Wond littekens E-Book

Aldivan Torres

• Herausgeber: tredition
• Kategorie: Poesie und Drama
• Sprache: Niederländisch

Seitenzahl: 99

Veröffentlichungsjahr: 2025

Beschreibung

„Wond littekens” is een boek dat voor alle stervelingen bestemd is. Door de tijd en het avontuur, is het mogelijk om jezelf te zien met de moeilijkheden van elk karakter en door de geleerde lessen, een nieuwe richting in het leven te krijgen. Uiteindelijk hopen we dat er een reflectie en een echte hervatting van het leven zal zijn. Want we mogen niet toestaan dat de “Littekens” en onze eigen angst de macht over ons bestaan nemen, maar een proactieve houding in het leven hebben. Geniet van de lezing en ik hoop oprecht dat u er veel baat bij zult hebben.

Leseprobe

Wond littekens

Aldivan Torres

Wond littekens

Auteur: Aldivan Torres

© 2018- Aldivan Torres

Alle rechten voorbehouden

___________________________________________

Drukwerk en verspreiding door de auteur:

Tredition GmbH, Halenreie 40-44, 22359 Hamburg, Duitsland

ISBN 978-3-384-56389-7

___________________________________________

Het werk, inclusief delen ervan, is auteursrechtelijk beschermd. De auteur is verantwoordelijk voor de inhoud. Elk gebruik is niet toegestaan zonder uw toestemming. Publicatie en verspreiding worden uitgevoerd in opdracht van de auteur, die kan worden gecontacteerd op: tredition GmbH, afdeling "Impres-sumservice", Halenreie 40-44, 22359 Hamburg, Duitsland.

Wond littekens

Toewijding en bevestiging

Inleiding

Hoofdstuk 1 — De terugkeer

Hoofdstuk 2 - Naar Catimbau

Hoofdstuk 3 - Sporen van de steen van de hond en Towers

Hoofdstuk 4 - Spoorweg van de grot

Hoofdstuk 5 - Traditie

Hoofdstuk 6 - Spoor door Caatinga

Hoofdstuk 7 - Spoor van Caiana

Hoofdstuk 8 - Spoor van de kleine berg

Hoofdstuk negen – Spoorweg van de Ravijn

Hoofdstuk tien – Het spoor van de grote Muur

De visie

Kinderen en preadolescentie

De opstand

Leven in de schuilkelder en de eerste date

De eerste officiële date en het huwelijk

De tragedie

Terug naar de realiteit

De terugkeerhuizen.

Toewijding en bevestiging

Ik draag dit werk op aan alle mensen die op de beste manier leven. We lijden allemaal met ongeluk, we vallen in lijden, we zonden, we vechten, we geven op of we blijven. Wat anders is van de ene tot de andere is de manier waarop we het onder ogen zien. Het leven moet op welke manier dan ook geleefd worden en aangezien we in dit schip zijn, de Aarde, laten we dit moment veranderen in een periode van reflectie, plezier en overwinning. We moeten onze “wonden” overwinnen die onvermijdelijk zijn.

Ik dank mijn geestelijke vader, mijn familie, mijn vrienden, mijn collega's, kennissen, familie, buren, landgenoten, mijn geliefde lezers en iedereen die hebben aangemoedigd om te lezen. Laten we het land van carnaval en voetbal ook het land van cultuur maken. Laten we de Braziliaanse literatuur waarderen, met zoveel verborgen talent daarbuiten.

“Vrij me, o God, snel, Heer, help me! Laat degenen die mijn leven willen nemen zich schamen en verward zijn. Laat degenen die naar mijn ongeluk verlangen, zich terugtrekken en verbijsteren. Terugtrekken, dek hen die zeggen: Ah! Laat iedereen die naar u zoekt zich verheugen en gelukkig zijn; en zij die uw verlossing liefhebben herhalen, telkens herhalen: God is groot! En wat mij betreft, arm en arm, kom snel, oh God! U bent mijn steun, mijn redder, Heer, laat niet wachten!

(Psalm 70(69)

Inleiding

„Wond littekens” is een boek dat voor alle stervelingen bestemd is. Door de tijd en het avontuur, is het mogelijk om jezelf te zien met de moeilijkheden van elk karakter en door de geleerde lessen, een nieuwe richting in het leven te krijgen.

Uiteindelijk hopen we dat er een reflectie en een echte hervatting van het leven zal zijn. Want we mogen niet toestaan dat de “Littekens” en onze eigen angst de macht over ons bestaan nemen, maar een proactieve houding in het leven hebben. Geniet van de lezing en ik hoop oprecht dat u er veel baat bij zult hebben.

Hoofdstuk 1 — De terugkeer

De ziener is terug. Na een lange en intense reis naast de aartsengelen, Renato en dertien ongelooflijke personen, is hij weer thuis. Hij neemt de normale routine aan: de baan bij de openbare diensten, de constante reis naar de stad, het contact met de familie, met de buren en met de lezers, zijn schrijfkant die toewijding nodig heeft, publiciteit, volharding en groot geloof. Tenslotte is hij volledig ondergedompeld in zijn “Ik ben” meedogenloos dag tot dag. Hij is zich er echter van bewust dat hij verder kan gaan en de beslissing neemt om niet te stoppen.

Overdag gebeurt er iets belangrijks. Laat me het met je delen:

“De ziener was in Arcoverde, vlak bij de zakenreis, toen hij kort benaderd werd door een man in nood. Hij zei dat hij in Sertanië woonde en dat zijn moeder ernstig ziek was in het regionale ziekenhuis van de stad. Hij zei dat hij geen geld had om voor haar te zorgen, noch om hulp van zijn familie thuis te vragen. Hij smeekte in de naam van God om hulp, want hij had geen hoop of verlossing.

Het spijt me voor de bedroefde man en diep van binnen in zijn ziel raakte, voor de situatie van de man, besloot Aldivan te helpen. Hij nam een paar notities uit zijn portemonnee en gaf ze aan hem, zei: "Ga je moeder helpen, koop wat eten en ga naar huis. Lachend, stopte de man het geld weg, hij zei niet eens dank je en verdween in het midden van de menigte. Hij bleef daar alleen.”

Het grappigste is wat er daarna gebeurde. Na zijn daad van vriendelijkheid bleef hij door lopen langs de hoofdweg van de stad, Kolonel Antonio Japiassu, en binnen vijf minuten gebeurde er iets spectaculair met hem. In het midden van de baan waren er zijn twee grote vrienden en meesters van het vorige avontuur van de serie “Zonen van het Licht”. Ze droegen twee rugzakken en aten een broodje dat ze in de hoek hebben gekocht. Dichterbij komen en voordat hij een verrassing kon opwekken. Gegroet en knuffelen volgden. Het geluk van de reünie is overal rond. Onvermijdelijk begint het gesprek:

“Emmanuel, Messias, wat leuk om je te zien. Hoe lang is het geleden? Hoe gaat het? (Goddelijk)

“Ik ben in orde, meester. Alles zoals gewoonlijk. (Emmanuel)

“Ja, en hoe voelde u zich om die man te helpen? (Messias)

“Ik voelde me goed. Anderen helpen ons onze beste gevoelens te wekken. Liefdadigheid is een manier om de fouten van de mens te herstellen. (De Zoon van God).

“Ik weet het, ik weet het. En in het geval dat je misschien misleid bent, voel je je dan boos op die man? (Messias)

“Ik heb niet eens aan die mogelijkheid gedacht. Wat belangrijk is, is mijn daad. Of hij nu loog of niet, het is eigen verantwoordelijkheid. Veel mensen helpen niet uit angst. Angst, laat ze ook vaak opgeven, zichzelf isoleren, zich niet in staat voelen. Ik zal u echter zeggen: Help en lief van uw buurman, want die houding kan het leven van vele mensen veranderen. (De ziener)

“Dat is wat ik wilde horen, meester. Ik dank de vader dat hij je in de weg heeft gezet. Jouw licht geeft ons een volledig leven en ik denk dat de wereld ook verdient om verlicht te worden door dat licht. (Messias Escapuleto)

“Ik ben het met u eens. Aangezien ik je heb gered van die dodelijke tragedie, begreep ik het belang ervan. Man, ik miste je echt. (Emmanuel Melkin Escapuleto)

“Ik miste je ook. Jullie waren engelen die mijn leven binnengingen en het veranderd hadden. Wat doe je hier in de stad? (Aldivan)

“We zijn op weg naar het busstation. Een van onze beste vrienden zit in de problemen en we gaan hem helpen om te herbouwen. (Messias)

“Wil je met ons meedoen, zoon van God? Wie weet of hij zich met jouw aanwezigheid niet beter zal voelen? (Emmanuel)

“Waar gaan we heen? Hoe lang? (De zoon van God)

“We gaan naar Buíque. (Messias)

“Voor een onbepaalde tijd. (Emmanuel)

“Dit ga ik leuk vinden. Ik hou van Buíque. Wacht even. (Aldivan)

Aldivan gaat een beetje weg van zijn metgezellen, schud zijn kleren, haar, zonnebril en gesprekken op de mobiele telefoon. Hij vraagt zijn baas om toestemming om een tijdje uit zijn werk te blijven, beweert een groot gevaar. Aangeraakt, geeft de baas zijn toestemming. Daarna belt hij zijn familie en informeert hij hen over een werkreis als schrijver. Hij benadrukt dat hij voor onbepaalde tijd weg zal zijn. Ondanks de schok accepteert zijn familie. Juist. Nu is hij vrij om zijn missie te volbrengen, om iemand te helpen zijn diepste dromen te herstellen. De ziener was weer in actie, in dit geval in de reeks “Zonen van licht” met zijn metgezellen van Italiaanse voorraad Immanuel en Messias.

Als de oproep klaar is, keert hij terug naar zijn vrienden, en gaan ze allemaal naar de genoemde bestemming. De drie lopen langs de lengte van de weg, draaien de hoek, passeren de kathedraal van verlossing, een supermarkt, passeren voor het zakelijke district van de stad en draaien een andere hoek. Het officiële busstation van Arcoverde, ligt ongeveer honderd meter verderop, de Braziliaanse hoofdstad.

Onze gewaardeerde vrienden maken dit laatste deel van de route met enthousiasme en toewijding. Op dit moment is het voornaamste gevoel een van angst, nervositeit, verlangen naar nieuwe avonturen, angst voor het onbekende en het onvoorspelbare. Zoals bij magie, zouden zij dezelfde routine verlaten, dat voor de zoon van God, bestond uit het reizen van het werk naar huis en voor de anderen het rustige leven in Jeritacó, verloren dorp in het noordoostelijke achterland, gekenmerkt door een constante droogte, en vergeten door de meeste autoriteiten.

Aankomst op de bestemming, ze gaan naar het station van Buíque, en aangezien deze locatie dichtbij is en zijn industrie en handel verbonden zijn met de hub van Arcoverde, is de beweging van mensen altijd voortdurend. Zo hoeven ze niet lang te wachten voordat het voertuig (een zilveren beest van twaalf zilveren zitplaatsen) parkeert.

Het voertuig verlaat de bushalte, bereikt snel het stadscentrum, Saint Christopher en andere buurten. Kort nadat ze zijn bereikt, bereikt hij de derde afrit van de stad, passeert de BR 232 snelweg en aan de andere kant bereiken ze de snelweg PE 270. Op weg langs de nieuwe weg, maken ze gebruik van de reis om te ontspannen en na te denken over de laatste gebeurtenissen.

Van de zijde van de Ziener was er een heel duidelijk avontuur waar hij de apostelen zal verzamelen en een groot deel van de staat zal ontdekken. Hij zal leren over zijn Vader en hoe hij interne “Ik ben” van elk van hen wakker kan maken. Van de zonen van het licht, Messias Escapuleto, de vader en Immanuel Melkin Escapuleto - de zoon - planden al die tijd een reünie met hun meester, maar dat hij niet eens vermoedde. Zoals het oude gezegde zegt, alles in zijn tijd.

Daar waren ze, de drie herenigden, ze keken uit naar een ontmoeting met iemand die hulp nodig had. In Gods geval heeft hij al deze houding gehad met talrijke personen: Christine, Claudio, Clodoaldo, Phillipe Andrews, de boer die maagd Maria was, het kleine nederige meisje dat hij kende bij de sociale zorg, de bedelaar en nog veel meer. Elk van hen had een tragisch verhaal en werd in zijn armen gerustgesteld. Hij herhaalde dit gebaar altijd.

Dit was de prachtige zoon van God, een aardige man, bescheiden, waardig, geduldig, gelovig, in staat, een visionair met pre-concepten of discriminaties. Samen met hun avontuurlijke metgezellen, de zonen van het licht, hoopten zij vele levens te veranderen.

In deze verzekering blijven zij verder gaan op de snelweg PE 270. Ze gaan door plaatsen, dorpen, door de omringende grijze omgeving. Buíque was een enorm district, een gebied van vele natuurlijke wonderen.

Alles was perfect voor het begin van een nieuw avontuur. Deze nieuwe fase zou zeker nieuwe verrassingen brengen die Immanuel en Messias wilden behouden. Laten we verder gaan.

Een tijdje later is de reis afgerond en meteen aan het begin van de stedelijke omgeving vragen ze om te stoppen. Ze klimmen uit het voertuig, betalen de tarieven en lopen een paar meter in de rustige stad. Ze stoppen voor de deur van het derde huis aan de rechterkant van de eerste straat. Een huis van hedendaagse stijl, van gemiddelde grootte, van 12x5 meter, de ingangsdeur aan de rechterkant en het raam aan de linkerkant, een zitkamer, twee slaapkamers, een gemeenschappelijke badkamer, een keuken waren de huiscompartimenten en een kleine muur.