de zeven hoofdzonden diep moeten kennen, want normaal gesproken openen ze de gordijnen van de duisternis. Bij mij heb je drie uitdagingen, en als je ze haalt ga je naar de tweede fase. In totaal zijn er drie fasen voordat iemand eindelijk in staat is om de betekenis van de donkere nacht te begrijpen. Wees voorbereid, want het zal niet gemakkelijk zijn. Bovendien moet ik jullie laten weten dat degenen die deze weg bewandelen zoveel risico's lopen dat velen er al hun leven in hebben verloren. Wil je toch doorgaan? Als je ja zegt, houd er dan rekening mee dat je eerste uitdaging gepland staat voor vanavond.
"Jazeker. Ik ben bereid de prijs te betalen voor de zware kennis. Ik ben er klaar voor.
"Breng de dag goed door. Ik kom vanavond terug.
Met die woorden nam de voogdij liefdevol afscheid. Ik begin me klaar te maken voor de nacht. Wat staat mij te wachten? Laten we samen verder gaan, lezer.
Wachten op de uitdaging
Ik blijf me klaarmaken, zonder dat ik merk dat de tijd verstrijkt en het is middag. Vanaf dat moment concentreer ik me op de lunch, want ik had al honger. Ik neem het eten dat ik uit de bush heb meegenomen en begin het klaar te maken. In het begin, voor een korte tijd, verstoort een lichte bezorgdheid mijn gevoelens, en ik vraag me af: Wat bedoelde de voogdijdame met de uitdrukking "Velen hebben hun leven al verloren op zoek naar de antwoorden"? Zou het kunnen dat de betekenis ervan letterlijk is? Welnu, op welke manier dan ook was ik perfect voorbereid om de nodige risico's te lopen om zo'n zware kennis en het respectieve succes in het avontuur te bereiken. Als ik daarover nadenk, concludeer ik dat ik sinds de eerste keer dat ik op de berg aankwam voldoende moed, kracht en geloof had getoond om de uitdagingen aan te gaan en de obstakels onder ogen te zien totdat ik eindelijk toestemming kreeg om de heilige grot van wanhoop te betreden die op dat moment mijn laatste hoop op succes was. Door dit deel van mijn doelstelling beter te analyseren, kom ik uiteindelijk tot de conclusie dat ik echt een kans van slagen had. Uiteindelijk ben ik de ziener geworden, een superbegaafd wezen, in staat om tijd en afstand te overstijgen op zoek naar de doelen.
Na de korte analyse besluit ik me alleen te concentreren op de lunch en het krijgen van voeding. Meteen daarna besluit ik op het geïmproviseerde bed te gaan liggen dat ik heb gemaakt, omdat ik wat tijd nodig had om te herstellen en energie te verzamelen voor de nachtuitdaging. Na een tijdje word ik slaperig en neemt een verfrissende sluimer me volledig over. Tijdens mijn rust had ik onthullende, maar ontcijferbare dromen. Na het tumult van een van hen word ik wakker en als ik op mijn zakhorloge kijk, realiseer ik me dat het bijna nacht is. Haastig sta ik op met het doel om de nacht te observeren en wacht tot de voogd wordt gecontacteerd.
Trots
Uitgaan, de nachtelijke val maakt me angstiger en nerveuzer. Waar zou ik mee te maken krijgen? Waaruit zou de eerste uitdaging bestaan? Dat waren enkele van de vragen die in mijn bezorgde hoofd zweefden. Een tijdje later probeer ik mezelf te beheersen en mijn beslissing voor mezelf te bevestigen, dat ik alle obstakels onder ogen zou zien, wat ze ook mogen zijn. De strategie lijkt goed, en ik voel me zelfverzekerder en met grote vastberadenheid, met dat avontuurlijke scoutingsinstinct van de vorige missie. Ik ben gelukkig en ik beloof mezelf dat ik alle fascinerende facetten van de donkere nacht van de ziel zou ontdekken, zo gevaarlijk en somber. Dus besluit ik de keuken van de hut binnen te gaan met de bedoeling een diner te bereiden dat geschikt is voor de voogd, ondanks alle moeilijkheden. Ik herinner me haar smaak en ik besluit een soep te maken zoals de vorige keer dat we elkaar ontmoetten. Het is noodzakelijk om geen risico's te nemen.
Na een paar minuten is eindelijk de soep klaar, en proeven, ik ben blij, want het was heerlijk, voor zover het mogelijk was. Ondanks dat ik honger heb, eet ik niet, ga weer op zoek naar aanwijzingen in die sterrenhemel, gefascineerd door het uiterlijk van de sterren, en even twinkelen ze nog helderder, alsof ze me iets willen vertellen. Wat zou het kunnen zijn? Ik stel me verschillende situaties voor, totdat ik een zachte aanraking op mijn schouders voel. Als ik achterom kijk, kom ik de voogdijdame stralender en levendiger tegen dan ooit. In afwachting begint ze het gesprek.
"Dromer, ben je er klaar voor? Vandaag zullen jullie de gelegenheid hebben om het begin van alles te kennen, de schepping van de donkere nacht van de ziel. Wees je ervan bewust dat dit een speciaal moment is en alleen aan een paar is voorbehouden.
"Ik ben voorbereid, maar daarvoor wil ik je graag uitnodigen om wat soep met me te eten.
"Ja, natuurlijk. Ik zal van de gelegenheid gebruik maken om u de nodige instructies te geven, zodat u de uitdaging met de mogelijkheid van succes kunt aangaan.
Nadat de voogd ja had gezegd, gingen we meteen de nederige woning binnen en onderweg bleef er een verontrustende stilte achter, die de gevaren leek te voorzien waarmee ik zou worden geconfronteerd. Wat zou er deze keer met mij gebeuren? Ik vroeg me dat af omdat ik een totaal onbekend en onvoorspelbaar pad begon te bewandelen. Denkend aan mijn zaak, probeer ik mijn zelfvertrouwen nieuw leven in te blazen, omdat het belangrijk was om succes te behalen. Ik herinner me dat ik een ziener ben, dat ik niets te vrezen heb, ondanks alles, en dat ik aan de zijde van de voogd loop. Onze regelmatige en zekere stappen brengen ons naar ons doel, de kleine en geïmproviseerde keuken van de houten hut. Bij aankomst bied ik de voogd de enige beschikbare kruk aan en begin haar te bedienen. We zitten voor elkaar en ik heropen het gesprek dat een tijdje geleden is onderbroken. Ik besluit meteen ter zake te komen.
"Nou, voogd dame, hoe gaat deze uitdaging precies zijn?
"In korte tijd moet je de hut verlaten en over de top van de grot zwerven op zoek naar een aanwijzing. Wanneer het moment aanbreekt, heb je vier opties: Het zuivere licht, de passiviteit, het berouw en de donkere nacht van de ziel. Als je het meest geschikte pad zou kiezen, zou je dan de nodige antwoorden krijgen op het volledige begrip van het verschijnen van de donkere nacht van de ziel. Die kennis is vooral belangrijk voor je ontwikkeling als ziener en als persoon. Je moet echter alert blijven, alsof je toevallig het verkeerde pad kiest, je zult waanzin, lijden of zelfs de dood vinden. Wees wijs zoals jullie altijd zijn geweest en kies ervoor om de sluier van de meest diepgaande mysteries van het Universum te ontdekken. Weet dat weinigen toegang hebben gehad tot deze kennis.
"Hoe moet ik me voorbereiden om deze eerste uitdaging te overwinnen?
"Ten eerste, bid veel om de hemelse bescherming te verkrijgen. Gebruik daarna je gezond verstand en kennis, zoals toen je voor de keuze van het pad stond op het vorige avontuur. In die tijd waren er twee opties: het pad aan de rechterkant, het pad van het licht, dat ook het moeilijkst is door verzaking en moeilijke keuzes te vertegenwoordigen. Op dit respectievelijke pad wordt het individu geconfronteerd met vele moeilijkheden, maar kan vertrouwen op de hemelse bescherming en dit is zeker het meest geschikte pad in de richting van evolutie, die het uiteindelijke doel is om naar de vader te reiken. Het pad aan de linkerkant, dat van de duisternis, is echter de gemakkelijkste weg, breed, en behoort toe aan allen die in opstand komen tegen de oproep van de vader, tegen zijn missie. Het is ook een pad om te leren, dat bekend moet zijn, maar niet beoefend. De andere keer heb je de juiste keuze gemaakt en ben je erin geslaagd om de tegengestelde krachten te beheersen en dat kan je deze keer helpen. Weet dat degenen die de tegengestelde krachten kunnen beheersen in staat zijn om wonderen te verrichten.
"Ik begrijp het. Als ik het verkeerde pad kies, kunnen de gevolgen me dan echt raken?
"Maak je geen zorgen. Er gaat niets gebeuren als je mijn aanwijzingen opvolgt. Je moet echter ongelooflijk voorzichtig zijn, omdat de meeste mensen er de voorkeur aan geven om het bestaan van de donkere nacht op dat moment te negeren en een vals ego aan te nemen, perfect en onbereikbaar. Over het algemeen geloven mensen die zich op deze manier gedragen dat ze beter zijn dan de anderen, ze denken ten onrechte dat ze dichter bij God staan en hebben niet het goede gevoel voor zelfkritiek en proberen betere mensen te worden. Weet dat de donkere nacht van dit soort mensen de gevaarlijkste van allemaal is. Er zijn nog anderen die de donkere nacht betreden zonder zich ervan bewust te zijn en zonder zich zorgen te maken over de gevolgen. Voor elke gemaakte fout raken ze verder van het licht verwijderd en tenzij iemand hen helpt, vallen ze uiteindelijk in het verderf. Dit zijn al degenen die gedrogeerd raken in de ondeugden van het vlees en de geest. Er is nog een derde type dat gedurende een bepaalde periode de donkere nacht betreedt, totdat iets hun leven verandert. Dit feit kan een advies zijn, een reflectie of een toevallige gebeurtenis van het lot. Het feit brengt de bekering die een van de sleutels is om jezelf te redden van zo'n gevaarlijke nacht. Daarnaast zijn er nog andere soorten donkere nachten, maar die niet overheersen. Heb geduld en zorg ervoor dat je je beperkingen kunt overschrijden en dat je verder kunt gaan op het pad van kennis en niet in de valkuilen van het lot valt.
"Dank u wel. Na die uitleg kan ik concluderen dat mijn donkere nacht van het derde type was. Daarin werd ik onderworpen aan verschillende ervaringen die mijn bevattingsvermogen te boven gingen. Het is daarom dat ik hier terugkwam om de kennis te verkrijgen die me in staat zal stellen om de verschillende donkere nachten van de ziel te begrijpen en te analyseren. Dit is nodig voor mijn persoonlijke ontwikkeling en mijn carrière.
"Nou, alleen rest mij nu succes op je pad te wensen. Je bent een toegewijd kind en verdient het om succesvol te zijn. Weet dat veel harten van jullie de geheimen zullen leren van het zijn van betere en gelukkigere mensen. Zeker, uw bijdrage zal belangrijk en immens zijn.
Na dat gezegd te hebben, is de voogdendame klaar met eten, kijkt naar buiten en draait zich naar me om.
"Het is tijd voor de uitdaging. Ik ben op weg en vergeet mijn aanbevelingen niet.
Onmiddellijk staat ze op en verdwijnt in de nacht, waardoor ik alleen achterbleef met mijn angsten. Op dit moment kijk ik op mijn zakhorloge en realiseer me dat het laat in de nacht was en dat er een lichte slaap begint te verschijnen. Ik denk een tijdje na en besluit een offer te brengen ten gunste van mijn doelstellingen. Als ik deze beslissing neem, pak ik een zaklamp uit mijn koffer en ga de cabine uit. Als ik wegga, realiseer ik me dat het licht niet genoeg is om me veiligheid te geven op de top van de heilige en gevaarlijke berg. Desondanks geef ik niet op en geloof ik in mijn capaciteiten. Ik zet een paar stappen en neem een andere beslissing: ik zou beginnen te lopen aan de westkant van de top, waar de majestueuze grot zich bevindt. Ik deed dat omdat ik een innerlijk vermoeden had.
Vastberaden ga ik naar het dichtstbijzijnde pad. Halverwege begin ik geluiden van wilde dieren te horen. En nu? Hoe ging ik mezelf beschermen? Bang begin ik een stil gebed te herhalen en de geluiden nemen onmiddellijk af als bij wonder. Ik voel me meer ontspannen en blijf lopen, me concentrerend op de uitdaging. Nogmaals, de twijfels verschijnen onophoudelijk en ik vraag: zal het voor mij mogelijk zijn om deze zo moeilijke eerste uitdaging te overwinnen? Welnu, van mijn kant zou ik alles in het werk stellen om mijn best te doen om mijn doelen te bereiken: de zoektocht naar de antwoorden over de donkere nacht en mijn verlangen naar kennis.
Ik loop verder, en met de intense cri-cri van de insecten verlies ik mijn concentratie. Als alternatief besluit ik te gokken met mijn instincten en ervaring zodat ik niet verdwaal op het pad. Na enige tijd, met mijn gestage en snelle stappen, kom ik dichter bij de grot van wanhoop, plaats waar ik de ziener van de boeken werd. Door naar voren te lopen en ervoor te gaan staan, kwamen de herinneringen aan de laatste keer dat ik hier was bij me terug. Ik herinner me alle details, inclusief dat ik slechts een dromer was die de berg had beklommen op zoek naar een onbekende bestemming. Door het volledig te beklimmen, had ik het genoegen om de beschermdame te kennen, een wonderbaarlijke geest die in staat is om de meest diepgaande mysteries van de mens te begrijpen. Met haar hulp volbracht ik drie uitdagingen, de ene moeilijker dan de andere. Nog steeds op de berg heb ik de geest en de jeugd geconfronteerd met het doel om te laten gelden wat ik voor mezelf wilde. Na al die etappes kon ik eindelijk de grot van wanhoop betreden, de grot die het onmogelijke mogelijk kon maken. Naar binnen gaan, alle obstakels overwinnen, scènes doorlopen totdat ik bij de geheime kamer kwam. Daar werden mijn natuurlijke gaven versterkt en uiteindelijk werd ik de ziener, een wezen dat in staat was om wonderen te verrichten in tijd en ruimte. Met alles besefte dat ik de grot verliet en door de tijd reisde, corrigeerde ik onrecht, hielp ik iemand zichzelf te vinden en uiteindelijk verzamelde ik mijn tegengestelde krachten en die van de vorige keer. Ik ben geslaagd in mijn missie en nu voelde ik me voorbereid op een nieuw avontuur, doordringen in de dichte donkere nacht van de ziel, iets wat niemand ooit heeft gedaan. Vol enthousiasme loop ik verder, sta bij de ingang van de grot te wachten op een teken van het bovennatuurlijke, maar er gebeurde niets. Naarmate de tijd verstreek, had ik mezelf ervan overtuigd dat de grot niets te maken had met de eigenlijke uitdaging en ik ging ervan weg en zocht een ander pad, naar de noordkant van de berg. Ik vind het meteen, geholpen door het licht van de fakkel en het handbagage lopen.
