1,99 €
Mehr erfahren.
- Herausgeber: Books on Demand
- Kategorie: Für Kinder und Jugendliche
- Sprache: Niederländisch
- Veröffentlichungsjahr: 2019
Er vielen nog eenige malsche vlokken uit het wegschuivend sneeuwschof, en daar stond ineens en onverwachts de ronde maan boven den witten toren te blinken. De besneeuwde stad wierd een zilveren stad. Het was een avond van pluimige stilte en leliepure vredigheid. En men zou er niet om verwonderd geweest zijn, hadde men de trillende sterren zien neêrzijgen, en als goudgekazuivelde heiligen langs de witte straten zien wandelen ...
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 15
Ähnliche
De Nood van Sinter-Klaas
De Nood van Sinter-KlaasEr vielen nog eenige malsche vlokken uit het wegschuivend sneeuwschof ...AfdrukDe Nood van Sinter-Klaas
Felix Timmermans
Voor den Eerw. Heer Mil. Broers,die zoo gaarne een vertelsel vanSinter-Klaas wou lezen.
Er vielen nog eenige malsche vlokken uit het wegschuivend sneeuwschof ...
Er vielen nog eenige malsche vlokken uit het wegschuivend sneeuwschof, en daar stond ineens en onverwachts de ronde maan boven den witten toren te blinken.
De besneeuwde stad wierd een zilveren stad.
Het was een avond van pluimige stilte en leliepure vredigheid. En men zou er niet om verwonderd geweest zijn, hadde men de trillende sterren zien neêrzijgen, en als goudgekazuivelde heiligen langs de witte straten zien wandelen.
Het was een uitgekozen avond voor wonderen en mirakelen. Maar niemand zag de genadevolle schoonheid van het oude stedeke onder bemaneschijnde sneeuw.
De menschen sliepen.
En de eenigste dichter Remoldus Keersmaeckers, die in alles het schoone zag en daarom lang haar droeg, zat bij kaarslicht en pijpesmoor een gedicht te rijmen over de Goden van den Olympos en over de heerlijkheid der Griekenlandsche lucht die hij zoo hevig op houtprintjes bewonderd had.
De nachtwaker Dries Andijvel, die op den toren waakte, liep alle kwartieren rap langs de vier windgaten drie noten blazen, en kroop dan terug in zijn warm houten kamerken, bij het ronkend duveltje en las voort in zijn liedjesboekske: ‘De Vlaamsche Bard, 100 liederen voor een halve frank’. Was er een bij waarvan hij de voois kende, dan krabde hij die op een oude viool, en zong het lied door zijn witte knevels, dat het tot hoog in 't kraaienduister geraamte van den toren galmde. Een koel potteken bier smeerde voor belooning steeds zijn stembuis.
Trientje Mutser uit ‘De Suikeren Neusvleugel’, zat in haar keuken, en zag droevig door het kruisvensterken in haar snoepwinkeltje.
