Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: epubli
- Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
- Sprache: Niederländisch
- Veröffentlichungsjahr: 2024
De expeditie in de sterrenziggurat verloopt niet zo soepel als de handelaar Mullokk zich had voorgesteld. Een andere speler verschijnt onverwacht in het ANUN'HA-systeem. De handelaar LieVen verschijnt met zijn hele vloot boven de Akkattarische planeet, tot groot ongenoegen van Mullokk. Sigurd alias M'pfank wordt onbedoeld geholpen door de levensbot Fraank. Wanneer hun nanietlichamen samensmelten, herinnert Sigurd het zich plotseling. Terwijl de star ziggurat de naderende koopvaardijschepen aanvalt met zijn overgebleven 47 starfighter schepen, vecht Sigurd's geest met de spirituele essentie van MOhowkuh, de voormalige wetenschapper van het Krsutner volk.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 80
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
STAR-DUST
In de ban van de nanites
Deel 19
De ondergang van de organische nanieten
© 2024 Jens F. Simon
Illustratie: S. Verlag JG
Uitgever: S. Verlag JG, 35767 Breitscheid,
Alle rechten voorbehouden
Verdeling: epubli ein Service der
neopubli GmbH, Berlin
ISBN: 978-3-759857-85-9
Het werk, met inbegrip van de delen ervan, is auteursrechtelijk beschermd. Elke exploitatie zonder toestemming van de uitgever en de auteur is verboden en zal strafrechtelijk en civielrechtelijk worden vervolgd. Dit geldt met name voor elektronische of andere reproductie, vertaling, verspreiding en terbeschikkingstelling aan het publiek.
Op een dag word je wakker en voel je dat je je lichaam niet meer onder controle hebt. Je geheugen laat je in de steek en je kent je omgeving niet meer. Iemand anders controleert je en gebruikt je lichaam. Je bent slechts een toeschouwer. Je ego is verbannen naar de diepten van je onderbewustzijn. Je gelooft dat er geen weg terug is. Je gelooft dat de waanzin je stevig in zijn greep heeft. Wat kun je doen? Wil je iets doen om deze situatie te veranderen?
Inhoud
De Star Traders' Vloot
Sigurd's Ontwaken
De slapers van de Sterren Ziggurat
Onder Vuur
Handelarenintriges
Ster ziggurat
Redding voor Alethea
Vuur en rook
De Star Traders' Vloot
Mullokk's schip MOOR en de twee eenheden van Markon bleven op een constante afstand van 50.000 kilometer van de Akkattarische planeet.
Alleen de flottielje van negen gevechtsschepen bevond zich in een stationaire baan boven het continent ENMERKAR.
Er heerste al dagen een gespannen stilte. Mullokk keek bezorgd.
Sinds kapitein Solaakk met zijn mannen was vertrokken, had hij al drie keer geprobeerd een van zijn twaalf andere schepen via hyperradio te bereiken, maar zonder succes.
In feite was het nog nooit voorgekomen dat hij het zo lang zonder contact met zijn schepen moest stellen.
Mullokk verbleef in zijn luxueus ingerichte hut. De leefruimte strekte zich uit over bijna een heel dek en dat was niet bepaald weinig voor een ruimteschip van tweehonderd meter.
Hij zat achter een zwaar bureau van massief hardhout en staarde naar de twee holografische, frameloze schermen die als gewichtloos boven het donkerbruin gebeitste, glanzende tafelblad zweefden.
Kleine controledisplays lagen chaotisch verspreid over het oppervlak van de tafel en gloeiden in allerlei kleuren.
"Lokaliseer naar schip commandant," klonk een stem abrupt. Het leek rechtstreeks van het bureau te komen.
Tegelijkertijd veranderde een eerder blauwig glimmend display in rood.
"We ontvangen bezoekers. Een vloot van tweeëntwintig sterrenschepen is zojuist sneller dan licht vertrokken op een afstand van 152.350 kilometer van het MOOR. Onze scans bepalen nu grootte en vorm."
"Sta klaar met de communicatie opname. Ik kom naar het hoofdkwartier!"
Mullokk was al opgesprongen en haastte zich positief naar de privé-turbolift. In een fractie van een seconde zweefde hij hem rechtstreeks op de brug van het schip.
"De bulk van het schip bestaat uit vijf ruimteschepen van 200 meter, 15 transporters en 2 verkenners," werd hij ook begroet door de volgspecialist toen hij de lift verliet.
"Zet het op het scherm!"
Mullokk had de console van de commandant bereikt en activeerde de handmatige overname van het schip.
Markons schepen STELKA en MARLY waren nog steeds stil. Ze dreven langszij de MOOR met verminderde voortstuwing en de twee energie-echo's lieten zien dat ze tot nu toe ook geen verdedigingsmaatregelen planden, hun energievoorraden bleven nog steeds op een laag niveau.
Mullokk overwoog of hij zijn schip op alarm zou zetten toen er ook een radio-oproep binnenkwam.
"De identificaties van de vijf ruimtevaartuigen van 200 meter zijn geregistreerd," hoorde hij de boodschap van de volgspecialist, waarna het evenbeeld van een Katoniër op het communicatiescherm verscheen.
"Dit is LieVen van de KASKATO. Gegroet, voorzitter Mullokk!"
Een tweede oproep doorkliefde het scherm en het gezicht van Markon verscheen.
Mullokk negeerde hem eerst en concentreerde zich volledig op het nieuwe gezicht.
Hij had nogal wat gehoord over een handelaar die LieVen heette.
Hij behoorde niet tot een koopmansconsortium, maar zijn naam was niet geheel onbekend onder de kooplieden.
LieVen, door zijn volk ook wel 'Generaal' genoemd, had al verschillende keren de aandacht getrokken door zijn harde en soms gewelddadige aanpak. Dat was des te opmerkelijker omdat de galactische handelskring, waartoe ook Mullokk behoorde, zelf ook niet altijd geheel moreel zuiver handelde.
Natuurlijk vroeg Mullokk zich meteen af waarom LieVen nu pas in dit gebied van de ruimte was verschenen.
"Handelaar LieVen. Ik ben verbaasd u hier aan te treffen. Ik neem aan dat u mij niet wilt bezoeken!"
Hij mocht de handelaar van het Katonische volk niet. Maar het was niet de roofzuchtige beet die deze soort onderscheidde die hem ongemakkelijk maakte.
Het was eerder de manier waarop hij eruit zag die hem afschrikte. Ergens deed LieVen hem denken aan zijn eigen jeugd en juist dat irriteerde hem waarschijnlijk zo dat Mullokk hem niet graag ontmoette. Daarom had hij zich nu uiterst onvriendelijk tegen LieVen gedragen.
Hij kon rustig weten dat zijn verschijning hier hem niet aanstond.
Mullokks merkte hoe naast het communicatiescherm het frameloze display van het volgsysteem geruisloos uit het donkere werkblad van zijn bureau gleed.
Op het kleine display, dat ook holografisch was, verschenen in hoog tempo nummers en gegevens van de aangekomen schepen. Zijn blik dwaalde even af terwijl hij de gegevens las.
De vloot van LieVen omvatte 15 transportschepen.
Meteen vroeg hij zich af waarom hij zo'n groot aantal transporteenheden bij zich had.
Wat was hij werkelijk van plan? Mullokk werd meer dan achterdochtig.
"Natuurlijk. Het kwam mij ter ore dat je misschien toch hulp nodig hebt. De 'Ring van Vijf' houdt immers samen!"
LieVen was geen lid van het koopmansconsortium dat hij zojuist had genoemd. Maar Markon wel. Moest Markon hier echt achter zitten?
Was het louter toeval dat Markon hem op bijna hetzelfde moment probeerde te bellen?
Hij besloot spontaan om zowel LieVen als Markon te vragen om met hem te komen praten. Sinds het laatste bericht had hij niets meer gehoord van kapitein Solaakk en de expeditie.
Solaakk zou zich bij hem melden zodra ze de structuur waren binnengegaan.
Hij had zich echter al meer dan tien tijdseenheden niet gemeld. Ook de negen gevechtsschepen die als back-up dienden en zich in een vaste baan boven het continent ENMERKAR hadden opgesteld, hadden niets van zich laten horen.
Mullokk vond het allemaal maar niks. Het voelde als de stilte voor de storm.
Hij liet de teugels niet graag vieren en zeker niet als het een zeer waardevolle onderneming was.
Hij had immers nog veel te doen met deze planeet en haar oude erfenissen.
De vergadering was gepland hier in zijn privékamers. LieVen en Markon waren al onderweg. LieVen werd vergezeld door zijn plaatsvervanger en rechterhand ELdark.
Mullokk was meer dan onzeker hoe zich te gedragen tegenover LieVen.
Markon wist natuurlijk helemaal niets van de overeenkomst tussen hem en koning Šamšī-Rohh II, en hij was in eerste instantie niet van plan iets te veranderen. Vooral tegenover de handelaar LieVen was het belangrijk om te zwijgen.
De enige vraag hier was hoeveel hij al wist over de Akkattarische planeet en in hoeverre hij op de hoogte was van de actie die was begonnen.
Mullokk was niet van plan ook maar het kleinste deel van de winst van de exploitatie van de buitenaardse technologie van het artefact op ENMERKAR te delen. "Kapitein Solaakk heeft geen verslag uitgebracht. Dit kan niet goed zijn. Verdomme, wat gebeurt er daar beneden?"
Mullokk's gedachten begonnen rond te draaien. Kon hij een kleine rubberboot naar beneden sturen?
De situatie leek meer dan verward.
"Ondanks alles waren er geen energiepijlen meer verschenen. Dus Solaakk en zijn mannen waren nog niet opgemerkt. Het enorme bouwwerk op het tweede continent was stil. Was dat een goed of een slecht teken?"
Mullokk werd abrupt uit zijn gedachten gehaald toen een display op zijn bureau de aankomst van de handelaren aankondigde. Twee bemanningsleden begeleidden de aankomst naar zijn privévertrekken.
"Uw bezoekers, patron," klonk het vanuit de ingang. De man die het woord had gevoerd deed een stap opzij en liet de binnenkomers passeren.
LieVen naderde hem als eerste, gevolgd door ELdark. Markon was de laatste die de kamer binnenkwam, en hield zich enigszins op de achtergrond toen hij binnenkwam. Hij leek de bijeenkomst duidelijk niet leuk te vinden. Maar hij had het natuurlijk niet kunnen vermijden.
Mullokk bleef ostentatief achter zijn bureau zitten. Het was immers LieVen die onaangekondigd was verschenen en zich blijkbaar met zijn zaken wilde bemoeien.
"Gegroet, geachte voorzitter Mullokk. Sta niet op, je bent de jongste niet meer!"
LieVen gedroeg zich erg joviaal, om niet te zeggen arrogant. Natuurlijk begreep Mullokk onmiddellijk de toespeling. Hij ging er echter royaal aan voorbij, aangezien hij LieVen had uitgedaagd.
"Ga zitten, heren, en sta mij toe hier te blijven zitten. U kunt zich voorstellen dat op mijn leeftijd elke beweging pijn doet."
Mullokk krabde aan zijn langgerekte, enorme neus, die zich uitstrekte van zijn voorhoofd tot aan zijn mond.
LieVen ging eerst weer zitten in een van de fauteuils die voor het bureau stonden. Hij grijnsde naar Mullokk en liet zijn roofdierentanden op hun best zien.
Ook ELdark en Markon gingen zwijgend in de andere twee stoelen zitten.
Nu pas werd duidelijk dat de zittingen van de fauteuils ongeveer tien centimeter lager waren dan de bureaustoel van Mullokk.
Mullokk zelf genoot vanaf de eerste minuut van dit psychologische voordeel en keek nu welwillend op zijn gasten neer.
"Ik heb om deze ontmoeting gevraagd omdat uw verschijning, beste LieVen, mij in een ietwat ongemakkelijke situatie zou kunnen brengen!"
Mullokk's blik streek als bij toeval over Markon, die meteen opzij keek en het was duidelijk dat hij daarbij direct oogcontact probeerde te vermijden. Voor Mullokk kwam dit al neer op een bekentenis. Tot wat, daar zou hij nog wel achter komen.
"Ik begrijp het niet!"
LieVen veinsde onwetendheid. In voor- en tegenspoed moest Mullokk het grote geschut tevoorschijn halen.
"Je kunt me niet voor de gek houden. Natuurlijk bent u al op de hoogte van de lopende bezetting van de Akkattarische planeet. Daarom kan ik u ook vertellen dat deze planeet, die de inboorlingen ANUN'HA noemen, al meer dan tien jaar in mijn invloedssfeer ligt. Er zijn wettelijke verdragen met de regering, dus volgens de koopmansstatuten valt deze planeet uitsluitend onder mijn jurisdictie."
LieVen liet nog steeds zijn roofkaken zien, de specifieke eigenschap van zijn soort, terwijl hij antwoordde.
"Uw betrokkenheid heeft immers officieel alleen betrekking op AKKATTA en niet op het continent ENMERKAR. De expeditie daar is geïnitieerd door koning Šamšī-Rohh II. Bijgevolg is de situatie hier volledig open."
