Misja specjalna. Część 2 E-Book

Patrick Edwards

• Herausgeber: e-bookowo.pl
• Kategorie: Fantasy und Science-Fiction
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2015

Beschreibung

Jaś Michalski po porwaniu mu siostry na planetę Pera, przez Sidama, agenta tej planety, dobrowolnie leci do niej zdając sobie sprawę z grożącego mu niebezpieczeństwa. Po przylocie, szybko aklimatyzuje się w nowym otoczeniu, poznając wiele osób, jak również czyhających na niego pułapek. W tym samym czasie na Ziemi, dzięki Jasiowi odbywa się wielka mobilizacja wojska, które ma ochronić Ziemię od zagłady. Toczy się niebezpieczna walka agentów dwóch planet o zdobycie kodowanej płytki, od której zależy wybudzenie się na Ziemi mumii, jaką dla Perowców jest nieśmiertelny Marodas. Jaś Michalski nie przestaje działać, by ochronić Ziemię od grożącej jej inwazji planety, na której przebywa. Otrzymana wiadomość, poparta naukowymi obliczeniami o całkowitej zagładzie planety Pera poprzez uderzenie asteroidy, sprawia, że bliźniaki Jaś i Małgosia decydują się na desperacki plan. Wykorzystując umiejętności nabyte w odosobnieniu na planecie Wadela, jak również poprzez agitacje elity pseudo-króla planety Imbitusa, doprowadzają do buntu. By całkowicie pogrążyć Imbitusa rozwiązują tajemnicę „Gwiezdnych ciemności”. Czy uda się Jasiowi uratować tysiące ludzi z Pery, dowiecie się Państwo czytając ta książkę.

Leseprobe

Patrick Edwards

Misja specjalna

Część 2

© Copyright by Patrick Edwards

Projekt okładki: Patrick Edwards

Korekta: Patrycja Żurek

ISBN 978-83-7859-519-9

Wydawca: self-publishing

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2015

Mroczna Pera, czyli Tajemnica Ciemności

Nadzieja to pożyczka, której udziela nam szczęście.

Antoine De Riva

Rozdział 1

Planeta Ziemia - Angielska wyprawa archeologiczna Egipt - Okolice Gizy - 12 km od Kairu - 05.12.1981

- Zwróciłeś uwagę, Paul, że od paru dni nie posunęliśmy się do przodu nawet o krok, przy odtwarzaniu dokumentów mumii? - Doktor William Ramplin odłożył notatki, które robił każdego dnia podczas pracy i spojrzał na profesora Fultona.

- Może się powtarzam, Willi, ale tak uciążliwej wyprawy i to pod każdym względem jeszcze nie prowadziłem w swojej trzydziestoletniej karierze. Wszystko co robimy od czasu zaginięcia Millena, wydaje mi się dziwne i pozbawione sensu. Wszędzie dopatruje się czegoś, na co my, zwykli ludzie, nie mamy żadnego wpływu. Żyję w ciągłej obawie, jakby za chwilę miało się jeszcze coś wydarzyć - wyrzucił z siebie uczucie, które go gryzło go od dawna.

- Jesteś jedynie, mój drogi, zmęczony tym wszystkim. Muszę ci jednak powiedzieć, że wielokrotnie przypominam sobie słowa, które powiedziałeś krótko po znalezieniu mumii, że pochodzi ona z innej, pozaziemskiej cywilizacji. Coraz częściej zaczynam w to wierzyć.

- Dlaczego? - Profesor Fulton spojrzał z uwagą na przyjaciela.

- Pomyśl. Kierując się zdrowym rozsądkiem, to wszystko, co się wokół nas działo i dzieje, jest dziwne i wręcz niewytłumaczalne. Żyjąca mumia, która wydala z siebie promienie radioaktywne, następnie śmierć strażnika w instytucie, gdzie była badana, a na koniec, co wydaje się wręcz niemożliwe, mumia rozpływa się w powietrzu. Ginie po niej ślad. Niewytłumaczalna jest też śmierć tych trzech robotników, którzy pracowali najbliżej mumii podczas jej wydobycia. Następnie: zaginiecie Johna wraz z całą dokumentacją też jest wielce zastanawiające. - Widząc, że Paul Fulton zamierza mu przerwać, wyprzedził go.

- To jeszcze nie wszystko. Weźmy tajemniczego doktora Davida Husseya, o którym nigdy nie słyszałem i jego dziwny wyjazd bez pożegnania. Z tego, co wiem, nikt po niego nie przyjechał. Czy nie uważasz, że po tym wszystkim mogę mieć uzasadnione podstawy do tego, by twierdzić, że w całej tej sprawie maczają palce inne cywilizacje? Zwróć uwagę, że w sprawie dotyczącej mumii zostają w błyskawicznym tempie eliminowani ludzie, którzy wiedzieli lub widzieli coś, co ukrywane było przez tysiące lat.

- Przyjmując, że masz rację, w każdej chwili możemy spodziewać się najgorszego - konkludował profesor.

- I to właśnie mnie gnębi. Chciałbym przynajmniej wiedzieć, dlaczego tak się dzieje, nim nadejdzie to najgorsze. Pokaże ci coś - William Ramplin wstał i, wychodząc z namiotu, nagle zatrzymał się.

- Myślę, że ten Hussey nie grzebał w moich prywatnych rzeczach, zaraz wrócę.

Profesor Fulton zapalił papierosa, czego nigdy nie robił w namiocie, myśląc nad słowami Ramplina. William dobrze wnioskuje, pomyślał. Skoro mnie miałoby grozić najgorsze, to co mam zrobić z tym, co dał mi John na przechowanie? Dałem przecież słowo, że będę na to uważał i oddam w odpowiednie ręce, spytał półgłosem sam siebie.

- Jest tylko jedno wyjście dla pana, profesorze, by wyszedł pan z tego cało. Pana przyjaciel może się niczego nie obawiać z naszej strony, nie jesteśmy mordercami bez potrzeby. Dla nas ważny jest tylko pan, profesorze - usłyszał za pleców cichy głos. Będąc zamyślonym, profesor raptownie odwrócił się, strącając ze stolika kubek z dopiero co zaparzoną herbatą.