3,99 €
Elke dag gebeuren er dingen die je vanuit een ander perspectief kunt bekijken. Hier probeer ik dergelijke standpunten te documenteren. Of ze het hiermee eens zijn of niet, hangt af van hun perspectief. Het kan zijn dat men het daar niet mee eens is, maar misschien zijn er problemen die gemakkelijker opgelost kunnen worden dan alleen met geweld. Onze planeet zou baat hebben bij een ander perspectief op zoveel gebeurtenissen. Daarom heb ik besloten om een aantal gebeurtenissen in de maatschappij, de politiek en het klimaat eens vanuit een ander perspectief te bekijken.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Veröffentlichungsjahr: 2025
Voorwoord
Het zij verre van mij om hier iemand aan te vallen of iemand te veroordelen. Het is eerder mijn kijk op de dingen, zoals ik die hieronder interpreteer. Het kan heel goed zijn dat de een of de ander denkt dat dit een radicale kijk op de zaken is. Maar soms lijkt het alsof je je kop in het zand steekt. Niet reageren lost zichzelf op. Ik geloof dat deze rode draad door het hele schrijven loopt. Zoals ik al zei, dit is geen paternalisme van wie dan ook, maar mijn mening over verschillende dingen in binnen- en buitenland.
Sinds oudejaarsavond 1999 regeert Vladimir Poetin Rusland in verschillende posities. Wat beloofde hij in het begin en hoe staat deze toestand er nu voor? Daar wilde hij de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting en nog veel meer in acht nemen. Maar er is eigenlijk niets meer van over. Integendeel, in deze staat moet je heel goed nadenken over wat je zegt. Als de een of de ander het er niet mee eens is, zal hij of zij onmiddellijk voor het gerecht worden gebracht met als gevolg de dood. De logische conclusie was dat hij ook geen vrienden maakte met zijn speciale operatie tegen Oekraïne. Zijn reisdiplomatie naar zogenaamd bevriende staten helpt ook niet. En hij wijst er ook herhaaldelijk op dat niets hem en de westerse staten kan schaden, maar de schaarse informatie laat zien dat dit niet het geval is. Maar het is ook moeilijk om te bepalen wat zijn volgende acties zullen zijn, zeker niet vreedzame.
Nog maar kort geleden was er sprake van een beperkt nucleair gebruik. Dit werd gezegd door de agressor Poetin. De vraag is alleen hoe hij zo iemand wil inperken, als je bijvoorbeeld aan de 2e wereldoorlog denkt. Maar het feit dat je zulke uitspraken keer op keer van hem hoort, is niet nieuw. Pas aan het eind van de maand komt er een president van de VS aan de macht, die ook nog eens over een groot arsenaal aan kernwapens beschikt. Je zou kunnen denken dat de tijd van de Koude Oorlog voorbij was, maar blijkbaar moeten heersers keer op keer olie op het vuur gooien om zich op deze planeet te bewijzen of te laten gelden. Wat de individuele burger hierover denkt, blijkt uit internationale studies die dergelijke wapens categorisch afwijzen. Maar wat maakt dat uit voor zulke besluitvormers? Er zijn waarschijnlijk mensen die nog in de "goede oude tijd" leven, maar die weinig met het heden te maken hebben. Het is alleen extreem gevaarlijk als het bij je opkomt om op de rode knop te drukken, zodat de andere kant niet lang zal wachten om erop te reageren.
Is dit alleen te zien in deze staat of is er een internationaal probleem? Het is zeker niet mogelijk om te achterhalen wat individuele mensen motiveert om dergelijke terroristische daden te plegen. En vooral, wat willen ze ermee bereiken? Onschuldige mensen moeten het met hun leven bekopen, tot en met kinderen toe. Wat hebben ze daar gedaan? Het is duidelijk dat dergelijke terroristen met hun aanslagen geen islamitische staat kunnen creëren. Maar ze rennen achter een regeringsvorm aan die zich vandaag al niet heeft kunnen bewijzen, als je aan Afghanistan denkt. Helaas is het ook een realiteit dat zulke mensen niet gemakkelijk kunnen worden aangepakt, want dat zou waarschijnlijk eindigen in totale surveillance van het individu en dat kan niet precies het doel zijn van een democratie. Maar het geheel moet van de grond af aan worden bekeken. Hoe gemakkelijk is het om wapens en explosieven in verschillende landen te krijgen? Maar zoals altijd werden en worden dergelijke liberale tendensen keer op keer uit het buitenland geïmporteerd. Dit is heel duidelijk te zien in de VS, waar er meer wapens in de privésector zijn dan in de bevolking. Dit roept de vraag op wat de individuele burger gewapenderhand moet verdedigen?
Als je naar de economie van Rusland kijkt, zie je dat die in een neerwaartse spiraal zit. Niet alleen de nationale munteenheid, de roebel, glijdt steeds verder weg, maar er is ook een gebrek aan inkomsten uit olie- en gasleveringen. Aan het einde van het jaar stopte Oekraïne de doorvoer van Russische olie via pijpleidingen naar het Westen. Rusland loopt daarmee nog eens vijf miljard dollar aan inkomsten mis voor de oorlogseconomie. Je zou bijna denken dat dergelijke economische rampen deze heerser op de knieën zouden dwingen. Als de individuele burger in zijn land ook de meest noodzakelijke dingen mist, of hij kan het zich niet meer veroorloven, dan is dit een uiterst precaire situatie. Je kunt het leger zeker een tijdje achter je scharen, maar het verleden heeft keer op keer aangetoond dat een dergelijke repressie nog een tijdje kan worden volgehouden. Wordt het dan tijd voor deze agressor om eindelijk aan de onderhandelingstafel te gaan zitten en te onderhandelen over een einde aan de oorlog met Oekraïne? Het lijkt erop dat deze persoon alleen kan worden aangepakt met economische beperkingen, hij is niet vatbaar voor rationeel denken. Aangezien deze staat echter ook een grote mogendheid is, hebben economische beperkingen in dit land helaas niet alleen gevolgen voor deze staat, maar is het ook niet bepaald gunstig voor de wereldeconomie als er alleen wordt geïnvesteerd in wapenproductie en andere gebieden worden genegeerd. Dit geldt echter niet alleen voor Rusland, maar voor alle huidige crises en oorlogen. Zolang men nog kan spreken van miljarden aan hulp aan verschillende staten, zal de strijdlust van sommige mensen waarschijnlijk niet veranderen. Je zou kunnen denken dat het jaar 2025 grote veranderingen met zich mee zou kunnen brengen, hopelijk ten voordele van de bevolking.
Het feit dat er na bijna 100 dagen geen nieuwe stabiele regering voor Oostenrijk is, is noodlottig voor ons land, maar je moet het accepteren. Maar wat gebeurt er daarna? In dit verband is het alleen nodig om op te merken hoezeer dit feit wordt uitgebuit door zowel de gedrukte media als door de publieke omroep ORF. Op een zaterdagavond word je urenlang overspoeld met meningen en uitspraken, waarbij je zou kunnen denken dat er waarschijnlijk belangrijkere agenda's zijn om je aan te wijden. Ze snuffelen door het koffiebrouwsel om de toekomst te voorspellen, maar zonder resultaat. Dit kan niet in het belang van de soeverein zijn. Met zijn stem heeft hij mensen gekozen waarvan hij denkt dat ze hem ook vertegenwoordigen. Deze burger ging er echter ook van uit dat hij binnen zeer korte tijd een regering zou zien die ook in zijn belang zou regeren. Het is echter ook te zien dat dit de ontgoocheling van de bevolking over de politiek nog meer bevordert. Het feit dat elke partij bij dergelijke coalitieonderhandelingen alleen haar schapen tevreden stelt, is zeker niet in het belang van het volk. Daarnaast krijgen dergelijke mislukte onderhandelingen ook veel publiciteit in de media, wat de burger zeker niet interesseert. Ten slotte heeft de burger met zijn stem de partijen ook in staat gesteld om iets voor hem als burger te creëren. Zulke acties zijn nauwelijks belangrijk voor de mensen, die een regering willen die in staat is om te handelen en geen uitspraken over wat de tegenstander wel of niet wil. Aangezien dit echter niet meer alleen in Oostenrijk het geval is, maar ook in andere landen, zoals de Bondsrepubliek Duitsland, kan dit alleen maar leiden tot een toestroom van radicale randgroepen. Of dit dan gunstig is voor de massa van de bevolking is twijfelachtig.
Staat deze regeringsvorm op het punt van uitsterven of wordt er gewerkt aan een hervorming ervan? Over de hele wereld zijn er tendensen naar rechts en links. Bij elke verkiezing worden deze partijen en hun vertegenwoordigers versterkt. En hoe zit het met de vrijheid van meningsuiting, een onafhankelijke rechterlijke macht en vrije media? Dit zijn de hoekstenen van een liberale democratie. Probeert u deze regeringsvorm via de achterdeur te ondermijnen of bent u deze aan het herzien? Aangezien democratie iets beweeglijks is, moet men zich altijd afvragen of het nog wel met de tijd beantwoordt. Het moet zeker niet alleen de ideeën van individuele mensen dienen, maar men moet ook nadenken over de basis van deze vorm. Zo is er de stelling dat in een democratie de macht van het volk komt. Of dit nog steeds door individuele regenten wordt gedaan, is meer dan de vraag. Er wordt ingegrepen in de rechterlijke macht, de media worden beïnvloed ten gunste van individuele heersers en nog veel meer. Is dat wat u democratie noemt? Dit bestuur bestaat immers sinds gisteren niet meer, wat van andere vormen nauwelijks gezegd kan worden. Het is echter zeker wenselijk dat dit wordt aangepakt, of het nu overeenkomt met de omstandigheden van vandaag.
Van deze toestand kun je bijvoorbeeld niet veel waarnemen voor zover het de individuele burger betreft. Met ijzeren hand worden absurde ideeën van de machthebbers doorgedrukt zonder rekening te houden met de bevolking. Je stuurt onder andere je eigen landgenoten een oorlog in die bijna niets met je eigen land te maken heeft om in een vreemd land te sterven. Bovendien worden de ambities van de machthebbers gevoed door wapenleveranties en knowhow van 'bevriende staten'. Als je de ondersteuning zou verminderen of stopzetten, zou je geen wapens kunnen produceren zoals langeafstandswapens. Dergelijke invoer is zeker niet bevorderlijk voor de vrede op deze planeet. Maar blijkbaar gaat het altijd om geld, macht en invloed op het betreffende regime.
De gekozen president is nog niet eens in functie en je kunt zijn aankondigingen al horen zoals: Trump sluit "militaire druk" voor de controle over Groenland niet uit. Wil hij aangeven dat hij een nieuwe militaire confrontatie wil aangaan? Zijn er niet al genoeg conflicten, moet hij ook nieuwe initiëren? Dat hij kort na zijn aantreden ook een einde kan maken aan de oorlog in Oekraïne, is waarschijnlijk slechts zijn gedachte. De kans is groot dat hij zijn macht overschat, ook met het oog op de agressor Poetin. Je kunt je dus voorstellen dat Poetin zeker niet gedicteerd kan worden. Een andere uitspraak van zijn kant is de verhoging van de budgetten van de NAVO-leden van 2 naar 5 procent van het defensiebudget. Blijkbaar zijn deze toekomstige presidenten niet alleen niet op de hoogte van hun eigen budget, maar ook van dat van de NAVO-leden. Als er in de VS keer op keer een government shutdown is, moeten dergelijke uitspraken over een verhoging eigenlijk worden vermeden. Maar blijkbaar is dat de manier van regeren vandaag de dag. De ernstige problemen van het eigen land negeren, maar pittige uitspraken doen zonder zelfs maar na te denken over de gevolgen ervan. Of je deze planeet nog kunt redden met dergelijke uitspraken is een andere zaak.
Wat moet er nog meer gebeuren op deze planeet, van klimaatrampen tot oorlogen. Deze wereld wordt geregeerd door mensen die ouder zijn dan 60 jaar. Ze geven blijkbaar niets om dergelijke klimaatturbulentie of oorlogen. Ze zorgen er alleen voor dat ze hun "schapen" uit het water kunnen halen. Laat deze aarde ons niet genoeg zien dat het de verkeerde kant op gaat? Er zijn bijna overal extremen, van aardbevingen tot branden tot verhoogde temperaturen. Als activisten zich op straat vastlijmden of oude kunst bekladden, werden ze linksen of klimaatterroristen genoemd. Alleen dit is de generatie die protesteert tegen wat er misgaat in de politiek. Met andere woorden, ze werden gewoon gestempeld en genegeerd. Alleen deze Generatie Z wil deze planeet de komende decennia voor de helft acceptabel kunnen bewonen. Ze zijn waarschijnlijk niet geïnteresseerd in welke nieuwe wapensystemen er worden geproduceerd of welk land wordt geannexeerd. Daarom moeten deze mensen ook de kans krijgen om te beslissen over hun toekomst op deze planeet en niet van tevoren worden geëtiketteerd. Dit kan niets anders betekenen dan dat de jonge generatie uiteindelijk wordt achtergelaten in besluitvormingsposities. De toekomst is niet belangrijk voor de oudere generatie, maar wel voor Generatie Z.
Het feit dat er altijd suggesties en meningen zijn van deze een van de rijkste mannen ter wereld kan niet worden voorkomen. Maar het is wel zo dat de burger met zijn stem geeft aan een partij en niet aan een persoon die waarschijnlijk alleen zijn eigen belangen behartigt. Maar dan maken miljoenen donaties van zulke mensen de politiek afhankelijk. Je zou bijna denken dat individuele mensen een volgzame polis voorbij de soeverein kopen. Maar dat heeft niet veel meer gemeen met een democratie. Men moet zich bewust zijn van de basisprincipes van een democratie, wat betekent dat de wet uitgaat van het volk en niet van de hoeveelheid donaties die door individuele mensen worden gedaan. Dat zou bijna in de richting kunnen gaan dat wie meer doneert, ook meer inspraak krijgt. Het klopt dat zulke mensen van nature moeten letten op de groei van hun bedrijf, maar zoals ik al zei, dat mag niet ontaarden in subsidies van partijen of mensen. De vraag rijst echter altijd hoe dergelijke miljardairs aan hun fortuin zijn gekomen en of de individuele burger de rekening voor deze mensen niet al heeft betaald. Net zoals het in een democratie wordt genoemd, is er ook de scheiding der machten tussen staat en religie. Men zou ook kunnen overwegen of men niet een scheiding van staat en "geld" moet invoeren. Dit zou ook de stelling van de burger weerleggen dat politiek met veel geld kan worden gekocht.
Is dit de carrièreladder van Amerikaanse presidenten? Donald Trump was in mei al schuldig bevonden aan het vervalsen van zakelijke documenten en nu begint hij eind januari aan zijn termijn in het Oval Office. Zijn dit de voorwaarden voor het hoogste ambt in een van de grootste democratieën? Maar hij sluit zich ook aan bij een aantal regenten die ook verschillende juridische delicten zouden hebben begaan. Wat moet de burger wel niet denken, die met zijn stem in de respectievelijke verkiezingen bedoelde dat er een integer persoon meedoet. Maar het moet niet verbazen dat de goedkeuring van de politiek afneemt. Het gevaar is, en dat zal ook in de VS blijken, dat dergelijke vertegenwoordigers geen grenzen in acht nemen en denken dat zij het hoofd zijn en kunnen doen wat ze willen. Heeft de nieuwe president niet al in zijn laatste ambtstermijn de koers uitgezet, bijvoorbeeld wat betreft de onafhankelijke rechterlijke macht? Wat kunnen zulke mensen nog meer bedenken dat een vrije democratie beïnvloedt? Is dit de nieuwe manier van regeren?
Er zijn enkele online portals, zoals Meta en Google. De twee hebben zich al tot de toekomstige president gewend met het verzoek hen te beschermen tegen bestraffing door de Unie. Maar dergelijke online giganten hadden hun macht in de loop van jaren en decennia gestaag uitgebreid, wat er natuurlijk mee gepaard gaat. Deze bedrijven hielden nauwelijks rekening met wat er werd gepubliceerd. Als je dan ook nog eens te zien krijgt hoezeer deze voorstanders van dergelijke bedrijven zich bemoeien met verkiezingscampagnes, is dat zeer zorgwekkend. Zo gaat het om miljoenen aan donaties van particulieren in de Amerikaanse verkiezingscampagne. Hoe een president dit dan objectief kan zien, is zeker niet te achterhalen. Je zou bijna denken dat individuele mensen met dergelijke acties de politiek willen kopen of beïnvloeden. Je zou kunnen denken dat als dergelijke bedrijven te veel geld hebben, ze dit geld in de toekomst van hun land zouden steken, zoals klimaatbescherming, wat blijkbaar wordt genegeerd door de nieuwe president. Maar waarschijnlijk zullen er nog meer natuurrampen moeten gebeuren voordat zowel politici als de "donoren" reageren. Het is alleen zo dat onze planeet ons nauwelijks meer tijd geeft om een koerswijziging in gang te zetten, en wie is dan de schuldige?
Je kunt er naar kijken zoals je wilt. Dat dergelijke online bedrijven niet graag hun kaarten laten zien, is iets wat we gewend zijn. Blijkbaar zijn dergelijke aanbieders alleen bezig met hun eigen opbrengst en niet met de vraag of wetten wereldwijd worden nageleefd. Als je dan keer op keer leest en hoort dat nepnieuws jongeren en vooral kinderen misleidt, dan is het de hoogste tijd om dit tegen te gaan. Als de Unie haar toevlucht wil nemen tot wetten die dergelijke aanwijzingen beperken, moet dit ook in het belang van deze bedrijven zijn. Maar ze geven er de voorkeur aan om de weg van het conflict te gaan en miljoenen of miljarden aan boetes te riskeren. Toch zou het een gemakkelijke manier zijn om onze jeugd te beschermen tegen dergelijk nepnieuws. Blijkbaar is de groep echter winstgevend voor deze aanbieders. Maar wat moeten de kinderen denken dat goed is als dergelijke uitspraken en berichten zonder controle online worden gezet. Men zou moeten aannemen dat dergelijke portalen meer zouden kunnen doen in de richting van het beschermen van jongeren. Natuurlijk halen jongeren al een groot deel van hun meningsvorming van het "net". Daarom moet men nadenken over hoe op feiten gebaseerde uitstapjes op internet terechtkomen. Er wordt nagedacht over leeftijdsbeperkingen, maar pas in de toekomst zal blijken of deze ook opportuun zijn, maar het kan een weg in de goede richting zijn. Het zou ook als positief neveneffect hebben dat jongeren meer met elkaar zouden communiceren in plaats van de hele tijd naar hun smartphone te staren.
Je kunt waarschijnlijk altijd sancties omzeilen, zoals in het specifieke geval tegen Rusland, maar het hele ding werkt niet lang. Sinds de aankondiging op vrijdag hebben naar verluidt ten minste 65 olietankers hun werk tijdelijk opgeschort. Dit is een aanzienlijk aantal en zal niet bepaald geschikt zijn voor Russische olieproducenten. Dit is immers een geweldige bron van inkomsten voor de oorlogskas van de agressor. Als er dan een aantal tankers in de havens blijft liggen, is dat alleen ter bescherming van zichzelf. Aangezien de komende weken echter een nieuw pakket sancties van de kant van de Unie wordt overwogen, wordt de situatie van Vladimir Poetin steeds krapper wat de economie in zijn land betreft. Zou dit het eerste teken kunnen zijn dat er eindelijk beweging komt in dit gewapende conflict voor zover het vredesonderhandelingen betreft? Bovendien moet worden opgemerkt dat de Russische economie in verval is en dat de nationale munteenheid, de roebel, ook dienovereenkomstig naar beneden beweegt. Je zou bijna denken dat dit een eerste benadering is in termen van een staakt-het-vuren en onderhandelingen. Kan alleen in het belang van de eigen bevolking en de wereldbevolking zijn als men eindelijk een oorlog kan beëindigen.
Zijn er nog brandmuren?
In Oostenrijk zijn de onderhandelingen over een coalitie tussen conservatieve, sociaaldemocratische en liberale partijen mislukt. Aangezien deze 3 partijen tijdens de verkiezingscampagne echter herhaaldelijk een afkeer uitten, waardoor de zogenaamd rechts-extremistische partij met partijvoorzitter Kickl uit een regering werd uitgesloten, moest men waarschijnlijk zijn toevlucht nemen tot een kleiner kwaad. Dit betekent dat er momenteel onderhandelingen gaande zijn tussen de FPÖ (Vrijheidspartij van Oostenrijk) en de ÖVP (Oostenrijkse Volkspartij) met een open uitkomst. Daar zat nauwelijks een alternatief op, behalve nieuwe verkiezingen. Dit zou waarschijnlijk geen andere uitslag hebben opgeleverd dan bij de laatste verkiezingen eind september 2024, maar nu hoor je soortgelijke uitspraken ook in ons buurland Duitsland, die ook rechts-extremistische partijen niet in de regering willen. Er wordt gesproken over een firewall tegen vermoedelijk rechts-extremisten en het Bureau voor de Bescherming van de Grondwet laat deze partijen observeren. Nu kiest ditzelfde land een nieuw parlement na de ineenstorting van de 3-coalitie eind februari. Je zou bijna denken dat de firewall tegen rechts na de verkiezingen zal afbrokkelen. Het staat echter ook buiten kijf dat de partijvoorzitter van de FPÖ naast Orbán ook een vriend is van Poetin. Maar men moet ook de verkiezingen in de BRD aan zich voorbij laten gaan en dan pas beoordelen in hoeverre ons buurland een functionerende regering kan bereiken. Er zijn immers geen absolute meerderheden bij verkiezingen en het kan zijn dat je op dergelijke partijen moet vertrouwen.
Als je de uitspraken van de nieuwe president in de VS hoort, ontbreekt er veel dat in je eigen land moet worden aangepakt. Dit verwijst naar de deels vervallen infrastructuur. Jaren en decennia lang werd dit genegeerd en tot de dood erop volgde. Branden hoeven niet in Californië voor te komen om het noodlijdende systeem te laten zien. Maar in het verleden promootten ze alleen het buitenlands beleid in plaats van zich te wijden aan binnenlands beleid en infrastructuur. Maar blijkbaar wil de toekomstige president op deze weg doorgaan. In dit opzicht is Groenland voor hem belangrijker dan het welzijn van de eigen bevolking. De individuele burger heeft niets te winnen bij dergelijke uitspraken, maar wil dat zijn eigen vaderland de moeite waard blijft om in te wonen. Amerika is niet de brandweer van deze wereld, want dat kost het land tientallen miljarden aan belastinggeld, dat waarschijnlijk beter in de VS geïnvesteerd kan worden. Niet alleen verslinden dergelijke ambities van Trump onnodig veel geld, maar er is een gebrek aan actie op dit gebied in zijn eigen land. Maar blijkbaar moeten er nog meer natuurrampen gebeuren voordat zo'n man ook begint na te denken. Maar waar hij fondsen wil vinden voor deze veranderingen in zijn beleid is net zo twijfelachtig. De bevolking van zijn eigen staat zal waarschijnlijk moeten lijden onder dergelijke machtsdemonstraties van deze president, tenzij er een ommekeer in gang wordt gezet. Aangezien dit land beweert een grote mogendheid te zijn, moet er heel snel iets worden gedaan wat de eigen infrastructuur betreft. Een dergelijk beleid, dat al tientallen jaren wordt gevoerd, schaadt niet alleen Amerika, maar is veel meer een wereldwijd probleem. De nieuwe president moet zich hiervan bewust zijn en zich niet altijd bemoeien met de aangelegenheden van andere staten.
Je kunt op zijn ambtstermijn staan wat je wilt, maar hij was waarschijnlijk geen buitenlands beleidsmaker. Zijn opvolger is veel meer aanwezig. Alleen zijn opvattingen, zoals over Groenland, zijn meer dan twijfelachtig. Of Trump zich nu ook wijdt aan de binnenlandse politiek en de vervallen infrastructuur zal nauwelijks waar zijn. Maar daar had Biden blijkbaar meer grip op. Het is alleen dat er dringend iets in gang moet worden gezet. Daarnaast denken sommige mensen dat ze de politiek en dus ook de wetgeving met veel geld kunnen kopen. Of dit in het belang van de soeverein is, kan worden ontkend. Maar aangezien Groenland en andere staten belangrijker zijn voor de toekomstige presidenten dan de binnenlandse politiek, zal dit leiden tot een verdere verdeeldheid van de samenleving en de wereldpolitiek. Er wordt al enorm veel geïnvesteerd in wapenproductie en hangende problemen zoals de opwarming van de aarde, natuurrampen en de eigen budgetten worden genegeerd. Of dergelijke opvattingen en uitspraken geschikt zijn om zowel de wereldpolitiek als de wereldeconomie te bezielen, kan worden betwijfeld. Er zullen waarschijnlijk meer rampen moeten plaatsvinden voordat er actie tegen wordt ondernomen. De toekomstige president moet zich hiervan bewust zijn wanneer hij tot dit ambt wordt verheven, want zijn beslissingen hebben immers ook een aanzienlijke invloed op het wereldgebeuren.
Het is twijfelachtig of het staakt-het-vuren na aanstaande zondag zal worden nageleefd. Een van de twee partijen in het conflict zal het zeker schenden, en onder zwakke argumenten. Het feit dat ze het eens konden worden over een uitwisseling van gijzelaars zou een stap in de goede richting kunnen zijn. Maar wat als het staakt-het-vuren dat mogelijk in acht was genomen, voorbij is? Ga dan terug naar business as usual en ga door met het bombarderen van de Gazastrook met bijbehorende slachtoffers. Het staat echter ook buiten kijf dat er al tientallen jaren geen vrede meer is in deze regio. De vraag rijst wanneer men tot bezinning komt. Keer op keer is er niets bereikt met wapengeweld, en dat geldt ook voor dit conflict. Zoals veel mensen al hebben verwoord, is er geen manier om een 2-statenoplossing te omzeilen. Je kunt nog meer jaren van gewapend conflict in dit gebied beginnen, maar het zal niet tot vrede leiden zolang de huidige vertegenwoordigers het woord hebben. In beide landen wil de burger alleen maar in vrede leven, maar daar trekken de machthebbers zich niets van aan.
Het is altijd interessant om te zien hoe technieken worden gebruikt die duur zijn om te winnen en geen enkele zekerheid bieden voor de toekomst. Vanaf 2030 moeten de eerste kleine, modulaire kernreactoren worden aangesloten op het net, waar ook Microsoft, Google en Amazon in investeren. Er zijn zoveel alternatieven die veel goedkoper en veiliger zijn. Waarom wordt kernenergie keer op keer gebruikt? Maar blijkbaar is het zo, er zitten vast verschillende lobby's achter, die alleen naar hun winst kijken en die helemaal niets om het milieu geven. Daarnaast kan ook weer worden waargenomen dat de politiek ook wordt beïnvloed door dergelijke inspanningen, bijvoorbeeld als het gaat om subsidies. Hebben we niet geleerd van de afgelopen decennia? Tot op heden is er geen technologie die al te betrouwbaar is en die zich bezighoudt met de verwijdering van radioactief materiaal. Willen we onze planeet er duizenden jaren mee belasten, of nemen we een weg die het weet te voorkomen? Toekomstige generaties zullen dit waarderen als we ons afkeren van zo'n dure energieproductie en eindelijk prioriteit geven aan onze planeten.
De regering van de toekomstige Amerikaanse president Donald Trump wil na zijn aantreden snel beginnen met het uitzetten van migranten zonder geldige papieren. Hoe dit moet worden uitgevoerd, is niet precies duidelijk. Het kan goed zijn dat je daar een groot aantal illegalen aantreft en ze ook het land uit kunt halen. Maar hoe lang blijven deze mensen in hun thuisland? Aangezien Amerika grenzen heeft met duizenden kilometers naar buurlanden, is het de vraag hoe kan worden voorkomen dat deze mensen terugkeren naar de VS. Bovenal gaan deze acties gepaard met een enorme uitgave van geld. Daarnaast moet ook het economische aspect worden opgemerkt, want niet alle illegalen zijn in conflict gekomen met de wetten. Het is waar dat mensen die de Amerikaanse wetten negeren, worden gedeporteerd. Maar hoe zit het met de mensen die voor hun leven betalen, de rechtsstaat erkennen en ook hun belastingen betalen? Willen ze hen ook uitzetten? Maar het is ook begrijpelijk dat mensen in de VS vreedzaam willen leven en niet worden lastiggevallen door illegale vluchtelingen. Alleen de mensen die in Amerika landen en zich houden aan de eisen van de staat, mogen ook het land verlaten. Deze mensen dragen echter gedeeltelijk bij aan de binnenlandse economie door hun belastingen te betalen. Dit kan betekenen dat ook de binnenlandse economie wordt geschaad.
Nu heeft hij het bereikt. Donald Trump werd voor de tweede keer beëdigd als president van Amerika. Maar wat kan de wereld van hem verwachten? Hij heeft in zijn inaugurele rede al benadrukt wat ons te wachten staat en heeft dat ook in gang gezet met een goede 100 decreten. Het feit dat hij een einde wil maken aan alle oorlogen op deze planeet is misschien een goed voornemen, maar hoe wil hij het uitvoeren. Zijn ambities in eigen land hebben hem enorm veel geld gekost, maar waar komt dat vandaan? Deze staat worstelt jaar na jaar met zijn eigen begroting. Daarnaast is het ook zorgwekkend dat hij prioriteiten stelt die niet bepaald gunstig zijn voor de planeet. Hij wil zich terugtrekken uit verschillende internationale afspraken en verdragen, zoals het Klimaatakkoord van Parijs, en is geneigd zich te richten op het bevorderen van fossiele energieproductie. Geeft hij helemaal niets om de natuurrampen, die steeds heftiger en intenser worden? Zijn ambities op het gebied van een Fort Amerika, op het gebied van beschermende tarieven, moeten ook worden gevraagd. Dergelijke polarisaties, zo kan men aannemen, zullen niet bepaald passen bij de economie en ook niet bij de vrede. Het is alleen de vraag wat hij ermee wil bereiken of staan we met deze presidenten voor een nieuwe wereldorde. Maar dit kan zeker niet leiden tot een vreedzame planeet. Je zou bijna denken dat dit een keerpunt teweeg zou brengen.
China wordt beschouwd als een van de grootste vervuilers van ons klimaat. Je ziet keer op keer dat er niet veel aandacht is voor deze ontwikkeling. Maar nu gaan ze door en overwegen ze de bouw van een enorme zonne-energiecentrale in een baan om de aarde. Het kan goed zijn dat dit leidt tot een verschuiving van fossiele brandstoffen, maar is er niet genoeg ruimte op onze planeet om dergelijke energiecentrales te bouwen? Wat moet zo'n opwekking van elektriciteit dan kosten? Het project heeft tot doel problemen te omzeilen die de opbrengst van terrestrische fotovoltaïsche systemen ernstig kunnen beperken. Maar aangezien China niet het enige land is dat erover nadenkt, moet men zich ook bewust zijn van de kosten ervan. Zeker weersinvloeden, zoals bewolking, die ook de opbrengst verminderen, worden vermeden. Of dergelijke inspanningen ook opportuun zijn, is twijfelachtig. Hier zijn waarschijnlijk alternatieven voor, die waarschijnlijk efficiënter en goedkoper zijn, om de opwarming van ons klimaat tegen te gaan, zodat je de ruimte niet hoeft te belasten met dergelijke acties.
Bijna de helft van de elektriciteit in de EU was in 2024 afkomstig van hernieuwbare energiebronnen. Volgens een analyse van de denktank Ember daalde het aandeel van elektriciteit opgewekt door kolen tot minder dan tien procent, terwijl elektriciteit uit gas een aandeel had van iets minder dan 16 procent. Als je dan ook nog kijkt naar de natuurrampen op onze planeet, dan is dit misschien de goede richting, maar is dat genoeg? Waarschijnlijk niet, als je naar de catastrofes kijkt. Tot slot is er nauwelijks beweging bij de grootste vervuilers, integendeel. Zo trekken ze zich terug uit klimaatafspraken en stimuleren ze ook de winning van fossiele grondstoffen en denken ze ook na over kernenergie. Maar het feit dat het altijd Europa moet zijn dat zulke grootmachten laat zien hoe het kan, is niets nieuws. Maar mensen in zulke landen willen ook genieten van hun leven in een gezonde omgeving. Blijkbaar is er te weinig gebeurd op het gebied van rampen voor politici om er eindelijk nog eens over na te denken. Ieder mens heeft immers maar een beperkte tijd op aarde. Wat wil je achterlaten voor toekomstige generaties?
Dit is wat de toenmalige bondskanselier Merkel een paar jaar geleden zei. Maar is dat ook zo? Buitenlanders, van wie sommigen illegaal in de Unie verblijven, halen kattenkwaad uit met aanslagen en politici hebben nauwelijks iets anders dan krachtige woorden om tegen te zijn. Er is een discussie over de vraag of de thuislanden als veilig worden beschouwd of niet, vertelt hen dat ze het land moeten verlaten en hoe ziet het er echt uit? Je zou kunnen denken dat als een vluchteling kan worden vervolgd op grond van bestaande EU-wetten, hij onmiddellijk zal worden uitgezet. Alleen wordt dit alleen aan hem gecommuniceerd, maar niet uitgevoerd. Men kan zich ook afvragen of de discussie over het beveiligen van alle grenzen enig effect zal hebben, want dit is niet bepaald opportuun gezien de lengte van dergelijke grenzen, behalve dat het aanzienlijk hoge kosten met zich meebrengt. De enige vraag die opkomt is de nationale en internationale wetten en conventies die dit wel regelen. Deze moeten niet alleen worden toegepast, maar ook worden uitgevoerd. Het is de vraag hoe lang de bevolking in de Unie zal blijven kijken. De burger wil in alle rust leven en zich niet laten dicteren door migranten. Deze vluchtelingen zijn immers om wat voor reden dan ook hun thuisland ontvlucht, dus ze moeten ook in onze normen passen en geen aanslagen plegen om redenen die soms onbegrijpelijk zijn.
Er zijn altijd terroristische aanslagen in ons buurland, die bijna niet te controleren lijken. Wanneer een politicus van de huidige Duitse oppositie oproept tot een asielstop, is dat begrijpelijk. Alleen in deze context is het opmerkelijk hoe rechtse partijen hiermee omgaan. In dit land riepen politici op tot het optrekken van een muur tegen rechtse partijen en gingen vervolgens zelfs zo ver dat ze de staatsveiligheid opdroegen dergelijke feesten te observeren. Soortgelijke acties zouden ook in Oostenrijk kunnen worden gevolgd. Tijdens de verkiezingscampagne, zowel hier als in Duitsland, werd zo'n muur opgetrokken. Met andere woorden, deze mensen zullen niet worden uitgenodigd voor coalitieonderhandelingen. Na de verkiezingen in september vorig jaar zag alles er heel anders uit. Nu zijn er echter ook verkiezingen in de BRD, eind februari van dit jaar, en daar hoor je bijna congruente uitspraken zoals in Oostenrijk. Men moet voorzichtig zijn als het gaat om uitspraken over coalitieonderhandelingen. Omdat er de afgelopen jaren nauwelijks absolute meerderheden waren, zijn er veel compromissen moeten worden gesloten. Als de politicus in kwestie dan denkt dat de onderhandelingen en een eventuele coalitie met rechtse partijen een ramp zouden zijn, dan moet je wachten op je eigen verkiezing en dan ben je misschien gedwongen om met zulke partijen te onderhandelen. Of dergelijke tendensen in de EU goed worden ontvangen, is een andere zaak.
Hoe dit mogelijk is, is uiterst twijfelachtig. Hoe moet een wederopbouw van de Gazastrook dan in zijn werk gaan? Aan de andere kant zullen beide staten niet blij zijn om mensen uit dit land op te nemen. De betekenis van het geheel is niet precies te begrijpen. Dit zal de geschillen tussen Arabieren en Israëli's zeker niet oplossen. Maar het is hetzelfde als altijd met deze president. Aan de ene kant is hij nauwelijks geïnteresseerd in hoe de burgers in zijn land leven en aan de andere kant zijn kwesties van buitenlands beleid veel belangrijker voor hem. Kun je dit misschien interpreteren als een ontsnapping aan je eigen problemen of is het misschien een presentatie van je eigen ego. Daarnaast is het de laatste tijd nauwelijks mogelijk om zijn gedachtegang te volgen, bijvoorbeeld als het gaat om ontslag en herintrede in internationale organisaties. Hij verliet verschillende organisaties toen hij zijn ambt neerlegde en nu een paar dagen later wil hij weer lid worden, bijvoorbeeld bij de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie). Deze man had zijn voorganger tijdens de verkiezingscampagne herhaaldelijk aangevallen wat betreft zijn vermogen om een ambt te bekleden, maar nu is hij beter als president? Zijn opvattingen en ideeën over deze planeet zijn moeilijk of helemaal niet te begrijpen. Zijn dergelijke acties geen groot gevaar voor de aarde en vooral, wie kan het stoppen? Maar het is ook duidelijk dat hij zowel zijn macht als zijn invloed overschat, maar waar leidt dat toe?
Blijkbaar brengt Trump zijn aankondigingen nu in de praktijk. De regering in Bogotá (Colombia) heeft geweigerd om deportatievluchten uit de VS te laten landen - waarop Trump dreigde met sancties. De Colombiaanse regering heeft ingestemd met alle voorwaarden van Trump, inclusief de "onbeperkte toelating" van alle Colombianen die uit de Verenigde Staten zijn teruggestuurd. Moet je Amerika blijven dreigen met strafheffingen om je ideeën door te drukken, of kun je vooraf aan tafel gaan zitten voor onderhandelingen. Het is algemeen bekend dat deze president van de VS een populist is, maar kan hij doen wat hij wil? Dergelijke tarieven worden door hem keer op keer gepropageerd. Of dit gunstig is voor de Amerikaanse economie valt te betwijfelen. Alleen met een dergelijk beleid van chantage brengt hij de wereldeconomie in gevaar, met name de escalatie van de inflatie en dat ook in zijn eigen land, want het zijn de burgers en niet het staatshoofd die keer op keer moeten betalen. Maar ja, zoals reeds vermeld, zou men kunnen aannemen dat dergelijke acties alleen maar afleiden van de problemen in de eigen staat. Of dit opportuun is, zal de toekomst ons waarschijnlijk leren.
Privéjets zijn bijna een traditioneel onderdeel van de jaarlijkse bijeenkomst van politieke, economische en politieke leiders op het World Economic Forum in Davos, Zwitserland. Ze willen de toestand van de wereld verbeteren, maar wat dragen deze vertegenwoordigers daaraan bij? Sommigen van hen kunnen met privéjets naar deze vergaderingen worden gebracht zonder zich zorgen te hoeven maken over hoe ze met dergelijke reizen het klimaat zullen vervuilen. Je zou kunnen denken dat juist zulke mensen een bepaalde voorbeeldfunctie hebben en niet degene die het voor deze mensen aangenamer maakt. Als je dan ook nog eens luistert naar de toespraken en uitspraken van de individuele mensen, zijn er nauwelijks uitspraken die gaan over de problemen van de opwarming van de aarde. Maar deze plaats zou juist voorbestemd zijn om dergelijke feiten te bespreken. Er is immers enorm veel innovatie te behalen op dit gebied en dus ook in termen van winst voor het bedrijfsleven en de industrie. Je moet je ook afvragen of het in deze tijd nog wel zin heeft om bijvoorbeeld achter fossiele en nucleaire energie aan te rennen. Als je kijkt naar de catastrofes die hieruit zijn voortgekomen, moet je heel snel nadenken voordat het te laat is.
Wanneer tienduizenden mensen in Servië de straat op gaan om te demonstreren tegen de regering, heeft dit ook zijn achtergrond. Een paar maanden geleden stortte de luifel van een treinstation in Novi Sad in, waarbij 15 mensen werden begraven die er hun leven voor moesten verliezen. Aangenomen kan worden dat dit slechts de trigger was die de burgers de straat op dreef. Nu regeert president Vučić Servië met ijzeren vuist en, zoals altijd het geval is, wordt deze macht misbruikt door corruptie en machtsmisbruik aan te moedigen. Maar blijkbaar moet de politiek in Servië gericht zijn op de tendensen naar rechts in de wereldpolitiek. Alleen dat men de basisrechten van de burger wil inperken, wat in een democratie vanzelfsprekend zou moeten zijn, zal zeker niet door de bevolking worden goedgekeurd. Het heeft geen zin als premier Miloš Vučević zijn kantoor ter beschikking stelt en zo de weg vrijmaakt voor nieuwe verkiezingen. Wat moet er daarna veranderen? Maar blijkbaar is het net als in veel andere landen. Individuele mensen proberen hun meningen en ideeën door te drukken zonder rekening te houden met de mensen. Of dit opportuun is, kan worden betwijfeld. Bovenal zijn dergelijke tendensen een goede achtergrond voor het aanwakkeren van corruptie. Is het vandaag de dag nog steeds mogelijk om staten met dergelijke voorwaarden te regeren?
Een paar dagen geleden beschreef de grootste oppositiepartij in de Bondsrepubliek Duitsland de coalitieonderhandelingen in Oostenrijk als een ramp. U onderhandelt over een regering tussen een conservatieve partij en een rechtse partij om een regering te vormen. Nu moet je je realiseren dat de leider van de CDU (Christen-Democratische Unie) ook een wetswijziging wil bewerkstelligen met een partij die als rechts wordt beschouwd. Alleen deze rechtse partij AFD (Alternative für Deutschland) moet niet alleen tot het rechtse kamp worden gerekend, maar staat ook gedeeltelijk onder toezicht van de staatsveiligheid. Het is echter ook een feit dat er tijdens de verkiezingscampagne ook negatieve uitlatingen waren tegen de FPÖ (Vrijheidspartij van Oostenrijk) in Oostenrijk. Maar blijkbaar moet je na de verkiezingen compromissen van alle betrokkenen accepteren om je eigen land niet onbestuurbaar te maken. Het kan betekenen dat je de ene dag iets demoniseert en het de volgende dag goedkeurt. Maar blijkbaar is dit de politiek van vandaag, of dit gunstig is voor de individuele burger valt te betwijfelen. Men moet naar zichzelf kijken en zorgvuldig overwegen of woorden als ramp of firewall moeten worden gearticuleerd om de burger niet te misleiden.
Wat hoorde je in de verkiezingscampagne van Donald Trump dat hij niet zal veranderen? Zo wilde hij een oorlog in Oekraïne binnen één dag beëindigen. Dit waren slechts aankondigingen en hoe ziet het er nu uit? Het was vanaf het begin duidelijk dat een oorlog tussen Rusland en Oekraïne in deze periode niet kon worden beëindigd. Natuurlijk kunnen zijn uitspraken dat hij een einde wil maken aan alle conflicten op deze planeet ook in twijfel worden getrokken. Maar het is alleen opmerkelijk dat hij met zijn verklaring om Groenland te annexeren, precies het tegenovergestelde doet van zijn verklaringen. Hij wil dit doel ook bereiken door wapengeweld, als het niet anders kan. Hij is echter blijkbaar niet bepaald geïnteresseerd in de integratie van dit land in de VS, maar veel meer in het winnen van de minerale hulpbronnen die daar vermoedelijk beschikbaar zijn en dat voor de Amerikaanse economie. Of de getroffen staten hier zonder weerstand naar zullen kijken, zal de toekomst waarschijnlijk uitwijzen. Blijkbaar is zijn presidentschap niet goed van start gegaan en is het de vraag wat deze persoon in de toekomst nog meer zal bedenken, wat zeker niet bepaald gunstig is voor de aarde. Dergelijke plannen creëren alleen maar onrust en leiden deze hele planeet naar een instabiliteit die alleen maar gunstig is voor haar ego en nauwelijks voor het welzijn van de mensheid.
ColofonNaam van de uitgever en auteur: Eduard Wagner, Locatie: 1200 Wenen, Klosterneuburger Straße 14, Mail: [email protected]
Tevreden
Januari 2025
25 jaar Poetin: van baken van hoop tot bittere tegenstander
De Russische bevolking verwerpt duidelijk het gebruik van kernwapens
Noodtoestand uitgeroepen in New Orleans na aanslag met 15 doden
Speciale operatie met vervaltijd?
Coalitieonderhandelingen en de media
Afschaffing van de democratie?
Ondanks internationale sancties blijft Noord-Korea raketten met nucleaire capaciteit testen
Zoals te verwachten was
Generatiewisseling aangekondigd
Elon Musk en zijn invloed
Veroordeeld – Ongestraft – President
EU-"censuur" voor online giganten
Commissaris voor Digitale Zaken wil EU-regels consequent handhaven
Sancties lijken effect te hebben
Is uw eigen infrastructuur te verwaarlozen?
Wat blijft er over van Biden?
Eindeloze oorlog
Mini-kerncentrales – grote gevaren?
Deportaties op grote schaal
Almachtige president
Elektriciteit uit de ruimte?
Europa als pionier
Wat we kunnen doen
Ramp en AFD (Alternatief voor Duitsland)
Trump wil mensen hervestigen vanuit Gaza naar Egypte en Jordanië
Trump en zijn chantage
Privéjets en Davos
Vučić wil over tien dagen beslissen over nieuwe verkiezingen in Servië
Firewall of ramp?
Desire Object Groenland