Jednoaktówki E-Book

Małgorzata Chaładus

• Herausgeber: Wydawnictwo Psychoskok
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2014

Beschreibung

"Spotykałam się często z twierdzeniem, że czytelnicy wolą powieść na co najmniej 200 stron od krótkiej formy opowiadania" mówi Pani Małgorzata Chaładus.Jednoaktówka jest rodzajem teatralnej noweli. Składa się z krótkich i zwięzłych form, przypominających opowiadanie. Nie pętają się po niej tłumy nie zawsze łatwych do zapamiętania postaci. W moich „Jednoaktówkach” pojawiają się najczęściej dwie, wyjątkowo trzy. Ograniczenie ilości wypowiadanych słów i osób, które je wypowiadają nie oznacza wcale, że brak w nich treści. Przeciwnie. Zachęcam czytelników, żeby sami się o tym przekonali.

Leseprobe

Małgorzata Chaładus "Jednoaktówki"

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o. 2014 Copyright © by Małgorzata Chaładus, 2014

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Skład: Arkadiusz Woźniak INFOX e-booki Projekt okładki: Wydawnictwo Psychoskok Zdjęcie okładki: © Rosario Rizzo - Fotolia.com

ISBN: 978-83-7900-199-6

Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o. ul. Chopina 9, pok. 23, 62-507 Konin tel. [phone], kom.665-955-131

wydawnictwo.psychoskok.pl e-mail:[email protected]

Małgorzata Chaładus

Jednoaktówki

Podrzutek

Osoby:

Janusz

Bartosz

(Bartosz siedzi przy stoliku wpustej knajpie, na stoliku dwa piwa, butelka wódki, wina, kieliszki. Bartosz wierci się, spogląda na zegarek, rozlewa alkohol, podnosi niezdecydowanie kieliszek, odstawia, sięga po kufel, popija kilka łyków, wstaje. Janusz wpada do knajpy zgitarą na ramieniu. Odstawia do kąta, rozpina kurtkę).

Janusz

Tosz? Czekałeś?

Bartosz

Jak widzisz.

Janusz

Przypomniałem sobie, że nie wolno ipopaliłem przed wejściem.

Bartosz

Nie wiedziałem, że palisz. Teraz czuję. Prawie nic otobie nie wiem. O, grasz! Może śpiewasz?

Janusz

Przy goleniu. Często się zacinam. Ato pudło noszę dla efektu.

Bartosz

Dobra, dobra. Ludzie próbują swojego powołania wróżnym czasie. Siedzę wjury „Nigdy nie jest za późno”.

Janusz

Od pierwszego wejrzenia znasz moje powołanie? Ichcesz mnie protegować? Imponować? Po jaką cholerę?

Bartosz

Sorry, sorry! Głupio wyszło. Miałem cholerną tremę przed naszym spotkaniem. Działam odruchowo. Jak ludzie najczęściej ode mnie oczekują. Sorry. Zacznijmy od nowa. Jak się masz?

Janusz

Jak zwykle. Co tam ja. Ty jesteś ważny. Ja się nie liczę.

Bartosz

Dla mnie się liczysz. Dla rodziny. Dla przyjaciół.

Janusz

Nie lej wody. Rozlałeś już ognistą? No to siup!

Bartosz

Tak na stojąco? Czemu nie siadasz? Wkurwiłem cię? To walnij piąchą wstół iusiądź. Gdzieś ci się spieszy? Przecież wiedziałeś...

Janusz

I co ztego? Dlaczego wtej spelunie? Nie chcesz się pokazać ze mną wśród tych oczekujących?

Bartosz

Nie opędzilibyśmy się. Stadko kretynek wisiałoby nad stolikiem.

Janusz

Mógłbyś mi którąś odstąpić.

Bartosz

Nawet wszystkie. Nudzą mnie.

Janusz

Chętnie bym się tak ponudził. Po kielonku za twoje cierpienia?

Bartosz

Ironizujesz aja naprawdę mam czasem dość. Zaszyłbym się...

Janusz

Nie pierdol!

Bartosz

Moje życie wcale nie jest takie, jak Tobie się wydaje.

Janusz

Chciałeś mnie widzieć, żeby to powiedzieć? Niczyje nie jest takie, jak się innym wydaje.

Bartosz

Dawno chciałem się ztobą spotkać. Dzisiejszy dzień szczególnie pasuje. Trzydziestka. Nasze pożegnanie zmłodością.

Janusz

Dzisiaj możemy wypić za twoje. Pożegnałem się wczoraj.

Bartosz

Jak to? Przecież urodziliśmy się wtym samym dniu. Prawie równocześnie.

Janusz

Urodziłem się dzień przed tobą.

Bartosz

Dziwne, dziwne, byłem przekonany. To jak mogli nas pomylić?

Janusz

Co za różnica? Jednodniowy czy dwudniowy nowosmrodek. Twój tak urósł przez tydzień?

Bartosz

Zamówiłem badania DNA. Zdarzyło się raz, może się zdarzyć drugi. Po co stwarzać problemy, których można uniknąć.

Janusz

Niedługo przeczytamy wjakimś brukowcu, że podejrzewasz żonę ozdradę.

Bartosz

Interesujesz się mną!

Janusz

Ja? Nie, matka. Zbiera wycinki zgazet. Wasze ślubne zdjęcie ma wramce. Teraz prawie poczuła się babcią.

Bartosz

Kiedy ci opowiedziała? Co czułeś jak się dowiedziałeś?

Janusz

Nie pamiętam. Słyszałem naszą historię tysiąc ijeden raz. Oprócz mnie krewni isąsiedzi. Wszystkich zdążyła znudzić oprócz matki. Twoja naprawdę nic ci nie opowiadała? Nic nie wiedziałeś? Mnie się zawsze wydawało, że wszystko pamiętam. Uznałem pewnie opowieści matki za swoje. Naprawdę nic nie wiedziałeś?

Bartosz

Coś tam wiedziałem od babci. To było jak bajka. Nie byłem pewien, wco mam wierzyć. Babcia zakazała pytać mamy. To była nasza tajemnica. Pamiętam jak raz obudziłem się wnocy. Śniło mi się coś okropnego. Strach czaił się wciemności. Ojciec nie pozwalał zostawiać zapalonej lampki nocnej wmoim pokoju. Miałem być odważny. Owinąłem się kołdrą ischowałem pod łóżkiem. Bałem się, że mnie zamienią. Dostało mi się za ubrudzenie poszwy. Ty się nie bałeś?

Janusz

Nie. To była fajna przygoda. Podobno chwaliłem się wprzedszkolu. Matka mówiła, że zpoczątku bardzo płakałem. Tego nie pamiętam. Nie miałem jeszcze czterech lat. Co można pamiętać ztego czasu?

Bartosz

Co ztego, że nie uświadamiamy sobie całej pamięci? Zapomniane przeżycia też mają znaczenie. Może nawet większe niż te zapamiętane.