Pieśni ofiarne E-Book

Rabindranath Tagore

• Herausgeber: Wydawnictwo Psychoskok
• Kategorie: Poesie und Drama
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2019

Beschreibung

Utwory liryczne Rabindranath-Tagory pisane są w oryginale po bengalsku (jedna z odmian sanskrytu). "Uroki tej czystej poezji podbiły niedawno Europę, mało jeszcze dotychczas obznajmioną z tradycją tej pieśni o wiele potężniejszymi precedensami. Otrzymał więc Tagore nagrodę Nobla — i boleć prawdziwie należy, że ów wzniosły poeta hinduski, mający jak gdyby przeczucia świetlane Chrystusa, lecz nieznający Go, jako Boga wcielonego żywej wiary ludzkiej, musi uczyć dzisiejszą Europę chrześcijańską idealizmu myśli i uczuć..."

Leseprobe

Rabindranath Tagore

(LAUREAT NAGRODY NOBLA)

WYBRAŁ i PRZEŁOŻYŁ JÓZEF JANKOWSKI

Pieśni ofiarne

Wydawnictwo Psychoskok Konin 2019

Rabindranath Tagore „Pieśni ofiarne”

Copyright © by Rabindranath Tagore, 1912

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o. 2019

Zabrania się rozpowszechniania, kopiowania

lub edytowania tego dokumentu, pliku

lub jego części bez wyraźnej zgody wydawnictwa.

 Tekst jest własnością publiczną (public domain)

ZACHOWANO PISOWNIĘ

I WSZYSTKIE OSOBLIWOŚCI JĘZYKOWE.

Skład: Adam Brychcy

Projekt okładki: Adam Brychcy

Tłumacz: Józef Jankowski

Druk: Wł. Łazarski

Wydawnictwo: E. Wende i Spółka

Warszawa, 1918

ISBN: 978-83-8119-534-8

Wydawnictwo Psychoskok Sp. z o.o.

ul. Spółdzielców 3, pok. 325, 62-510 Konin

tel. [phone], kom. 695-943-706

http://www.psychoskok.pl/http://wydawnictwo.psychoskok.pl/ e-mail:[email protected]

 Rabindranath-Tagore

Rabindranath-Tagore, najgłośniejszy dziś i najpopularniejszy poeta liryczny hinduski, czczony i miłowany przez swój naród tak, jak może żaden z poetów europejskich nie był nigdy czczony, stanowi zmodernizowane ogniwo tradycyjne tej wielkiej i szczytnej poezyi religijnej hinduskiej, której jedynym celem i dążeniem — złączenie z bóstwem (t. zw. joga). Bóstwo to, pod mianem Pana, Króla, Najmilejszego i t. d., jest osią wszystkich prawie tych pieśni, tęsknota zaś do niego i nieosiągalność złączenia w najwyższym stanie wzierania (kontemplacyi) i zmysłów przeobrażonych — przeważającą zwrotką uczuciową. Do tej osnowy dołącza się śliczna i subtelna tkanka odczuć przyrody i ton, wysoce humanitarny, przesiąknięty niezwykłą czystością, niewinnością i kapłańską zarazem powagą — wszystko, oczywiście, w kolisku wschodnio-panteistycznej wymiany.

 Uroki tej czystej poezyi podbiły niedawno Europę, mało jeszcze dotychczas obznajmioną z tradycyjnemi tej pieśni o wiele potężniejszemi precedensami. Otrzymał więc Tagore nagrodę Nobla — i boleć prawdziwie należy, że ów wzniosły poeta hinduski, mający jakgdyby przeczucia świetlane Chrystusa, lecz nieznający Go, jako Boga wcielonego żywej wiary ludzkiej, musi uczyć dzisiejszą Europę chrześciańską idealizmu myśli i uczuć...

 Utwory liryczne Rabindranath-Tagory pisane są w oryginale po bengalsku (jedna z odmian sanskrytu). O ile skromna moja znajomość sanskrytu sądzić mi pozwala, zwrotka sanskrycka (t. zw. sloka) jest zgoła nie do odtworzenia ani w rytmie, ani w subtelnościach ideowo-symbolicznych splotu, przez żaden z języków europejskich. I dlatego, opierając się na angielskim przekładzie prozą samego autora, zastosowałem dowolną zwrotkę polską, zachowując w niej, oczywiście, całą ścisłość myśli i obrazów.

 Niech wiec idzie ten drobny wybór do rąk młodzieży, kobiet i tych wszystkich, którzy zachowali w sercu tchnienie wiosny nieśmiertelnej — i niech dostraja się echami w tem niebie duszy:

Gdzie w nieobjętym światła oceanie

Białe bez skazy wciąż promieniowanie,

Gdzie niemasz nocy, ni dnia, — gdzie osnowa

Bez barw i kształtów — i gdzie niemasz słowa

J. J.