Zostaną wspomnienia E-Book

Marek Skulski

• Herausgeber: Wydawnictwo Psychoskok
• Kategorie: Poesie und Drama
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2017

Beschreibung

„Zostaną wspomnienia” Marka Skulskiego to swoistego rodzaju dziennik, w którym autor przedstawia czytelnikowi refleksje i odczucia, jakich doświadcza będąc w różnych stanach emocjonalnych – euforii czy też smutku. Znajdziemy tu też utwory różniące się od przewodnich – miłosne, erotyczne i satyryczne. Tak różnorodny zbiór „rymowajek” – jak nazwał je sam autor, zabierze nas w podróż nietypową.Poezja jest jak wciąż płynący nurt rzeki, jest zmienna jak kobieta – ale nieustająco przynosząca ukojenie, bo mimo swej odmiennej budowy, kształtu czy koloru poezja jest tym, co bez wątpienia porusza dogłębnie. Kiedyś pełniła funkcję wzniosłą, wręcz patriotyczną – teraz, poezja dotyka codzienności, zstąpiła z Parnasu i stała się swoistym lekarstwem lub terapią – w zależności od potrzeby człowieka.Wnikliwa lektura tomiku „Zostaną wspomnienia” tworzy przed naszymi oczami obraz mężczyzny dojrzałego, który przebył długą drogę od odkrycia do uświadomienia sobie w pełni swoich emocji.

Leseprobe

Marek Skulski

Wydawnictwo Psychoskok Konin 2017

Marek Skulski „Zostaną wspomnienia”

Copyright © by Marek Skulski, 2017

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o. 2017

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie

 może być reprodukowana, powielana i udostępniana w 

jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Skład: Agnieszka Marzol

 Projekt okładki: Robert Rumak

 Zdjęcie okładki © Fotolia – rodjulian; Fotolia - Halfpoint 

Korekta: Marlena Rumak

ISBN: 978-83-7900-711-0

Wydawnictwo Psychoskok sp. z o.o.

ul. Spółdzielców 3, pok. 325, 62-510 Konin

tel. [phone], kom. 695-943-706

http://www.psychoskok.pl/ e-mail:[email protected]

Autora kilka słów wstępu

Przez dłuższy czas zastanawiałem się, co mam napisać w tym wstępie. Czy skupić się na omawianiu treści zawartych w tym tomiku, czy opisać odczucia związane z moim życiem, bólem i frustracją? Czy jednak można ująć w słowa ból samotności? Ja nie potrafię. Spróbuję jednak opisać okoliczności jej towarzyszące. Jest ona jednym z najgorszych uczuć, jakich dotąd doświadczyłem. Pamiętam czasy, kiedy było mi ono obce, niestety od kilku lat nie mogę wyzwolić się z jego szponów. Uczucie to jest nieprzyjemne i bardzo boleśnie obejmujące zarówno ciało, jak i umysł. Odbiera siły i chęć do życia. Przywołuje strach i wzmaga przekonanie, że nie jestem nic wart, bo nikt nie chce być ze mną. Tymczasem, jak powiedział Alexandre Dumas: „życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary.” Ja kocham życie i chciałbym w pełni korzystać z jego uroków, niestety samotność jest siłą, która to pragnienie niszczy i chowa przede mną te okulary, pilnując, abym ich nie znalazł. Samotność jest bardzo niebezpieczna – była przyczyną niejednej tragedii, doprowadzając ludzi do zatracenia woli życia. Kiedy w pewnym momencie dotarła do mnie świadomość, że ja też zaczynam pogrążać się w takiej beznadziei, zapragnąłem z całych sił wyzwolić się. Zacząłem zapisywać myśli, jakie przychodziły mi do głowy w różnych stanach emocjonalnych, niezależnie czy odczuwałem euforię, czy totalny smutek. Podświadomie czułem, że tylko to rejestrowanie wszystkiego, z czym związane było moje życie uchroni mnie przed zamknięciem się, wyobcowaniem. Zapisane myśli przekształciły się w rymowane wiersze, które nazwałem „rymowajkami”. Treści w nich zawarte są przede wszystkim refleksyjne, ale też takie, które niosą nadzieję. Są również wiersze miłosne, erotyczne i satyryczne. Wszystkie mają jeden cel – mają być lekarstwem na osamotnienie, które ogarnia nas niezależnie od naszych wysiłków, by go nie doświadczać. Zostawiam więc Państwa z moimi „rymowankami” i mam nadzieję, że nie dopuścicie do tego, by waszym życiem zawładnęła samotność. Może lektura tego tomiku w tym Państwu pomoże.

Marek Skulski.

OCZEKIWANIE

Dzień, jak co dzień,

wczesne wstawanie iz nadzieją czekanie.

Czy coś się wydarzy?

Co nowego się stanie.

Czy słońce zaświeci, czy deszcz padać przestanie.

Tego nie wiem iwiedzieć nie mogę.

Lecz czy ja się ztym zgodzę?

Chciałbym wiedzieć wcześniej, co mi jest pisane.

Ale nie wiem niestety ichoć niechętnie przyznaję,

niech tak już zostanie.

MOJA SAMOTNOŚĆ

Samotnym być, to jeszcze nic.

Ale samotnym zsamym sobą być?

No, to chce się wyć.

Czy tak musi być? Mam bez nadziei żyć?

W tym marazmie tkwić?

Nie inie.

Po stokroć nie zgadzam się.

Jeszcze nie czas na starość,

jeszcze nie.

Coś jeszcze we mnie się tli,

zacząć coś jeszcze chcę.

I choć to trudne,

nie poddam się.

NIE CHORUJ

Nie choruj mi dziewczyno, nie choruj.

Bądź taka, jak kiedyś,

piękna izdrowa.

Choroby zostaw na później,