Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Fantasy und Science-Fiction
- Sprache: Niederländisch
- Veröffentlichungsjahr: 2024
In de diepe, schaduwrijke bossen van Eldariona, waar de oude bomen fluisterden en het licht van de sterren door de bladeren viel, leefde een elf met de naam Aelarion. Hij stond bekend om zijn vaardigheid met de boog en zijn wijsheid, die in vele eeuwen was gegroeid. Hij bracht zijn dagen door met het bewaken van het woud en het beschermen van de wezens die erin leefden tegen de schaduwen die de duisternis opriep. Niet ver hier vandaan, in de uitgestrekte grotten van Drachenfels, woonde een dwerg die Brondar heette. De dwergen stonden bekend om hun vaardigheid in de mijnbouw en hun onwrikbare loyaliteit. Brondar was de meestersmid van zijn clan en zijn werk was beroemd in heel Eldariona. Maar terwijl de dwergen in de duisternis van de berg leefden, werd Brondar gedreven door een onverzadigbare nieuwsgierigheid naar de wijde buitenwereld.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 48
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
De draken van Eldariona: Fantasy
Inhaltsverzeichnis
Copyright
De draken van Eldariona: Fantasy
XXX
Copyright
Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Bathranor Books, Uksak Sonder-Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur
© deze uitgave 2024 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De fictieve personages hebben niets te maken met echte levende personen. Overeenkomsten tussen namen zijn toevallig en onbedoeld.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg me op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg me op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Naar de blog van de uitgever!
Blijf op de hoogte van nieuwe releases en achtergrondinformatie!
https://cassiopeia.press
Alles wat met fictie te maken heeft!
De draken van Eldariona: Fantasy
door Adrian Leschek
In de diepe, schaduwrijke bossen van Eldariona, waar de oude bomen fluisterden en het licht van de sterren door de bladeren viel, leefde een elf met de naam Aelarion. Hij stond bekend om zijn vaardigheid met de boog en zijn wijsheid, die in vele eeuwen was gegroeid. Hij bracht zijn dagen door met het bewaken van het woud en het beschermen van de wezens die erin leefden tegen de schaduwen die de duisternis opriep.
Niet ver hier vandaan, in de uitgestrekte grotten van Drachenfels, woonde een dwerg die Brondar heette. De dwergen stonden bekend om hun vaardigheid in de mijnbouw en hun onwrikbare loyaliteit. Brondar was de meestersmid van zijn clan en zijn werk was beroemd in heel Eldariona. Maar terwijl de dwergen in de duisternis van de berg leefden, werd Brondar gedreven door een onverzadigbare nieuwsgierigheid naar de wijde buitenwereld.
Op een ochtend, toen de dauw nog op het gras lag en de vogels hun gezang zongen, ontmoetten Aelarion en Brondar elkaar aan de rand van het bos. De elf was net begonnen aan een nieuw begin in zijn kunst en was bezig met het smeden van een legendarische pijl doordrenkt met de kracht van de natuur. De dwerg daarentegen was op zoek naar zeldzame mineralen die in het bos zouden groeien.
"Wat doet een elf hier aan de rand van ons rijk?" vroeg Brondar met zijn diepe, kwakende stem.
"Ik werk aan een pijl die de kracht van het woud zal dragen," antwoordde Aelarion, zijn ogen fonkelend in het gouden licht van de ochtend. "En wat brengt jou naar het rijk van de elfen?"
Brondar haalde zijn schouders op, zijn uitdrukking op de een of andere manier uitdagend. "Zeldzaam is wat een dwerg zoekt in jullie woud, maar ik hoor verhalen over de Steen der Herinneringen die door jullie land stroomt. Ik ben hier om hem te vinden."
De twee, verbonden door het lot en nieuwsgierigheid, besloten hun krachten te bundelen. Samen zwierven ze over de paden van het bos, Aelarion met zijn scherpe gevoel voor de magie van de natuur, Brondar met zijn kennis van de aarde en haar schatten. Na vele dagen zoeken en het beleven van talloze avonturen - van het vechten tegen monsters tot kleine streken van bosgeesten - vonden ze uiteindelijk de mysterieuze Steen der Herinneringen, verborgen op een open plek vol licht.
De steen glinsterde in alle kleuren van de regenboog en leek het licht te absorberen. Toen ze dichterbij kwamen, realiseerden ze zich dat de steen de verhalen bevatte van hen die ooit door dit land waren getrokken. Aelarion en Brondar legden hun handen op de steen en een golf van herinneringen stroomde door hen heen. Ze zagen de gevechten, de vriendschappen en zelfs de verwondingen die de oude rassen elkaar hadden toegebracht.
"We zijn verschillend, en toch zijn we één in onze verhalen," mompelde Aelarion terwijl de tranen in zijn ogen flitsten.
"Dat kan zijn," antwoordde Brondar, "maar we hebben veel geleerd in onze band. Misschien moeten onze volkeren elkaar weer ontmoeten om ons erfgoed te delen."
En zo keerden Aelarion en Brondar terug met deze eenheid in hun hart. Ze werden ambassadeurs tussen de rassen en hun vriendschap bloeide op waar eens wantrouwen en vooroordelen hadden bestaan.
In de jaren die volgden sloten de dwergen en elfen zich aaneen, deelden hun kennis en culturen en creëerden samen een nieuw tijdperk van vrede. Een onverwachte ontmoeting tussen een dwerg en een elf veranderde in een vriendschap die de geschiedenis van Eldariona voor altijd zou veranderen.
Terwijl de vriendschap tussen Aelarion en Brondar zich verdiepte en de twee regelmatig tussen hun volkeren reisden, leek de tijd stil te staan. De elfen en dwergen begonnen feest te vieren en samen te werken, en het woud van Eldariona bloeide op in nieuwe pracht. Maar op een dag, toen de twee vrienden aan de oever van de Zilverrivier zaten en verhalen uitwisselden, gebeurde er iets onverwachts.
De lucht werd plotseling donkerder en een spookachtig geruis steeg op uit de diepten van het bos. De wind blies koud en onaangenaam over het water en de vogels vielen stil. Aelarion en Brondar keken elkaar verward aan toen een fel licht door de bomen brak en een enorm wezen verscheen, zwevend tussen de schaduwen van de bomen. Het was een verschrikkelijk wezen, half mens, half draak, met een geschubd, gloeiend lichaam en ogen die brandden als stromende lava.
"Ik ben de bewaker van de verloren ziel!" bulderde het wezen met een stem die aan de aarde leek te ontsnappen. "Jullie vriendschap en de vrede die jullie hebben gecreëerd, hebben een oude kracht wakker gemaakt die lang opgesloten heeft gezeten. Maar helaas is mijn vrijheid gebonden aan deze kracht!"
"Wat wil je van ons?" riep Aelarion, zijn hand al op de boog.
"Ik eis dat je me je sterkste geesten geeft - die uit je bloed vloeien! Alleen dan kan ik de ketenen verbreken die me hier vasthouden!" Het wezen leunde voorover en zond een golf van duistere magie die de aarde deed schudden.
Brondar stapte dapper naar voren. "We geven jullie niet waar jullie om vragen! We zullen samen vechten en jullie uit dit woud verdrijven!" Hij hief zijn bijl en zijn ogen glinsterden van vastberadenheid.
Ze vielen het wezen aan met een machtige slag, Aelarion met zijn boog en Brondar met zijn bijl. Maar het wezen was snel en liet een golf van duistere energie op hen los, waardoor de twee vrienden naar achteren werden geslingerd. De strijd leek verloren toen Aelarion plotseling een glinsterende vorm door de lucht zag vliegen.
