6,99 €
Czego powinniśmy się nauczyć z Obcy, emblematycznej powieści absurdu? Znajdź wszystko, co musisz wiedzieć o tym dziele w pełnej i szczegółowej analizie.
W szczególności, znajdziesz w tym pliku :
- Pełne streszczenie
- Prezentacja głównych bohaterów takich jak Meursault, Marie Cardona i Raymond Sintès
- Analiza specyficznych cech dzieła: powieść absurdu, motyw słońca i satyra komedii społecznej
Analiza odniesień pozwalająca szybko zrozumieć sens utworu.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 18
•Urodził się w 1913 roku w Mondovi (Algieria).
•Zmarł w Villeblevin w 1960 roku.
•Godne uwagi prace:
°Obcy (1942), powieść
°Mit Syzyfa (1942), esej
°Dżuma (1947), powieść
Urodzony w Algierii francuski pisarz Albert Camus (1913-1960) był laureatem Nagrody Nobla i jednym z największych pisarzy XX wieku. Był głęboko zaangażowanym intelektualistą, filozofem, dziennikarzem, dramaturgiem i powieściopisarzem, a jego refleksje nad absurdem, które wyrażał w sposób nowatorski, wrażliwy i humanitarny, wywarły duży wpływ na współczesnych mu ludzi.
Camus był powszechnie podziwiany mimo sporadycznej krytyki, a jego powieści Dżuma (1947), a zwłaszcza Obcy (1942) okazały się wpływowe na całym świecie. Zmarł przedwcześnie po wypadku samochodowym w 1960 roku.
•Gatunek: powieść absurdalna
•Wydanie referencyjne: Camus, A. (2013) The Outsider. Trans. Smith, S. London: Penguin.
•Pierwsze wydanie: 1942
•Tematy: Absurd, zmysłowość, słońce, bunt, sprawiedliwość, niesprawiedliwość
Obcy to pierwsza powieść Camusa, która została opublikowana w 1942 roku. Opowiada historię Meursaulta, milczącego młodego człowieka, który uosabia absurd do tego stopnia, że wydaje się być obcym dla własnej egzystencji. Zostaje skazany na śmierć za zamordowanie Araba, a fakt, że nie płakał podczas pogrzebu matki, zostaje wykorzystany przeciwko niemu podczas procesu. Powieść, pisana w pierwszej osobie, w bardzo wymownym stylu, jest pod wieloma względami niezwykła, a przy tym srodze krytykuje społeczne konwenanse.
Obcy to jedna z najchętniej czytanych i studiowanych książek XX wieku, zarówno we Francji, jak i na całym świecie.
Narrator Meursault dowiaduje się o śmierci swojej matki z pozorną obojętnością. Bierze dzień wolny od pracy w Algierze, by udać się do “domu starców” (s. 3), w którym mieszkała. Po dotarciu na miejsce, przez całą noc siedzi przy jej ciele, w towarzystwie innych mieszkańców domu, a nudę odreagowuje kawą i papierosami.
Następnego dnia towarzyszy konduktowi pogrzebowemu, który w palącym słońcu przemierza algierską wieś. Pozostaje bez emocji przez cały czas trwania pogrzebu i z ulgą wraca do Algieru (“Wiedziałem, że wkrótce będę mógł pójść do łóżka i spać przez dwanaście godzin”, s. 19). Ten pozorny brak empatii jest wczesną oznaką wyobcowania Meursaulta ze społeczeństwa i jego konwenansów.