Nieuwe Wereldorde 2e kwartaal 2024 - Eduard Wagner - E-Book

Nieuwe Wereldorde 2e kwartaal 2024 E-Book

Wagner Eduard

0,0

Beschreibung

Wat er vandaag gebeurt, is zeer verrassend. Is het omdat mensen er alleen op uit zijn zichzelf te verrijken en anderen te onderdrukken? Het moet ook een vreedzaam samenleven zijn en niet altijd alleen maar oorlogen en andere conflicten.

Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:

Android
iOS
von Legimi
zertifizierten E-Readern
Kindle™-E-Readern
(für ausgewählte Pakete)

Seitenzahl: 80

Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:

Android
iOS
Bewertungen
0,0
0
0
0
0
0
Mehr Informationen
Mehr Informationen
Legimi prüft nicht, ob Rezensionen von Nutzern stammen, die den betreffenden Titel tatsächlich gekauft oder gelesen/gehört haben. Wir entfernen aber gefälschte Rezensionen.



Tevreden

De nederlaag van Erdogan bij de lokale verkiezingen

Zeven medewerkers van de ngo World Central Kitchen gedood

Hebben we de NAVO (Noord-Atlantisch Defensie Bondgenootschap) nodig?

Nieuwe president in Slowakije

Overstromingen in Rusland

Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg

Historisch of niet?

Duitsland faciliteert verandering van geslachtsvermeldingen op kantoor

Verspilling van geld zonder grenzen

Sancties Eerlijk

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov en vrede?

61 miljard en kan het nog meer zijn?

Spionage meer dan ooit?

Demonstraties in Amerika

Ons Europa is sterfelijk

Richtlijn toeleveringsketen (CS3D

)

Een Gallisch dorp repeteert de opstand

AI (kunstmatige intelligentie) en nieuwe wapens

Kalifaat ook in Oostenrijk?

Een grotere Europese Unie?

Turkije beëindigt handelsbetrekkingen met Israël

Zijn we te zacht voor islamisten?

Moeilijk te verslaan

Gebruik van kernwapens

Neutraliteit en de NAVO

EU-verkiezingen en wat dan?

Geen wapens voor een aanvalsoorlog

Is dit het begin van het einde?

Alternatieve energiebronnen afgelast?

Onbeperkte wereldhandel?

Toch anarchie of democratie?

En het internet weet alles

Hoofdaanklager van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag, Karim Khan, dient aanklacht in

Zijn aanhoudingsbevelen correct?

EU-lidstaten Ierland en Spanje en Noorwegen zijn voorstander van erkenning van de Palestijnse staat

EU-renaturatiewet, bodemslijtage en boeren die niet meer willen

Bijeenkomst van de ministers van Financiën van de Gin Stresa, Italië

VN-Veiligheidsraad komt opnieuw bijeen voor een conferentie

Macron en Scholz zijn het toch eens

Historisch vonnis tegen Donald Trump – Schuldig – unaniem

EU-verkiezingen en wat gaan ze doen?

Dood van een politieagent in de Bondsrepubliek Duitsland

Het sluiten van de grens in Amerika

Green Deal en verbrandingsmotoren

Duitse bondskanselier en deportatie

Verschuiving naar rechts in het EU-parlement

Veiligheidsraad stemt voor Amerikaans plan

Gerechtigheid op de ene manier en op de andere manier

De G7-landen betalen weer

Boete van 200 miljoen voor Hongarije

EU-herstelwet, waarom niet?

Macht uitoefenen tegen elke prijs

Renaturatierecht of niet?

Democratie en eerwraak

Excursie naar Azië

De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Katz bedreigt Hezbollah met zijn vernietiging in een grootschalige oorlog

Renaturatie en maatregelen

30 asielaanvragen per jaar

EU start toetredingsonderhandelingen met Oekraïne

Is er persvrijheid in Rusland?

Een ander EU-lid neigt naar rechts

Voorwoord

Het zij verre van mij om hier iemand aan te vallen of iemand te veroordelen. Het is eerder mijn kijk op de dingen, zoals ik die hieronder interpreteer. Het kan heel goed zijn dat de een of de ander denkt dat dit een radicale kijk op de dingen is. Maar soms lijkt het alsof je je kop in het zand steekt. Niet reageren lost zichzelf op. Ik geloof dat deze rode draad door het hele schrijven loopt. Zoals ik al zei, dit is geen paternalisme van wie dan ook, maar mijn mening over verschillende dingen in binnen- en buitenland.

Mei 2024

De nederlaag van Erdogan bij de lokale verkiezingen

Het lijkt keer op keer te worden aangetoond dat regeren zonder het volk niet haalbaar is. Dat is gebleken na de verkiezingen in Turkije. In het begin wilde dezelfde president de scheiding tussen kerk en staat herenigen in de zin van een islamitische staat. Deze poging mislukte echter. Het kan zijn dat hij aan het begin van zijn ambtstermijn veel is verhuisd in zijn land, maar hoe ziet het er op dit moment uit? De bevolking heeft te maken met een enorme inflatie van maar liefst 67 procent. Dit betekent bijvoorbeeld dat de burger dag in dag uit moet vechten voor zijn leven met dergelijke prijsstijgingen. Zelfs in de gebieden waar alleen aardbevingen zijn geweest, keren mensen zich van hem af, omdat er nog steeds moet worden opgehelderd waarom er zoveel gebouwen en infrastructuur zijn. Alleen dit wordt de burger onthouden. Onder dergelijke omstandigheden is het dan ook niet verwonderlijk dat de zittende presidenten een lesje zijn geleerd. Maar het is altijd zo dat individuele mensen denken dat ze alleen hun eigen mening hoeven op te dringen en de mensen vergeten. Je kunt de stemming van de bevolking niet negeren, want vroeg of laat zullen ze zichzelf verdedigen. Of deze stem van het Turkse volk zal leiden tot een heroverweging, is echter opnieuw een andere zaak.

Zeven medewerkers van de ngo World Central Kitchen gedood

Hoe ver gaat de bloeddorst? Er worden mensen gedood die anderen willen helpen, ook al is het Israëlische leger verteld dat dit een humanitair transport is. Daarnaast is ook dit konvooi dienovereenkomstig aangewezen. Mensen zetten zich in voor het verstrekken van basisvoedsel aan de behoeftige bevolking en moeten het met hun leven bekopen. Zelfs als Israël keer op keer propageert om Hamas uit te roeien, is dit een illusie, zoals de geschiedenis ons keer op keer heeft laten zien. Het is verbazingwekkend dat je niet aan een tafel kunt gaan zitten en na tientallen jaren eindelijk kunt nadenken over een 2-statenoplossing. De bloeddorst van sommige deelnemers aan dit conflict gaat zo ver dat het niet beperkt blijft tot de Gazastrook, maar ook buurlanden erbij betrekt. Is er echt een vuurzee te ontsteken die zeker kan overslaan naar de rest van de wereld?

Hebben we de NAVO (Noord-Atlantisch Defensie Bondgenootschap) nodig?

Deze alliantie wordt deze dagen gevierd ter gelegenheid van haar 75-jarig bestaan. Het feit dat er meer toetredingen zijn, is blijkbaar onvermijdelijk vanwege de huidige situatie. Toen dit destijds voltooid was, was de bijbedoeling om het Warschaupact te contrasteren met een tegenhanger. Dit heeft zich in de loop der jaren en decennia zeker bewezen, alleen zijn de tijden veranderd. In de tussentijd zijn sommige staten van gedachten veranderd. Maar de redenen hiervoor zijn ook begrijpelijk als je kijkt naar de verschillende conflicten en oorlogen. Stelt u zich eens voor dat de NAVO, zoals die nu is, niet zou bestaan. Men kan ervan uitgaan dat de wereldorde er dan anders uit zou zien. Als er nog democratieën waren die zich in de loop van duizenden jaren hebben bewezen? Op dit moment ziet het ernaar uit dat dit bondgenootschap ons vrede schenkt, althans in de lidstaten. Maar als je de uitspraken van een oud-president kunt volgen, dan is het percentage, omdat de individuele lidstaten te weinig investeren in defensie. Deze persoon eist dat individuele staten ten minste 2 procent investeren in defensie met de dreiging dat ze de verplichting om hulp te verlenen in geval van nood niet zullen nakomen. Het is echter enigszins absurd dat dergelijke bedragen beschikbaar worden gesteld, terwijl er in de afzonderlijke lidstaten veel grotere problemen zijn en waarvoor ook meer middelen nodig zijn. Nu kan de NAVO echter niet eenzijdig haar defensiebudget verlagen als tegelijkertijd een agressor, zoals Poetin, zijn uitgaven aan het leger verhoogt. Hoe ver ga je?

Nieuwe president in Slowakije

Na de tweede ronde werd Peter Pellegrini verkozen tot president van Slowakije. Maar wat gaat er veranderen in dit land? Aan de ene kant is hij een favoriet van de regerende partij en aan de andere kant laat hij er geen twijfel over bestaan dat hij Rusland en zijn acties steunt. Daarnaast wil hij geen wapens naar Oekraïne sturen. Hoe moet men dit in de EU zien? In Polen werd bijvoorbeeld een partij weggestemd die te dicht bij de agressor Poetin kwam en nu is er weer een partij en een president die de acties van Rusland niet bepaald ontkennen. Is er misschien een ander bondgenootschap in de Unie dat de Russische aanvalsoorlog niet precies veroordeelt? Er is al een president in de EU die gelooft dat hij altijd veel kan voorkomen uit respect voor de bevriende staat Rusland. Maar deze Unie is al een beetje traag als je denkt aan wetgevingsvoorstellen en de uitvoering ervan. Er is nu ook een land waar men ervan uit kan gaan dat ze door hun veto wel het een en ander zullen voorkomen. Het is alleen zo, als je kijkt naar de geografische ligging van deze staat, dat het ook een buurstaat van Oekraïne is. Als Poetin zijn doelen in Oekraïne echt bereikt, kan worden aangenomen dat hij ook andere staten zal aanvallen. De houding van de machthebbers in Slowakije helpt waarschijnlijk weinig, want zoals gehoopt heeft deze despoot in Rusland iets gezegd dat precies het tegenovergestelde heeft veroorzaakt. Het is waar, de stem van de soeverein moet worden geaccepteerd, zelfs als dit niet door alle gevestigde exploitanten wordt erkend, zie de VS.

Overstromingen in Rusland

Smeltende sneeuw en grote hoeveelheden regen veroorzaakten overstromingen in Rusland. Nu zou je kunnen zeggen dat dit een natuurramp is, en dat is waar. De staat besteedt ongeveer 40 procent van de overheidsuitgaven aan wapenproductie, wat betekent dat de economie wordt gestimuleerd. Alleen dergelijke catastrofes kunnen worden vermeden als agressors niet steeds weer opduiken en denken dat alleen met wapengeweld iets kan worden bereikt. Juist dit percentage ontbreekt als het gaat om het beveiligen en bouwen van nieuwe infrastructuur. Zulke mensen investeren liever in de productie van wapens en vergeten het lijden van deze bevolking in dit deel van Rusland. Tienduizenden mensen worden van het ene op het andere moment dakloos en de leiding kijkt toe. Als er niet snel een heroverweging komt in de hoofden van sommige besluitvormers, kan men zich nu al voorstellen dat dit nauwelijks lang van de individuele burger kan worden verwacht en dat hij de barricades zal beklimmen. Op dit moment staat de uitvoerende macht nog steeds achter deze despoot, maar wanneer is het voorbij en dan?