Cykl kosmicznego zycia E-Book

Dietmar Dressel

• Herausgeber: Books on Demand
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Deutsch
• Veröffentlichungsjahr: 2021

Seitenzahl: 535

Beschreibung

Was geschah vor dem Urknall? Wie entwickelten sich die kleinsten Bausteine des Lebens und der Materie? Besitzen denkende körperliche Lebewesen der höheren geistigen Ordnung, also zum Beispiel Menschen, ein Ichbewusstsein auf der Grundlage des Energieerhaltungssatzes und worin schließt sich der Kreislauf des kosmischen Lebens? Gibt es so etwas wie das Geistige, insbesondere einen grundlegenden Unterschied zwischen Geist und Materie?

Leseprobe

„Alle Geistwesen und die körperlich denkenden Lebewesen der höheren geistigen Ordnung, wie zum Beispiel die Spezies Mensch vom Planeten Erde, sind die Lebewesen im geistigen und im materiellen Universum die fähig sind, sich in ihrem kosmischen Kontext mit dem komplexen universellen Geschehen erkenntnisprozessual zu vereinen.“

„Wszystkie istoty duchowe i fizycznie myślące żywe istoty wyższego rzędu duchowego, takie jak gatunek ludzki z planety Ziemia, są żywymi istotami w duchowym i materialnym wszechświecie, które są zdolne do poznawczych i procesowych procesów poznawczych w ich kosmicznym kontekście z złożone, uniwersalne wydarzenia jednoczą.”

Dietmar Dressel

In inniger Liebe für Barbara, Alexandra, Kai, Timon, Nele und Isabelle.

Inhaltsbeschreibung / Opis zawartości

„Was geschah vor dem Urknall? Wie entwickelten sich die kleinsten Bausteine des Lebens und der Materie? Besitzen denkende körperliche Lebewesen der höheren geistigen Ordnung, also zum Beispiel Menschen, ein Ichbewusstsein auf der Grundlage des Energieerhaltungssatzes und worin schließt sich der Kreislauf des kosmischen Lebens? Gibt es so etwas wie das „Geistige“, insbesondere einen grundlegenden Unterschied zwischen „Geist“ und „Materie“?“

„Co wydarzyło się przed Wielkim Wybuchem? Jak powstały najmniejsze cegiełki życia i materii? Czy myślące istoty fizyczne wyższego rzędu duchowego, na przykład ludzie, mają świadomość ego na podstawie prawa zachowania energii i gdzie kończy się cykl życia kosmicznego? Czy istnieje coś takiego jak „duchowość”, w szczególności zasadnicza różnica między „duchem” a „materią”?”

Inhaltsverzeichnis/ Spis treści

Der so genannte Urknall

Tak zwany wielki wybuch

Das Ei und die Henne

Jajko i kura

Das materielle Universum im kosmischen Kreislauf

Materialny wszechświat w kosmicznym cyklu

Der mögliche Auslösemechanismus für das materiell denkende Leben

Możliwy mechanizm wyzwalający dla materialnie myślącego życia

Der Zweck des materiellen Lebens für denkende körperliche Lebewesen der höheren geistigen Ordnung

Celem materialnego życia jest myślenie o fizycznych istotach wyższego rzędu duchowego

Das geistige Leben im kosmischen Kreislauf

Życie duchowe w kosmicznym cyklu

Die Welt des ewigen Friedens und der Liebe

Świat wiecznego pokoju i miłości

Die Gedanken der Sehnsucht eingebettet im geistigen „Sein“

Myśli tęsknoty osadzone w duchowym „bycie”

Was geschah vor dem so Urknall

Co wydarzyło się przed Wielkim Wybuchem

Das materielle Universum entwickelt sich

Materialny wszechświat ewoluuje

Der Kreislauf des Lebens schließt sich

Cykl życia się zamyka

Besinnliche Gedanken

Kontemplacyjne myśli

Vor geraumer Zeit wurde auf Facebook und Twitter die Frage gestellt:

Who ist Dietmar Dressel about?

Es ist für einen Buchautor und Schriftsteller nicht ungewöhnlich, dass er mit zunehmender Aktivität im Lesermarkt das Interesse der Öffentlichkeit weckt und diese natürlich neugierig darauf ist, um wen es sich dabei handelt. Natürlich könnte ich dazu selbst etwas sagen. Ich denke, es ist vernünftiger, eine Pressestimme zu Wort kommen zu lassen.

Nachfolgend ein Artikel von Michel Friedmann: Jurist, Politiker Publizist und Fernsehmoderator.

Pressestimme von Michel Friedman am 3. Juni 2016:

'Wanderer, kommst Du nach Velden''. Wer schon einmal im kleinen Velden an der Vils war, der merkt gleich, dass an diesem Ort Kunst, Kultur und Literatur einen besonderen Stellenwert genießen. Der Ort platzt aus allen Nähten vor Skulpturen, Denkmälern und gemütlichen Ecken die zum Verweilen einladen. So ist es auch ganz und gar nicht verwunderlich, dass sich an diesem Ort ein literarischer Philanthrop wie Dietmar Dressel angesiedelt hat.

Dressel versteht es wie wenige andere seines Faches, seinen Figuren Leben und Seele einzuhauchen. Auch deswegen war ich begeistert, dass er sich an das gewagte Experiment eines historischen Romans gemacht hatte. Würde ihm dieses gewagte Experiment gelingen?

Soviel sei vorweg genommen: Ja, auf ganzer Linie! Aber der Reihe nach. Historische Romanautoren und solche, die sich dafür halten, gibt es jede Menge. Man muß hier unterscheiden zwischen den reinen 'Fiktionisten' die Magie, Rittertum und Wanderhuren in eine grausige Suppe verrühren und historischen „Streberautoren“, die jedes noch so kleine Detail des Mittelalters und der Industrialisierung studiert haben und fleißig aber langatmig wiedergeben. Dressel macht um beide Fraktionen einen großen Bogen und findet zum Glück schnell seinen eigenen Stil. Sein Werk gleicht am ehesten einem Roman von Ken Follett mit einigen erfreulichen Unterschieden!

Follett recherchiert mit einem großen Team die Zeitgeschichte genauestens und liefert dann ein präzises, historisches Abbild. Ein literarischer und unbestechlicher Kupferstich als Zeugnis der Vergangenheit. Dressel hat kein Team und ersetzt die dadurch entstehenden Unklarheiten gekonnt mit seiner großartigen Phantasie. Das Ergebnis ist, dass seine Geschichten und Landschaften 'leben' wie fast nirgendwo anders.

Follett packt in seine Geschichten stets wahre Personen und Figuren der Zeitgeschichte hinein, die mit den eigentlichen Helden dann interagieren und sprechen. Das nimmt seinen Geschichten immer wieder ein wenig die Glaubwürdigkeit. Dressel hat es nicht nötig, historische Figuren wiederzubeleben. Das Fehlen echter historischer Persönlichkeiten gleicht er durch menschliche Gefühle und lebendige Geschichten mehr als aus.

Folletts Handlungen sind zumeist getrieben von Intrige, Verrat und Hinterhältigkeit. Er schreibt finstere Thriller, die ihren Lustgewinn meist aus dem unsäglichen Leid der Protagonisten und der finalen Bestrafung der 'Bösen' ziehen. Dressel zeigt uns, dass auch in einer so finsteren Zeit wie der frühen, industriellen Neuzeit Freundschaft, Liebe und Phantasie nicht zu kurz kommen müssen. Er wirkt dabei jedoch keinesfalls unbeholfen sondern zeigt uns als Routinier, dass er das Metier tiefer Gefühle beherrscht, ohne ins Banale abzugleiten. Folletts Bücher durchbrechen gerne die Schallmauer von 1000 und mehr Seiten. Er beschreibt jedes Blümchen am Wegesrand. Dressel kommt mit viel weniger Worten aus. Substanz entscheidet!

In der linken Ecke Ken Follett aus Chelsea, in der rechten Ecke Dietmar Dressel aus Velden. Zwei grundverschiedene Ansätze und Herangehensweisen an ein gewaltiges Thema. Wer diesen Kampf wohl gewinnt? Keiner von beiden, in der Welt der Literatur ist zum Glück Platz für viele gute Autoren!

Der so genannte Urknall

„Da nach der Urknalltheorie der Knall am Anfang gestanden haben soll, lässt der Urknall den Knall aus. Er teilt uns nicht mit, was geknallt, warum es geknallt, wie es geknallt und, um ehrlich zu sein, ob es überhaupt geknallt hat.“

„Wir können nur dann hoffen, den Ursprung des Universums zu verstehen - eine der wichtigsten Fragen überhaupt in der Naturwissenschaft - wenn es uns gelingen würde, den Konflikt zwischen allgemeiner Relativitätstheorie und Quantenmechanik zu lösen.“

„Wir müssen den Gegensatz zwischen den Gesetzen des Großen und den Gesetzen des Kleinen überwinden und sie in einer einzigen, harmonischen Theorie vereinigen.“

Brian Greene

Behutsam lösen sich Estries Gedanken aus ihren Träumen, die sich mit dem hoffnungsvollem, geistigen Bemühen beschäftigten, doch das pflanzliche und tierische Leben auf ihren Heimatplaneten Venus wieder entstehen zu lassen. Doch waren diese Bemühungen der Naturkräfte auf der Oberfläche des Planeten noch sehr zögerlich. Allerdings ließ sich bei aufmerksamer Betrachtung bereits erkennen, dass sich möglicherweise in den kommenden zwei Millionen Jahren kosmischer Zeit wenigstens die Flora auf der Planetenoberfläche die Oberhand über die steinige und sandige Wüstenlandschaft des Planeten erkämpfen wird.

Tak zwany wielki wybuch

„Ponieważ zgodnie z teorią Wielkiego Wybuchu wybuch powinien być na początku, Wielki Wybuch pomija ten wybuch. Nie dzieli się nami z tym, co wyskoczyło, dlaczego wyskoczyło, jak wyskoczyło i dookoła, szczerze mówiąc, czy to w ogóle waliło”.

„Możemy mieć tylko nadzieję, że zrozumiemy pochodzenie wszechświata – jedno z najważniejszych pytań w nauce – jeśli uda nam się odnieść sukces w Konflikt między ogólną teorią względności i rozwiązywać mechanikę kwantową.”

„Musimy przezwyciężyć sprzeczność między prawami wielkiego a prawami małego i połączyć je w jedną, harmonijną teorię”.

Brian Greene

Myśli Estrie są ostrożnie wypuszczane z jej snów, które były zajęte duchowym dążeniem do ponownego pojawienia się roślin i zwierząt na jej rodzinnej planecie Wenus. Ale te wysiłki sił natury na powierzchni planety były wciąż bardzo niepewne. Jednak po uważnej obserwacji było już jasne, że w ciągu najbliższych dwóch milionów lat kosmicznego czasu przynajmniej flora na powierzchni planety będzie walczyć o przewagę nad kamienistym i piaszczystym pustynnym krajobrazem planety.

Estrie erinnerte sich beim Abschied vom Geistweisen „ES“ auf dem Planeten Erde daran, dass sie beide so verblieben waren, sich gemeinsam wieder treffen zu wollen, um sich mit dem interessanten und universellen Thema: „Der Kreislauf des kosmischen Lebens“ mental auseinanderzusetzen. Sie ist ja Astrophysikerin und beide können auch aufgrund der außergewöhnlichen geistigen Gabe von „ES“, wertvolle Erkenntnisse über den Entwicklungsprozess des materiellen Universums erarbeiten. Letztlich sollten wir, so überlegt Estrie, schon zum besseren Verständnis heraus, verstehen können, was sich wann, also in welcher Zeitebene, wo, also in welcher kosmischen Raumordnung, mit welchen Beteiligten, also was für geistige und energetische Kräfte bei dem eigentlichen „Was“ und dem eigentlichen „Wie“ sich veränderte und entwickelte. Nicht zuletzt wäre es wichtig zu wissen um möglicherweise dabei auch zu erkennen, warum das so und nicht anders geschah und geschieht. Unerwartet fühlt sie eine sanfte geistige Stimme und weiß sofort, dass das Geistwesen „ES“ wieder in ihrer mentalen Welt angekommen ist. „Ich freue mich, liebe Estrie, wieder in deiner Nähe zu sein. Ich denke, wir können unseren Besuch auf der Erde beenden und uns anderen gedanklichen Aufgaben zuwenden. Gemeinsam mit dir möchte ich ein Planetensystem im Andromeda Nebel aufsuchen, weil sich nach meinem derzeitigen Wissensstand in diesem System sehr bemerkenswerte astrophysikalische Prozesse ereignen, die wir uns nicht entgehen lassen sollten. Ich schlage vor, dass wir uns in der kommenden Zeit, und nach unserem Besuch dieses von mir genannten Systems, gemeinsam auf dem Planeten Azerohn einfinden, um ein neues und sehr interessantes Thema zu diskutieren. Du hast es ja bereits in deinen Gedanken erwähnt: „Den Kreislauf des kosmischen Lebens“ und wie das geistige und das materielle Leben in der kosmischen Welt das “Zueinander“ finden. Was hälst du von meinen Gedanken, liebe Estrie?“ „Eine gute Idee, lieber „ES“. Du hast meine Neugierde geweckt lieber „ES“. Wenn du einverstanden bist, machen wir uns auf den Weg. Es wird eine Weile dauern bis wir unser Ziel erreichen.“

Żegnając się z mądrym duchem „ES” na planecie Ziemia, Estrie przypomniała sobie, że oboje pozostali tak, że chcieli spotkać się ponownie, aby zająć się interesującym i uniwersalnym tematem: „Cykl kosmicznego życia” zajmować się mentalnie. Jest astrofizykiem i oboje mogą zdobyć cenną wiedzę na temat procesu rozwoju materialnego wszechświata dzięki niezwykłemu duchowemu darowi „ES”. Ostatecznie, tak myśli Estrie, dla lepszego zrozumienia powinniśmy być w stanie zrozumieć, co dzieje się kiedy, tj. na jakim poziomie czasu, gdzie, tj. w jakim kosmicznym porządku przestrzennym, z jakimi uczestnikami, tj. jakie siły duchowe i energetyczne w rzeczywistym „co „I rzeczywisty” jak „zmienił się i rozwinął. Na koniec ważne jest, aby wiedzieć, aby móc rozpoznać, dlaczego to się stało i dzieje się w ten sposób, a nie inaczej. Nieoczekiwanie czuje delikatny duchowy głos i natychmiast wie, że duchowa istota „ES” powróciła do jej mentalnego świata. „Cieszę się, droga Estrie, że znów jestem blisko ciebie. Myślę, że możemy zakończyć naszą wizytę na Ziemi i przejść do innych zadań umysłowych. Razem z wami chciałbym odwiedzić układ planetarny w Mgławicy Andromedy, ponieważ według mojego obecnego poziomu wiedzy w tym układzie zachodzą bardzo niezwykłe procesy astrofizyczne, których nie powinniśmy przegapić. Proponuję, abyśmy w nadchodzącym okresie, po naszej wizycie w tym systemie, o którym wspomniałem, spotkali się razem na planecie Azerohn, aby omówić nowy i bardzo interesujący temat. Wspomniałeś już o tym w swoich myślach: „Cykl życia kosmicznego” i jak życie duchowe i materialne w świecie kosmicznym odnajduje „do siebie”. Co myślisz o moich myślach, drogi Es-trie?” „Dobry pomysł, droga „IT”. Wzbudziłeś moją ciekawość raczej "IT". Jeśli się zgodzisz, będziemy w drodze. Minie trochę czasu, zanim osiągniemy nasz cel.”

„Das denke ich auch, liebe Estrie“. Im Bewusstsein von Estrie und „ES“ kann man noch ein leises geistiges Rauschen vernehmen und wenig später sind beide Geistwesen unterwegs zu einer Sternen-an-sammlung im Andromeda Nebel. Es verging eine lange kosmische Zeit, bis beide Geistwesen ihr eigentliches Ziel erreichten, den Planeten Azerohn, der sich in der Nähe der leicht bläulichen Sonne Beteigeuze im Sternbild Orion eine angenehme und lebensfähige Kreisbahn bei seiner archaischen Geburt ausgesucht hatte. Aus der kosmischen Ferne betrachtet könnte man zu dem Schluss kommen, einen grünschimmernden, funkelnden Traum von einem lupenreinen Smaragd zu sehen, statt des relativ kleinen Wasserplaneten Azerohn. Ein Planet, gefesselt in den geistigen Fängen von spirituellen Träumen und der naturellen Wirklichkeit seiner denkenden körperlichen Lebewesen der höheren geistigen Ordnung. Nach dem zeitraubenden Zwischenausflug zum Andromeda Nebel, waren sich beide schnell einig, erstmal eine längere Ruhepause einzulegen, bevor sie sich wieder ernsten Themen zuwenden wollten. Estrie hatte bereits nach einer längeren Ruhezeit ihre Traumwelt verlassen und bewunderte mit großer Freude die vor ihr liegende Blütenpracht. Ein Anblick, den sie auf ihrem Heimatplaneten Venus in dieser Intensität und Vielfältigkeit nicht bewundern konnte. Das Geistwesen „ES“ war noch nicht in ihrer geistigen Welt angekommen und wohl noch in seiner Traumwelt gefesselt. Unabhängig davon nahm sich Estrie die Zeit, ihr nächstes Thema: „Der Kreislauf des kosmischen Lebens“, etwas tiefgründiger zu überdenken. Ach ja, die liebe Zeit? Überlegt Estrie. Auch so ein interessantes Thema, das sich lohnen würde etwas ausführlicher diskutiert zu werden. Schließlich spielt die Zeit, gleich ob in kosmischen Zusammenhängen oder ganz profan bei den Lebewesen auf einem bewohnbaren Planeten, eine gewichtige Rolle. Und ohne dass es Estrie so wollte, wanderten ihre Gedanken kurz zu dieser Thematik. Das Reisen ansich, unabhängig von Raum und Zeit? Ob nun als materieller Körper, technisch oder lebendig einerseits, oder als Ichbewusstsein eines Geistwesens andererseits?

- Ja też tak myślę, droga Estrie. W świadomości Estrie i "IT" wciąż słychać słaby duchowy szum, a nieco później oba duchy są w drodze do gromady gwiazd w mgławicy Andromedy. Minął długi kosmiczny czas, zanim oba duchy osiągnęły swój rzeczywisty cel, planetę Azerohn, która wybrała przyjemną i realną orbitę kołową w pobliżu lekko niebieskawego słońca Betelgeuse w konstelacji Oriona, kiedy był archaiczny. Patrząc z kosmicznej odległości, można by dojść do wniosku, że zamiast stosunkowo małej wodnej planety Azerohn, widzi się migoczący na zielono, błyszczący sen o nieskazitelnym szmaragdzie. Planeta uwięziona w mentalnych szponach duchowych snów i naturalnej rzeczywistości jej myślących fizycznych istot wyższego rzędu duchowego. Po czasochłonnej, pośredniej wycieczce do mgły Andromedy, oboje szybko zgodzili się na dłuższą przerwę, zanim ponownie zajmą się poważnymi problemami. Estrie opuściła już swój świat marzeń po długim okresie odpoczynku i była zachwycona, mogąc podziwiać wspaniałość kwiatów przed nią. Widoku, którego nie mogła podziwiać w tej intensywności i różnorodności na swojej rodzinnej planecie We-nus. Duch będący „ES” nie dotarł jeszcze do ich świata duchowego i prawdopodobnie nadal był związany w swoim świecie snów. Niezależnie od tego Estrie poświęciła czas na przemyślenie swojego kolejnego tematu: „Cykl kosmicznego życia” nieco głębiej. O tak, dobry czas? Estrie myśli o tym. Kolejny ciekawy temat, który warto omówić nieco bardziej szczegółowo. W końcu czas odgrywa ważną rolę, bez względu na to, czy jest to kontekst kosmiczny, czy też dość bluźnierczy z żywymi istotami na zamieszkałej planecie. I nie chcąc tego Estrie, jej myśli powędrowały na chwilę do tego tematu. Samotnie podróżujesz, niezależnie od miejsca i czasu? Czy jako materialne ciało, techniczne lub żywe z jednej strony, czy też jako ego-świadomość istoty duchowej z drugiej?

Wie sollte das praktisch möglich sein? Kann man die Zeit einholen, oder überholen? Real und etwas salopp formuliert, oder grüßend an ihr vorüber ziehen? Und wie sollte, so man die Zeit mit einbezieht, die Unendlichkeit in einem Universum sich wohlfühlen wollen und sich auch dessen bewusst ist, dass es existieren kann, das es ewig existiert? Wenn es ewig existent sei, so hätte es keinen Anfang und würde sich möglicherweise einem Ende nähern wollen, es allerdings niemals erreichen können. Wenn es also für ein ewig existierendes Universum keinen Anfang und kein Ende gäbe, was sucht dann die Zeit in diesem Raum, in dem es sich selbst nicht finden kann? Ist es dann die so oft zitierte “verlorene Zeit“? In der Ewigkeit möchte sich die Zeit möglicherweise einen Platz und einen Raum suchen wollen, den es für sie so nicht geben kann. Wie sollte auch etwas ewig existieren können, wenn es in den Fesseln der Zeit gefangen wäre? Schwierig, denkt Estrie, wirklich sehr schwierig! Da kann man darüber nachdenken und grübeln, man käme allerdings mit seinen Überlegungen nicht weiter. Ich werde zur gegebenen Zeit mit „ES“ darüber sprechen. Jetzt wieder zurück zu unserer eigentlichen Thematik: „Der Kreislauf des kosmischen Lebens.“ Für den Anfang, so überlegt Estrie, sollten wir uns allerdings vorerst gemeinsam Gedanken über das materielle Universum im kosmischen Kreislauf der universellen Schöpfung und seinem Entstehungsprozess machen. Gute Frage, denkt Estrie. Wie ist eigentlich so ein gewaltiges, universelles Raum/Zeitgefüge mit all seinen unendlich vielen Planeten, Sternen, Galaxien, schwarzen Löchern und seinen Gaskörpern entstanden? Das es existiert, ist ja unschwer zu erkennen. Bei unserem Aufenthalt auf dem bewohnten Planeten Erde las ich in einigen wissenschaftlichen Abhandlungen von den dort lebenden denkenden körperlichen Lebewesen der Spezies Mensch etwas über den so genannten Urknall und was einige Wissenschaftler von diesem Planeten Erde darunter glaubten verstehn zu können.

Jak to powinno być możliwe w praktyce? Czy możesz nadrobić lub wyprzedzić czas? Naprawdę i nieco swobodnie sformułowane, czy pominąć ją witając się z nią? I jak, jeśli uwzględni się czas, nieskończoność chcieć czuć się komfortowo we wszechświecie i jest również świadoma, że może istnieć, że istnieje wiecznie? Gdyby istniała wiecznie, nie miałaby początku i prawdopodobnie chciałaby zbliżyć się do końca, ale nigdy nie byłaby w stanie go osiągnąć. Skoro więc nie było początku ani końca dla wiecznie istniejącego wszechświata, to czego szuka czas w tej przestrzeni, w której nie może się znaleźć? Czy jest to więc tak często cytowany „stracony czas”? W wieczności czas może chcieć szukać miejsca i przestrzeni, której nie może tam być. Jak coś mogło istnieć wiecznie, gdyby zostało złapane w kajdany czasu? Trudne, myśli Estrie, naprawdę bardzo trudne! Możesz o tym myśleć i rozmyślać, ale nie posunąłbyś się dalej w swoich rozważaniach. Porozmawiam o tym z "ES" w odpowiednim czasie. Wróćmy teraz do naszego aktualnego tematu: „Cykl kosmicznego życia”. Na początek, Estrie myśli, powinniśmy najpierw wspólnie pomyśleć o materialnym wszechświecie w kosmicznym cyklu wszechświatowego stworzenia i jego procesie tworzenia. Dobre pytanie, myśli Estrie. Jak powstała tak ogromna, uniwersalna struktura czasoprzestrzenna ze wszystkimi jej nieskończenie wieloma planetami, gwiazdami, galaktykami, czarnymi dziurami i ciałami gazowymi? Nietrudno zauważyć, że istnieje. Podczas naszego pobytu na zamieszkałej planecie Ziemi przeczytałem coś o tzw. Wielkim Wybuchu io tym, co niektórzy naukowcy z tej planety Ziemi wierzyli, że mogą przez to zrozumieć w niektórych naukowych traktatach od myślących cielesnych istot żywych gatunku ludzkiego.

In dem Glauben, dass ein Gott oder möglicherweise mehrere Götter den Urknall verursacht haben könnte oder gegebenenfalls auch hat, so die feste Meinung der meisten Bewohner dieser Spezies Mensch auf dem Planeten Erde, war das Thema Urknall damit vollständig abgehandelt. Folgt man diesen haarsträubenden gedanklichen Unsinn, dann hätte man ja im Fall eines so genannten Urknalls ja wenigstens einen Anfang und somit auch Platz für einen oder mehrere Götter die dafür verantwortlich sein könnten. Blieben noch einige schwergewichtige Fragen unbeantwortet. Was ist eigentlich ein Gott? Und woher kamen er oder sie? Die Frage, wie die Identität eines Gottes, einer Göttin oder Göttern sachlich und verständlich nachvollziehbar eingeordnet werden kann, ist beim Durchlesen von so genannten Religionswissenschaften zu diesem Thema auf dem Planeten Erde kaum zu erkennen, zumal die Tradition von führenden Personalreligionen stets einer impliziten Vorlage für den Gottesbegriff ablehnend gegenübersteht. Was zweifelsfrei, so überlegt Estrie, beim Durchlesen solcher Schriften leicht zu erkennen war. Einige Philosophen von diesem Planeten Erde meinten dazu, dass es überhaupt außerordentlich schwierig sei, und möglicherweise unmöglich sein könnte, eine wissenschaftlich haltbare Definition von Gott, einer Göttin oder Göttern aufzustellen, die möglichst alle Verwendungen des Wortes und entsprechender Wörter auch in anderen Sprachen auf dem Planeten Erde abdeckt.

W przekonaniu, że jeden bóg, a być może kilku bogów mógł, a może i również, spowodować Wielki Wybuch, a więc zdecydowana opinia większości mieszkańców tego gatunku ludzi na planecie Ziemia, temat Wielkiego Wybuchu został całkowicie rozwiązany. Jeśli podążasz za tym jeżącym włosy na głowie bzdurą, to w przypadku tak zwanego wielkiego wybuchu miałbyś przynajmniej początek, a tym samym także miejsce dla jednego lub więcej bogów, którzy mogliby być za to odpowiedzialni. Niektóre poważne pytania pozostały bez odpowiedzi. Kim właściwie jest bóg? A skąd pochodził? Pytanie o to, jak można w sposób rzeczowy i zrozumiały sklasyfikować tożsamość boga, bogini czy bogów, jest trudno rozpoznać, czytając tzw. zawsze ukryty jeden szablon koncepcji Boga jest negatywny. Co, jak sądzi Estrie, łatwo było dostrzec, czytając takie pisma. Niektórzy filozofowie z tej planety powiedzieli, że byłoby niezwykle trudne, a być może niemożliwe, aby wymyślić naukowo możliwą do obrony definicję Boga, bogini lub bogów, która obejmowałaby wszystkie możliwe użycia tego słowa i odpowiadających mu słów, które obejmują również inne języki na planecie Ziemia.

Bei den meisten Definitionen flüchtet man sich ja in eine Kernaussage: „Gott, Göttinnen und Götter sind grundsätzlich nur übernatürliche Wesen, die eines Beweises nicht bedürfen und die Menschen, ob Mann, Frau oder Kind in ehrfurchtsvoller Demut achten sollten. Andernfalls drohe die gerechte Strafe dieser göttlichen Herrscher in ihrer göttlichen Hölle. Nicht alle Kulturen auf dem Planeten Erde unterscheiden eindeutig zwischen Göttern, Geistern, Engeln, Dämonen und anderen übernatürlichen Wesen. Gelegentlich wird der entsprechende Begriff in anderen Sprachen recht weit gefasst. Die Frage nach einer angemessenen Definition von Gott und Göttern wird noch dadurch verkompliziert, dass Philosophen und Theologen vom Planeten Erde Gottesbegriffe entwickelt haben, die sich von der religiösen Praxis wesentlich unterscheiden. Soweit so gut! Interessant ist vielleicht der so genannte Schöpfungsakt allen Geschehens und Bestehens, geschaffen eben von diesem Gott oder vielleicht auch von mehreren Göttern. Überlegt Estrie. Zumal dieses epochale Ereignis auch besser zu unserem Thema passen würde. Bei keinem anderen schwergewichtigem Thema in der Geschichte des Planeten Erde, legte man so großen Wert auf Wahrhaftigkeit wie beim so genannten Schöpfungsakt. So sahen besonders die führenden Personalreligionen eine besondere Notwendigkeit darin, sich bei dieser Thematik von den sonstigen Religionen ihrer gesellschaftlichen und sozialen Umwelt strikt abzugrenzen, weil bei ihrer Deutung zum Schöpfungsakt eine grundsätzliche Deutung der Welt als Ganzes und des Wesens des Menschen stattfindet. In ihren dogmatischen Schriften nennen sie Gott den Schöpfer von allem Geschehen. Damit meinten sie konkret den Himmel und die Erde und Erde so, damit die Menschen auch darauf leben können. Da Gott und die Götter nicht nur allmächtig waren, wurden sie auch als personifizierte Gestalten dargestellt. Er oder sie schufen ja die Menschen nach ihrem Ebenbild. Schwer vorstellbar ist es, das solche „Figuren“ den Himmel und die Erde erschaffen haben sollten.

Większość definicji znajduje schronienie w podstawowym stwierdzeniu: „Bóg, boginie i bogowie to w zasadzie tylko nadprzyrodzone istoty, które nie potrzebują dowodu i powinny szanować ludzi, czy to mężczyznę, kobietę czy dziecko, z pełną szacunku pokorą. W przeciwnym razie grozi sprawiedliwa kara tych boskich władców w ich boskim piekle. Nie wszystkie kultury na planecie Ziemia wyraźnie rozróżniają bogów, duchy, anioły, demony i inne istoty nadprzyrodzone. Czasami odpowiedni termin jest rozumiany dość szeroko w innych językach. Kwestię właściwej definicji Boga i bogów dodatkowo komplikuje fakt, że filozofowie i teologowie z planety Ziemi rozwinęli koncepcje Boga, które znacznie różnią się od praktyk religijnych. Na razie w porządku! Ciekawy może być tak zwany akt stworzenia wszystkich zdarzeń i istnienia, stworzony przez tego boga, a może przez kilku bogów. Estrie myśli o tym. Zwłaszcza, że to epokowe wydarzenie również lepiej pasowałoby do naszego tematu. W żadnym innym ważnym temacie w historii planety Ziemia nie przywiązywano tak dużej wagi do prawdziwości, jak w tak zwanym akcie stworzenia. Zwłaszcza wiodące religie osobiste widziały szczególną potrzebę ścisłego oddzielenia się w tym temacie od innych religii ich otoczenia społecznego i społecznego, ponieważ w ich interpretacji aktu stworzenia fundamentalna interpretacja świata jako całości i ma miejsce istota istot ludzkich. W swoich pismach dogmatycznych nazywają Boga stwórcą wszystkiego, co się dzieje. Przez to konkretnie mieli na myśli niebo, ziemię i ziemię, aby ludzie również mogli na nich żyć. Ponieważ Bóg i bogowie byli nie tylko wszechmocni, byli również przedstawiani jako uosobione postacie. Stworzył ludzi na swój obraz. Trudno sobie wyobrazić, by takie „postaci” stworzyły niebo i ziemię.

Und das alles auch noch in einer beängstigten kurzen Zeit. Unabhängig von einigen Personalreligionen und deren Glaubensdoktrin bemühten sich auch einige glaubensunabhängige Wissenschaftler nach Lösungsansätzen zu forschen, die der Wahrheit des kosmischen Geschehens möglichst etwas näher kamen. Wenige von ihnen brauchten gar keine Ursachen für die kosmische Reaktion des Urknalls. Ihrer Meinung nach entstand er aus dem „Nichts“ und bezog seine Energie aus sich selbst heraus. Diese These erinnert mich doch sehr an meine Diskussionen mit dem Geistwesen „ES“ über das so genannte „Nichts“. Ich denke, auf diese Frage komme ich mit „ES“ noch zurück. Schon allein deswegen, weil ja das „Nichts“ ja nicht „Nichts“ ist. Irgendwie war eine Situation für die Wissenschaftler auf der Erde, bezüglich des Urknalls, und somit für die Entstehung des Universums entstanden, dass die erforderliche Grundenergie und die Materie bereits vorhanden sein würden. Einmal unabhängig davon, woher die Grundenergie und die Materie kommen würden. Die richtigen physikalischen Gesetze hinzugefügt ergäbe, dass dann automatisch einen Urknall und eine Phase der kosmischen Inflation auslösen würde. Die Frage wäre nur, ist ein Gott dafür zuständig? Die Antwort darauf ist natürlich ungewiss, so wie es immer ist, wenn man danach fragt, wie alles begann und warum und wodurch es verursacht wurde. Es läuft doch alles darauf hinaus: Irgendwer oder Irgendetwas musste die Ausgangsbedingungen ja ermöglicht und das Experiment in Gang gebracht haben. Also lautet die Frage: Ist dieses Universum nur eine Berechnung, die ein Jemand angestellt haben könnte? Oder ist das hier das einzig mögliche Universum? Eine abschließende Antwort darauf, gibt es natürlich nicht, aber sie argwöhnen, dass es wohl sehr schwierig sein würde, die tatsächliche Existenz eines Gottes, einer Göttin oder mehreren Göttern auszuschließen oder aber gar beweisen zu wollen. Lieber „ES“, ich fühle, dass deine Gedanken bereits meine Nähe suchen. Damit möchte ich es mit meinem kleinen gedanklichen Ausflug zum Planeten Erde der Neuzeit gut sein lassen.

A wszystko to w przerażająco krótkim czasie. Niezależnie od niektórych osobistych religii i ich doktryny wiary, niektórzy uczeni, którzy nie są zależni od wiary, również próbowali badać podejścia, które były jak najbardziej zbliżone do prawdy o kosmicznych wydarzeniach. Niewielu z nich nie potrzebowało żadnych przyczyn kosmicznej reakcji Wielkiego Wybuchu. Ich zdaniem wyłonił się z „niczego” i czerpał energię z siebie. Ta teza bardzo przypomina mi moje dyskusje z duchem będącym „ES” o tak zwanym „nic”. Myślę, że wrócę do tego pytania z "ES". Choćby dlatego, że „nic” nie jest „nic”. W jakiś sposób zaistniała sytuacja dla naukowców na Ziemi, w odniesieniu do Wielkiego Wybuchu, a tym samym stworzenia wszechświata, że niezbędna podstawowa energia i materia byłyby już dostępne. Z jednej strony bez względu na to, skąd pochodziłaby podstawowa energia i materia. Dodanie prawidłowych praw fizycznych automatycznie wywołałoby wtedy wielki wybuch i fazę kosmicznej inflacji. Pytanie tylko, czy jest za to odpowiedzialny bóg? Odpowiedź na to pytanie jest oczywiście niepewna, jak zawsze, gdy pyta się, jak to wszystko się zaczęło, dlaczego i co było przyczyną. Wszystko sprowadza się do tego: ktoś lub coś musiał stworzyć warunki wyjściowe i uruchomić eksperyment. Więc pytanie brzmi, czy ten wszechświat jest tylko kalkulacją, którą ktoś mógł zrobić? A może to jedyny możliwy wszechświat tutaj? Oczywiście nie ma na to ostatecznej odpowiedzi, ale podejrzewają, że bardzo trudno byłoby wykluczyć faktyczne istnienie boga, bogini lub kilku bogów, a nawet spróbować to udowodnić. Drogi "IT", czuję, że Twoje myśli już mnie szukają. Tym samym chciałbym przerwać moją małą mentalną podróż na planetę Ziemię współczesności.

Zugegeben, ich habe bis heute auf keinen bewohnten Planeten einen derartigen Unsinn zum Thema: Entstehungsprozess der Erde gehört oder gelesen. Vermutlich liegt es daran, dass sich die Menschen für die einzigen körperlich denkenden Lebewesen der höheren geistigen Ordnung halten und der Planet Erde sowieso der Nabel der Welt sei. Das war auch für mich, liebe Estrie, ein sehr lehrreicher Ausflug zur Geschichte des Planeten Erde. Ich pflichte dir bei, liebe Estrie! So einen Unsinn zur Entstehung der kosmischen Welt habe ich auf keinen bewohnten Planeten gehört. Und ich habe schon viele bewohnte Planeten besucht. Wenn du einverstanden bist, würde ich gern ein paar Anmerkungen zum Thema Urknall ausführen.

„Die kleinsten Bausteine der Materie sind die Schlüsselteilchen, die das materielle Universum zur materiellen Realität bringt.“

„In Bezug auf das Seiende ist es nämlich nicht möglich, dass etwas selbst im „Nichts“ nicht existieren würde.“

Dietmar Dressel

Liebe Estrie, lass mich bitte zum Thema Urknallsaga einen kleinen geistigen Schwank zu der etwas skurrilen Meinung von gläubigen Christen vom Planeten Erde ausführen, die ich so in unserem materiellen Universum auf bewohnten Planeten und von den dort lebenden körperlich denkenden Lebewesen der höheren geistigen Ordnung so noch nicht angetroffen habe. Jedenfalls bis jetzt nicht. Die Frage ist doch, so man sich den Gedanken zum Urknall nähern möchte, was denn nun tatsächlich maßgeblich zur Entstehung der Erde beigetragen haben könnte? Die Erde deshalb, weil sie ja im Christentum, eine Personalreligion vom Planeten Erde, von deren Gläubigen als der Nabel der Welt gehalten wird.

Trzeba przyznać, że nigdy nie słyszałem ani nie czytałem takich bzdur na żadnej zamieszkanej planecie na temat procesu formowania się Ziemi. Przypuszczalnie wynika to z faktu, że ludzie uważają się za jedyne fizycznie myślące żywe istoty wyższego porządku duchowego, a planeta Ziemia i tak jest centrum świata. Dla mnie też, droga Estrie, była to bardzo pouczająca wycieczka w historię planety Ziemia. Zgadzam się z tobą, droga Estrie! Nigdy nie słyszałem takich bzdur o pochodzeniu kosmicznego świata na żadnej zamieszkanej planecie. Odwiedziłem wiele zamieszkałych planet. Jeśli się zgadzasz, chciałbym poczynić kilka uwag na temat Wielkiego Wybuchu.

„Najmniejsze cegiełki materii są kluczowymi cząstkami, które przenoszą materialny wszechświat do materialnej rzeczywistości”.

„In Bezug auf das Seiende ist es nämlich nicht möglich, dass etwas selbst im „Nichts“ nicht existieren würde.“Dietmar Dressel

Drogi Estrie, jeśli chodzi o sagę Wielkiego Wybuchu, pozwól, że dokonam lekkiej mentalnej zmiany nieco dziwacznej opinii o wierzących chrześcijanach z planety Ziemia, którą mam w naszym materialnym wszechświecie na zamieszkałych planetach i od fizycznie myślących istot Żyjąc tam, nie spotkałem się jeszcze w ten sposób z porządkiem duchowym. Przynajmniej nie do tej pory. Pytanie brzmi, jeśli chcesz zbliżyć się do idei Wielkiego Wybuchu, co tak naprawdę mogło znacząco przyczynić się do powstania Ziemi? Ziemia, ponieważ w chrześcijaństwie jest osobistą religią planety Ziemi, którą wierzący uważają za centrum świata.

Dienlicher wäre es für die Wahrnehmung der Realität des Universums, dass sie eigentlich davon überzeugt sein sollten, dass unter anderen auch die Erde durch den Urknall entstanden sein könnte. Laut dieser Theorie schlug vor ungefähr fünfzehn bis zwanzig Milliarden Jahren ein riesiger Meteor auf und die Erde entstand aus dem „Nichts“. Dieser Vorgang wird üblicherweise von der Spezies Mensch vom Planeten Erde als Urknall bezeichnet. So auch die Meinung des versammelten Christentums dieses Planeten. Allerdings gibt es zu diesem etwas leicht skurrilen Gedankengebäude noch die Theorie der Schöpfungsgeschichte. Nach dieser Geschichte hat ja Gott, oder die Götter, die Welt angeblich in sieben Tagen erschaffen und sich an jedem einzelnen Tag der Erschaffung einer anderen Spezies zugewandt, bis er sich schließlich am siebten Tag seiner Schöpfungstätigkeit wohlverdient ausruhen konnte. Hinzugefügt sei von mir, dass fromme Christen grundsätzlich gar keinen Zweifel darin sahen, dass die Welt allein durch Gott oder von Göttern erschaffen wurde. Die Wissenschaftler von diesem Planeten Erde befinden sich hingegen in einem Zwiespalt von Glauben und Wissen. Über Jahrhunderte hinweg haben sie sich deshalb besonders damit beschäftigt, nachvollziehbare Beweise für die Urknall-Theorie zu erarbeiten. Darin passt natürlich alles ernsthaft zusammen. Man kann zum Beispiel darin die Entstehung jedes einzelnen Lebewesens logisch nachvollziehen. Bleibt natürlich die Frage was wäre, wenn man sich irren sollte? Ich denke, liebe Estrie, es gibt wohl bei der Spezies Mensch vom Planeten Erde immer wieder mal Zeiten, wo sie der Verstand zu verlassen droht und man auf seinen Glauben hören muss. Wenn nicht Gott oder die Götter die Welt geschaffen haben, sondern die kosmische Welt tatsächlich durch eine riesige Explosion im Weltall entstanden sein könnte, dann würden gläubige Christen doch schon erheblich daran zweifeln, warum man dann von der Theorie der Schöpfungsgeschichte ausgeht.

Dla percepcji rzeczywistości wszechświata bardziej pożyteczne byłoby, gdyby rzeczywiście byli przekonani, że między innymi Ziemia mogła zostać stworzona przez Wielki Wybuch. Zgodnie z tą teorią około piętnaście do dwudziestu miliardów lat temu uderzył gigantyczny meteor, a Ziemia pojawiła się „znikąd”. Ten proces jest powszechnie określany przez gatunek ludzki z planety Ziemia jako Wielki Wybuch. A więc także opinia zgromadzonego chrześcijaństwa tej planety. Istnieje jednak również teoria historii powstania tego nieco dziwacznego budowania idei. Zgodnie z tą opowieścią, Bóg, czyli bogowie, rzekomo stworzyli świat w siedem dni i każdego dnia zwracali się ku stworzeniu innego gatunku, aż w końcu mógł odpocząć w siódmym dniu swojej twórczej działalności . Dodam, że pobożni chrześcijanie w zasadzie nie mieli wątpliwości, że świat został stworzony wyłącznie przez Boga lub przez bogów. Naukowcy z tej planety Ziemi znajdują się jednak w dychotomii między wiarą a wiedzą. Dlatego od wieków zajmowali się szczególnie opracowywaniem zrozumiałych dowodów dla teorii Wielkiego Wybuchu. Oczywiście wszystko do siebie pasuje poważnie. Na przykład możesz logicznie zrozumieć pochodzenie każdej żywej istoty. Pozostaje oczywiście pytanie, co jeśli się myliłeś? Myślę, droga Estrie, prawdopodobnie zdarzają się chwile, kiedy gatunek ludzki z planety Ziemia grozi utratą rozumu i trzeba słuchać swoich przekonań. Gdyby Bóg lub bogowie nie stworzyli świata, ale świat kosmiczny mógł faktycznie zaistnieć w wyniku ogromnej eksplozji w kosmosie, to wierzący chrześcijanie mieliby spore wątpliwości, dlaczego wtedy zaczyna się od teorii historii stworzenia.

Was man den Wissenschaftlern vom Planeten Erde möglicherweise vorwerfen könnte ist ihr unaufhaltsames, emsiges Suchen nach Details der Entstehungsgeschichte, anstatt sich um die grundlegenden Erkenntnisse über die Entstehung des Universums zu bemühen. Sicher, das ist sehr, sehr mühsam und nicht so schnell vom Erfolg gekrönt. Aber sie ebnen den Weg zur Wahrheit. Wollen wir den gläubigen Wissenschaftlern vom Planeten Erde zugestehen, liebe Estrie, dass der Glaube dort seine Berechtigung haben möge, wo die Wissenschaft noch im Dunkeln des Suchens tappt. „So weit so gut, liebe Estrie. Widmen wir uns wieder dem wissenschaftlichen Urknall, allerdings unter Einbeziehung von ernsthaften sachlichen Überlegungen, losgelöst von jeglichen Glaubens-doktrin. Möchtest du, liebe Estrie, damit beginnen, oder kann ich dazu noch einige Gedanken ausführen?“ „Bitte, lieber „ES“, lass dich durch mich nicht bremsen, ich werde dir sehr aufmerksam zuhören.“ Ich werde mich mit meinen Gedanken zu diesem Thema auf die derzeitigen wissenschaftlichen Erkenntnisse von Physikern des Planeten Erde beziehen. Sie sind es auch, gemeinsam mit Wissenschaftlern von anderen denkenden körperlichen Lebewesen der höheren geistigen Ordnung wie wir sie im Andromeda Nebel beobachten konnten, die sich zumindest die Mühe machten, ernsthaft den so genannten Urknall wissenschaftlich aus ihrer Sicht zu erklären, ohne sich dabei im Glauben zu verfangen. Als Urknall wird von dem von mir genannten Personenkreis, ohne bedeutsame Differenzen, in der Kosmologie der Beginn des materiellen Universums festgeschrieben. Konkret soll damit der zeitliche Ausgangspunkt der Entstehung von Materie, Raum und Zeit in dem sich entwickelnden materiellen Universum festgeschrieben sein. Auch in der zeitlichen Einordnung, bezogen auf die Zeitrechnung vom Planeten Erde, ereignete sich der Urknall vor etwa dreizehnkommaacht Milliarden Jahren. Verständlicherweise ist diese Zeiteinheit relativ, weil sie vom jeweiligen kosmischen Standort des Planeten, der Sonne und der zugeordneten Galaxis abhängig wäre.

Tym, co można ewentualnie zarzucić naukowcom zajmującym się planetą Ziemią, jest ich nieustanne, pilne poszukiwanie szczegółów historii powstania, zamiast dążenia do fundamentalnej wiedzy o pochodzeniu wszechświata. Jasne, że jest to bardzo, bardzo żmudne i nie tak szybko uwieńczone sukcesem. Ale torują drogę do prawdy. Przyznajmy się wierzącym naukowcom z planety Ziemi, droga Estrie, że wiara może mieć swoje uzasadnienie tam, gdzie nauka wciąż błądzi w ciemności poszukiwań. - Jak dotąd tak dobrze, droga Estrie. Poświęćmy się ponownie naukowemu Wielkiemu Wybuchowi, ale z włączeniem poważnych rozważań faktycznych, oderwanych od jakichkolwiek przekonań-doktorów. Chciałabyś od tego zacząć, droga Estrie, czy mogę dodać do tego kilka myśli?” „Proszę, droga „IT”, nie daj się spowolnić, będę Cię bardzo uważnie słuchać. Moje przemyślenia na ten temat odwołuję się do aktualnej wiedzy naukowej fizyków planety Ziemia. To także ty, wraz z naukowcami z innych myślących istot fizycznych wyższego rzędu duchowego, jakie mogliśmy zaobserwować w Mgławicy Andromeda, przynajmniej podjęliście wysiłek, aby naukowo poważnie wyjaśnić tak zwany Wielki Wybuch z Waszego punktu widzenia. bez wiązania się z wiarą. Grupa ludzi, którą wymieniłem, bez znaczących różnic, skodyfikowała początek materialnego wszechświata w kosmologii jako Wielki Wybuch. W szczególności należy ustalić punkt początkowy w czasie dla tworzenia materii, przestrzeni i czasu w rozwijającym się wszechświecie materialnym. Wielki Wybuch miał również miejsce około trzynastu miliardów lat temu, jeśli chodzi o porządek chronologiczny planety Ziemia. Zrozumiałe jest, że ta jednostka czasu jest względna, ponieważ zależy od odpowiedniego kosmicznego położenia planety, Słońca i powiązanej galaktyki.

Die Urknalltheorie beschreibt keinesfalls eine simple kosmische Explosion in einem möglicherweise bereits bestehenden universellen Raum, sondern die Gesamtheit der Entstehung von Materie, Raum und Zeit aus einer ursprünglichen Singularität. Wie du ja bereits weißt, liebe Estrie, versteht man ja in der Kosmologie und in der Astronomie darunter einen Raum, in dem die Gravitation so stark sein würde, dass die Krümmung der Raum/Zeit unendlich ist. Letztlich bedeutet das, dass in diesem Raum/Zeit Gefüge die Metrik der Raum/Zeit, also die zwei Elemente der Raum/Zeit, einen nicht negativen, reellen Wert zugeordnet werden können, der als Abstand der beiden Elemente voneinander angenommen werden könnte und die Singularität nicht ein Bestandteil der Raum/Zeit sein sollte. Physikalische Größen, wie zum Beispiel die Massendichte, zu deren Berechnung die Metrik ja benötigt wird, sucht man allerdings in den Berechnungen bei diesen Wissenschaftlern vom Planeten Erde vergeblich. Aber gut, allein sind sie damit im materiellen Universum auch nicht. Nach der allgemeinen Relativitätstheorie - ein sehr bekannter Physiker vom Planeten Erde hat sie theoretisch entwickelt, gibt es allerdings unter meist allgemeinen Voraussetzungen Singularitäten in der Raum/Zeit, wie sie auch von einigen Wissenschaftlern der Erde und auch von Physikern vom Andromeda Nebel erarbeitet wurden. Die Singularitäten sind ja, wie wir beide wissen, liebe Estrie, als mathematische Singularitäten formulierbar und hängen natürlich auch von speziellen Massenwerten oder anderen Parametern ab.

Teoria Wielkiego Wybuchu bynajmniej nie opisuje prostej kosmicznej eksplozji w potencjalnie już istniejącej przestrzeni uniwersalnej, ale całość stworzenia materii, przestrzeni i czasu z pierwotnej osobliwości. Jak już wiesz, droga Estrie, w kosmologii i astronomii rozumie się to jako przestrzeń, w której grawitacja byłaby tak silna, że krzywizna przestrzeni/czasu jest nieskończona. Ostatecznie oznacza to, że w tej strukturze czasoprzestrzennej metrykom przestrzeni/czasu, czyli dwóm elementom przestrzeni/czasu, można przypisać nieujemną, rzeczywistą wartość, którą można by przyjąć jako odległość między tymi dwoma elementami osobliwość nie powinna być częścią przestrzeni/czasu. Wielkości fizyczne, takie jak gęstość masy, do obliczania której potrzebna jest metryka, na próżno poszukuje się w obliczeniach tych naukowców z planety Ziemia. Ale cóż, nie są sami w materialnym wszechświecie. Zgodnie z ogólną teorią względności - rozwinął ją teoretycznie bardzo znany fizyk z planety Ziemia, ale w warunkach przeważnie ogólnych występują osobliwości w przestrzeni/czasie, ponieważ zostały one również opracowane przez niektórych ziemskich naukowców, a także przez fizyków z mgławicy Andromedy. Jak oboje wiemy, droga Estrie, osobliwości mogą być sformułowane jako osobliwości matematyczne i oczywiście zależą również od specjalnych wartości masy lub innych parametrów.

Die kosmische Singularität

Singularitäten können punktförmig, also unendlich klein, oder auch unter Umständen nicht punktförmig sein. Wobei sich die Raum/Zeit so sehr um das Objekt krümmt, dass Größenangaben nicht in ein sinnvolles Verhältnis zur Metrik des umgebenden Raumes gesetzt werden können. Im Allgemeinen wird, besonders unter den Wissenschaftlern der Erde angenommen, dass Singularitäten die Grenzen der allgemeinen Relativitätstheorie aufzeigen können und zur Beschreibung eines anderen Modells, zum Beispiel aus der Quantengravitation, verwendet werden können. So jedenfalls die vorherrschende Meinung einiger Physiker vom Planeten Erde der Neuzeit. Diese Theorie ergibt sich aus meiner Sicht, liebe Estrie, jedenfalls formal, indem man die Entwicklung des expandierenden Universums zeitlich rückwärts bis zu dem Zeitpunkt betrachtet, an dem die Materie und die Energiedichte, wie schon von mir beschrieben, unendlich wird. Demnach müsste, so die Meinung der Physiker vom Planeten Erde der Neuzeit, noch kurz nach dem so genannten Urknall, die reale Dichte des Universums die so genannte Planck-Dichte, ein Begriff aus der Wissenschaft vom Planeten Erde, übertroffen haben. In diesem Zustand gilt die allgemeine Relativitätstheorie dieses bekannten Physikers vom Planeten Erde, keinen Raum zur besseren Erkenntnis her. Sie ließe sich möglicherweise durch eine noch unbekannte Theorie der Quantengravitation beschreiben. Auf dem Planeten Erde, als auch im Andromeda Nebel, konnten wir beide, liebe Estrie, noch keine diesbezüglich, akzeptierfähige Theorie für die Existenz eines sehr frühen Universum und dem so genannten Urknall erkennen.

Kosmiczna osobliwość

Osobliwości mogą mieć kształt punktowy, tj. nieskończenie małe, lub w pewnych okolicznościach nie mieć kształtu punktowego. Dzięki temu przestrzeń / czas zakrzywiają się tak bardzo wokół obiektu, że informacji o rozmiarze nie można umieścić w znaczącym związku z metryką otaczającej przestrzeni. Generalnie przyjmuje się, zwłaszcza wśród naukowców zajmujących się Ziemią, że osobliwości mogą wykazywać granice ogólnej teorii względności i mogą posłużyć do opisu innego modelu, np. grawitacji kwantowej. Przynajmniej taka jest dominująca opinia niektórych fizyków współczesnej planety Ziemia. Z mojego punktu widzenia, droga Estrie, ta teoria powstaje, przynajmniej formalnie, poprzez rozważenie rozwoju rozszerzającego się wszechświata wstecz w czasie do momentu, w którym materia i gęstość energii, jak już opisałem, stają się nieskończone. Według opinii fizyków współczesnej planety Ziemia, tuż po tzw. Wielkim Wybuchu, rzeczywista gęstość wszechświata musiała przekraczać tzw. gęstość Plancka, termin zaczerpnięty z nauki o planecie Ziemia. W tym stanie obowiązuje ogólna teoria względności tego znanego fizyka z planety Ziemia, nie ma miejsca na lepszą wiedzę. Można by to opisać za pomocą jeszcze nieznanej teorii grawitacji kwantowej. Na planecie Ziemia, jak również w mgławicy Andromeda, żadne z nas, droga Estrie, nie potrafiło jeszcze rozpoznać akceptowalnej teorii istnienia bardzo wczesnego wszechświata i tak zwanego Wielkiego Wybuchu.

„Zurück zum so genannten Urknall, liebe Estrie. Möchtest du dazu einige Gedanken formulieren?“ „ Nein! Bitte lieber „ES“! Da ich bereits in deinem Denkzentrum erkennen kann, wohin deine Gedanken führen, möchte ich meine wissenschaftlichen Anmerkungen dazu gern nach deinen Informationen zum so genannten Urknall ergänzen.“ „Einverstanden, Estrie. Also, dann mal weiter mit dieser Thematik Urknall, jedenfalls so, wie sie von einigen Physikern und Wissenschaftlern vom Planeten Erde und vom Andromeda Nebel gern beurteilt und beschrieben wird. Unabhängig auch von Meinungen, wie sie von Wissenschaftlern von bewohnten Planeten aus weit entfernten Galaxien vertreten wird.“ Die Feststellung darüber, dass sich das materielle Universum vermutlich eine Mikrosekunde nach dem vermeintlichen Urknall bereits begann sich auszudehnen und in der folgenden Zeit sich die angeblich außergewöhnlich hohen Temperaturen sich begannen abzukühlen, darin waren sich nur die Wissenschaftler der Erde einig. Diese, von Physikern der Erde vertretenen Urknalltheorie, behandelt die Entwicklung des materiellen Universums nach dem Zeitraum von einer Mikrosekunde an bis etwa dreihunderttausend bis vierhunderttausend Jahre später, natürlich auf der Grundlage der Zeitrechnung des Planeten Erde, als sich bereits stabile Atome bilden konnten und das materielle Universum durchsichtig wurde. Die weitere Entwicklung wird dann nicht mehr zum eigentlichen Bereich des so genannten Urknalls gerechnet. Nach der Theorie von einigen Wissenschaftlern vom Planeten Erde der Neuzeit, basiert die Urknalltheorie vermutlich auf zwei Grundannahmen. Die erste Annahme wäre, dass die Naturgesetze universell sind und sich somit das materielle Universum mit den Naturgesetzen beschreiben ließe, die nahe der Erde der Neuzeit gelten. Die zweite Annahme würde lauten, dass das materielle Universum an jedem Ort, allerdings nicht zu jeder Zeit aus allen Richtungen für große Entfernungen gleich aussieht. Diese Annahme wird auch als kosmologisches Prinzip bezeichnet.

– Wracając do tak zwanego Wielkiego Wybuchu, droga Estrie. Czy chciałbyś sformułować kilka przemyśleń na ten temat? ”„ Nie! Proszę raczej "IT"! Ponieważ widzę już w twoim centrum myślenia, dokąd prowadzą twoje myśli, chciałbym dodać moje naukowe uwagi do twoich informacji na temat tak zwanego Wielkiego Wybuchu. ”„ Zgadzam się, Estrie. Kontynuujmy więc temat Wielkiego Wybuchu, przynajmniej tak, jak jest on oceniany i opisywany przez niektórych fizyków i naukowców z planety Ziemia i Mgławicy Andromedy. Niezależnie od opinii naukowców o zamieszkałych planetach z odległych galaktyk.”Stwierdzenie o tym, że materialny wszechświat prawdopodobnie zaczął się rozszerzać mikrosekundę po rzekomym Wielkim Wybuchu i w następnym czasie rzekomo niezwykle wysokie temperatury zaczęły się ochładzać, jedynie naukowcy ziemscy zgodzili się z tym. Ta teoria Wielkiego Wybuchu, popierana przez fizyków Ziemi, traktuje rozwój materialnego wszechświata po okresie od jednej mikrosekundy do około trzystu tysięcy do czterystu tysięcy lat później, naturalnie na podstawie obliczenia czasu planety Ziemia. ponieważ sam mógł już tworzyć stabilne atomy, a materialny wszechświat stał się przezroczysty. Dalszy rozwój nie jest wówczas już wliczany do rzeczywistego obszaru tzw. Wielkiego Wybuchu. Według teorii niektórych współczesnych badaczy planety Ziemia teoria Wielkiego Wybuchu opiera się prawdopodobnie na dwóch podstawowych założeniach. Pierwszym założeniem byłoby to, że prawa natury są uniwersalne i że materialny wszechświat można w ten sposób opisać prawami natury, które obowiązują w pobliżu współczesnej ziemi. Drugim założeniem byłoby to, że materialny wszechświat wygląda tak samo w każdym miejscu, ale nie zawsze ze wszystkich kierunków i na duże odległości. Założenie to znane jest również jako zasada kosmologiczna.

Dieses Prinzip, also das kosmologische Prinzip, wurde unter anderem von einem bekannten Astrophysiker vom Planeten Erde der Neuzeit eingeführt und sagt aus, dass das materielle Universum, so wie man es im Weltall betrachten kann, homogen sei. Das wiederum würde bedeuten, dass es sich für einen Beobachter, unabhängig von seinem Beobachtungspunkt in einem kosmischen Raum in dem er sich aufhalten sollte, immer gleich darstellt. Um das gesamte materielle Universum auf der Grundlage der bekannten Naturgesetze beschreiben zu können, ist die Annahme unabdingbar, dass diese Naturgesetze natürlich universell gelten sollten. Nicht auszuschließen wäre es, so meinen einige Wissenschaftler vom Planeten Erde der Neuzeit, und weisen auch mit allem Nachdruck darauf hin, sollte man sich bei seinen Beobachtungen nur auf eine Allgemeingültigkeit der Naturgesetze verlassen wollen. Aus der angenommenen Universalität der derzeit bekannten Naturgesetze folgt, dass sich die Entwicklung des materiellen Universums als Ganzes mittels der allgemeinen Relativitätstheorie nicht gänzlich beschreiben lässt, und die darin ablaufprozessualen Vorgänge mittels der Quantenfeldtheorie auch zu keinem folgerichtigen Ergebnis führen werden. Dabei tritt allerdings das Problem auf, dass die beiden Theorien, also die „Allgemeine Relativitätstheorie“ und die „Quantenfeldtheorie“ nicht miteinander vereinbar sind. Quanteneffekte werden ja bekanntlich nur relevant, wenn bei sehr großer Materiedichte auch die Raumzeitkrümmung sehr groß wäre. Schon allein aus diesem Grund sei, so die Wissenschaftler des Planeten Erde der Neuzeit, die überzeugende Beschreibung des sehr frühen materiellen Universums nicht möglich. Was nicht bedeuten sollte, dass die Wissenschaft vom Planeten Erde der Neuzeit in Bezug auf die Erforschung des materiellen Universums mit ihren Bemühungen nachlassen sollten. „Liebe Estrie, ich möchte es mit diesem Schlusssatz dabei bewenden lassen. Die Physiker und Astrophysiker vom Planeten Erde der Neuzeit werden bei ihrer Art der Forschung, wie sie derzeit davon Gebrauch machen, noch einen langen Weg vor sich haben.

Ta zasada, czyli zasada kosmologiczna, została wprowadzona przez znanego astrofizyka ze współczesnej planety Ziemia i stwierdza, że wszechświat materialny, tak jak można go oglądać w kosmosie, jest jednorodny. To z kolei oznaczałoby, że dla obserwatora jest zawsze tak samo, niezależnie od jego punktu obserwacji w przestrzeni kosmicznej, w której ma się znajdować. Aby móc opisać cały materialny wszechświat w oparciu o znane prawa natury, niezbędne jest założenie, że te prawa natury powinny oczywiście obowiązywać powszechnie. Nie można wykluczyć, zdaniem niektórych naukowców, planety Ziemi w czasach nowożytnych, a także podkreślają oni dobitnie, jeśli w swoich obserwacjach chce się jedynie polegać na ogólnej słuszności praw natury. Z założonej uniwersalności znanych obecnie praw natury wynika, że rozwoju wszechświata materialnego jako całości nie da się w pełni opisać za pomocą ogólnej teorii względności, a procesy proceduralne w nim zachodzące z wykorzystaniem kwantowej teorii pola nie będą prowadzić do dowolnego logicznego wyniku. Powstaje jednak problem, że obie teorie, tj. „ogólna teoria względności” i „kwantowa teoria pola”, nie są ze sobą kompatybilne. Jak dobrze wiadomo, efekty kwantowe nabierają znaczenia tylko wtedy, gdy krzywizna czasoprzestrzeni byłaby również bardzo duża przy bardzo dużej gęstości materii. Tylko z tego powodu, według naukowców współczesnej planety Ziemia, przekonujący opis bardzo wczesnego materialnego wszechświata nie jest możliwy. Co nie powinno oznaczać, że współczesna nauka o planecie Ziemia powinna zmniejszyć swoje wysiłki w odniesieniu do eksploracji wszechświata materialnego. „Droga Estrie, na tym chciałbym zakończyć ostatnie zdanie. Współcześni fizycy i astrofizycy planety Ziemi będą musieli przejść długą drogę w rodzaju badań, z których obecnie korzystają.

Ob er ausreichen wird, wenn sich die Spezies Mensch weiterhin in ihrem geschlossenen System des Planeten Erde so lebensfeindlich verhalten sollte, habe ich allerdings erhebliche Zweifel, ob sie die Erfolge ihrer wissenschaftlichen Tätigkeit in Bezug auf die Erforschung des materiellen Universums noch genießen können.“ „Lieber „ES“, ich kann dir zu deinen letzten Gedanken nur zustimmen. Aber gut, es ist ihre Entscheidung und letztlich ihr Planet und ihr materielles Leben. Sie haben es allerdings nur einmal. Das scheinen viele Angehörige dieser Spezies Mensch bei ihren abartigen und lebensfeindlichen Handlungen völlig außer Acht zu lassen. Zurück zur Entstehung des materiellen Universums. Dazu noch einige Gedanken von mir, lieber „ES“, die allerdings so nicht mit den wissenschaftlichen Bemühungen vieler Physiker und Astrophysiker im derzeitigen materiellen Universum, also nicht nur vom Planeten Erde der Neuzeit, in Einklang zu bringen sind. Die wissenschaftlichen Bemühungen dieser Physiker und Astrophysiker sind grundsätzlich nicht mit der Wirklichkeit der ablaufprozessualen Entwicklung des materiellen Universums in Einklang zu bringen und stehen im Wesentlichen mit meinen wissenschaftlichen Erkenntnissen im Widerspruch. Trost für mich, ich fühle bei dir, lieber „ES“, die gleichen Überlegungen. Wenn man sich schon der Entstehung des so genannten Urknalls gedanklich widmen möchte, erscheint es geradezu unerlässlich zu untersuchen, welche materiellen und vor allem energetischen Zustände im Raum-Zeitgefüge des materiellen Universums herrschten. Materiell und energetisch schon aus dem Grund, weil ein materielles Universum ohne diese beiden sehr wichtigen Zustände in einem kosmischen Raum/Zeitgefüge grundsätzlich nicht existieren kann. Es sei denn, man geht von rein theoretischen Überlegungen aus, die eines Beweises nicht zwingend bedürfen. Zur Einleitung meiner Gedanken möchte ich von wissenschaftlichen Überlegungen ausgehen, die nach meinem Wissensstand besonders von Physikern und Astrophysikern vom Planeten Erde entwickelt wurden.

Czy wystarczy, aby gatunek ludzki nadal zachowywał się tak wrogo do życia w swoim zamkniętym systemie planety Ziemia, mam jednak spore wątpliwości, czy nadal mogą cieszyć się sukcesem swojej pracy naukowej w odniesieniu do eksploracji materiału wszechświat."" Lepsze "IT", mogę się tylko zgodzić z twoimi ostatnimi przemyśleniami. Ale cóż, to twój wybór i ostatecznie twoja planeta i twoje materialne życie. Jednak masz to tylko raz. Wielu przedstawicieli tego gatunku wydaje się całkowicie ignorować to w swoich nienormalnych i wrogich działaniach. Powrót do początku materialnego wszechświata. Dodatkowo kilka przemyśleń ode mnie, drogi „ES”, których jednak nie da się pogodzić z naukowymi wysiłkami wielu fizyków i astrofizyków w obecnym materialnym wszechświecie, nie tylko ze współczesnej planety Ziemia. Wysiłki naukowe tych fizyków i astrofizyków są zasadniczo niezgodne z rzeczywistością proceduralnego rozwoju materialnego wszechświata i są zasadniczo sprzeczne z moimi odkryciami naukowymi. Pociecha dla mnie, czuję się przy Tobie, drogie „IT”, same refleksje. Jeśli chcesz poświęcić się rozwojowi tzw. Wielkiego Wybuchu, absolutnie niezbędne wydaje się zbadanie, jakie stany materialne, a przede wszystkim energetyczne, panowały w strukturze czasoprzestrzennej materialnego wszechświata. Materialnie i energetycznie z tego powodu, że materialny wszechświat nie może istnieć w kosmicznej strukturze czasoprzestrzennej bez tych dwóch bardzo ważnych stanów. Chyba że wychodzi się z czysto teoretycznych rozważań, które niekoniecznie wymagają dowodu. Aby wprowadzić moje przemyślenia, chciałbym zacząć od rozważań naukowych, które zgodnie z moim poziomem wiedzy zostały rozwinięte zwłaszcza przez fizyków i astrofizyków z planety Ziemia.

Inwieweit auch Wissenschaftler von anderen bewohnten Planeten zu gleichen Ergebnissen kamen, weiß ich allerdings nicht. Ist eigentlich auch für unsere Diskussion nicht so relevant. Einem sehr bekannten Wissenschaftler, Physiker und Astrophysiker vom Planeten Erde der Neuzeit zur Folge, war die Energiedichte des zu dieser Zeit so existierenden Universums vor dem so genannten Urknall vermutlich sehr hoch. Das würde bedeuten, dass auch die Energieinhalte der vermutlich existierenden, materiellen Teilchen gegebenenfalls sehr hoch sein mussten. Die sehr frühe Phase des Universums ist daher Gegenstand von Theorien, die von der Wissenschaft des Planeten Erde der Neuzeit nicht mit Experimenten überprüft werden können. Soweit so gut. Natürlich gibt es auch auf dem Planeten Erde der Neuzeit ernstgemeinte Überlegungen von Wissenschaftlern, Philosophen und von Glaubensverfechtern bestimmter Personalreligionen, die völlig andere Überlegungen zum so genannten Urknall und die Zeit vor diesem Ereignis ernsthaft vertreten. Die oft zitierte Frage ist keine Seltenheit aus diesen Kreisen. Selbst nicht zu Zeiten der Erde der Neuzeit. Zu Zeiten, als die Menschen auf der Erde noch im finstersten Mittelalter und in einem vorherrschenden Analphabetentum lebten, könnte man das ja vielleicht noch verstehen. Zu dieser Frage! Was tat Gott, also diese angebetene, allmächtige himmlische Figur der Menschen vom Planeten Erde, bevor er Himmel und Erde erschuf? Gegen so eine Frage gäbe es ja nichts einzuwenden, warum auch? Man muss nicht immer alles so wissenschaftlich ernsthaft betrachten und beurteilen. Die Antworten, die auf diese scheinbar simple Frage gegeben wurden, passen allerdings mehr in eine Märchenstunde, als in eine ernsthafte Diskussion zu kosmischen Ereignissen. Hier nur ein Ausschnitt davon: „Er machte die Hölle für diejenigen Menschen, die sich anmaßen würden, solche Fragen zu stellen.“ „Jetzt lach halt mal herzhaft, „ES“!“ „Ich werde mir das verkneifen und höre dir lieber aufmerksam zu, liebe Estrie. Spannend genug ist es ja, sich mit dir über das Thema, was existierte vor dem so genanntem Urknall, zu unterhalten.“

Nie wiem jednak, w jakim stopniu naukowcy z innych zamieszkałych planet doszli do tych samych wyników. Czy właściwie nie jest to istotne dla naszej dyskusji. Według znanego naukowca, fizyka i astrofizyka ze współczesnej planety Ziemia, gęstość energii Wszechświata, który istniał w tym czasie, była prawdopodobnie bardzo wysoka przed tzw. Wielkim Wybuchem. Oznaczałoby to, że zawartość energii przypuszczalnie istniejących cząstek materiału również musiałaby być bardzo wysoka. Bardzo wczesna faza wszechświata jest zatem przedmiotem teorii, których współczesna nauka o planecie Ziemia nie może przetestować eksperymentalnie. Jak na razie dobrze. Oczywiście istnieją również poważne rozważania naukowców, filozofów i religijnych zwolenników pewnych osobistych religii na współczesnej planecie Ziemi, którzy poważnie reprezentują zupełnie inne poglądy na temat tak zwanego Wielkiego Wybuchu i czasu przed tym wydarzeniem. Często przytaczane pytanie nie jest rzadkością w tych kręgach. Nawet w czasach współczesnej ziemi. W czasach, gdy ludzie na ziemi żyli jeszcze w najciemniejszym średniowieczu iw powszechnym analfabetyzmie, być może można to jeszcze zrozumieć. Na to pytanie! Co uczynił Bóg, czyli ta uwielbiona, wszechmocna, niebiańska postać ludzi z planety Ziemia, zanim stworzył niebo i ziemię? Nie ma nic złego w takim pytaniu, dlaczego miałbym? Nie zawsze trzeba patrzeć i oceniać wszystko tak poważnie z naukowego punktu widzenia. Odpowiedzi udzielone na to pozornie proste pytanie pasują jednak bardziej do baśniowej godziny niż do poważnej dyskusji o kosmicznych wydarzeniach. Oto tylko jego fragment: „Zrobił piekło dla tych ludzi, którzy odważyliby się zadawać takie pytania.” „Teraz po prostu śmiej się serdecznie”, ES „!” To wystarczająco ekscytujące, aby porozmawiać z Wami na temat tego, co istniało przed tak zwanym Wielkim Wybuchem”.

Danke „ES“! So, weiter mit dieser Thematik!“ D„ie Physiker vom Planeten Erde schreckte das allerdings nicht besonders ab. Die offizielle Version aus wissenschaftlichen Kreisen dieser Zeit und zu dieser Frage – „also was tat Gott, bevor er Himmel und Erde erschuf“ - lautete zwar: Es gäbe kein „Vor“ dem Urknall, denn auch die Zeit wäre erst mit dem so genanntem Urknall entstanden. „Entschuldige bitte „ES“! Schon sehr witzig!“ Als würde die Zeit entstehen können? Und wenn schon, dann bitte aus was? Aber gut, weiter mit diesem Thema! Unabhängig von solchen geistigen Ausrutschern, war und ist die Wissenschaft vom Planeten Erde der Neuzeit davon überzeugt, dass der so genannte Urknall und seine daraus abgeleiteten Theorien soweit richtig seien und auf einem soliden wissenschaftlichen Fundament stehen würden. Die Astronomen würden beobachten können, dass sich die Galaxien, die sich aus dem so genannten Urknall heraus entwickelten, rasend schnell voneinander entfernen würden. Daraus könnte man schließen, so meinten sie jedenfalls, dass alle Materie einst, also vor dem so genannten Urknall, in einer sehr dichten Punktkonzentration existiert haben müsste. Um die allererste Sekunde zu beschreiben, brauchte man aber eine neue Theorie. Einmal, so meinten einige Wissenschaftler vom Planeten Erde der Neuzeit, würde kurz vor dem so genannten Urknall, das jetzt existierende, materielle Universum durch ein höherdimensionales Universum hindurchgleiten. Eine zweite, völlig unbekannte kosmische Welt, allerdings keinesfalls eine göttliche Welt, würde ebenfalls durch diesen kosmischen Raum hindurchgleiten. Beide kosmischen Welten begannen sich bei diesem Vorgang anzuziehen und es kam, wie sollte es auch anders sein, zu dem so genannten Urknall. Nach diesem schon sehr spektakulären Ereignis, dehnte sich das jetzt existierende materielle Universum in bekannter Weise aus. Nach einigen Trillionen Jahren, bezogen auf die Zeitrechnung der Erde der Neuzeit, würde die Materie des jetzigen materiellen Universums, aufgrund der rasanten räumlichen Ausdehnung, extrem verdünnt sein.

Dziękuję "ES"! Kontynuuj więc ten temat! ”„ Fizycy z planety Ziemia nie byli jednak szczególnie zniechęceni. Oficjalna wersja z kręgów naukowych tamtych czasów i na to pytanie – „Co więc uczynił Bóg, zanim stworzył niebo i ziemię” – rzeczywiście brzmiała: „Przed” Wielkim Wybuchem nie będzie, bo czas będzie tylko z – rozwinął się Wielki Wybuch. "Proszę wybaczyć" TO "! Bardzo zabawne!” Jakby czas mógł nadejść? A jeśli tak, to proszę od czego? Ale cóż, kontynuuj ten temat! Niezależnie od takich duchowych wpadek, współczesna nauka o planecie Ziemia była i jest przekonana, że tzw. Wielki Wybuch i wywodzące się z niego teorie są słuszne i mają solidne naukowe podstawy. Astronomowie mogliby zaobserwować, że galaktyki powstałe w wyniku tzw. Wielkiego Wybuchu oddalają się od siebie z zawrotną prędkością. W każdym razie, powiedzieli, można z tego wywnioskować, że cała materia musiała istnieć raz, tj. przed tak zwanym Wielkim Wybuchem, w bardzo gęstym skupieniu punktowym. Jednak do opisania pierwszej sekundy potrzebna była nowa teoria. Jakiś czas przed tak zwanym Wielkim Wybuchem niektórzy naukowcy ze współczesnej planety Ziemia wierzyli, że istniejący obecnie materialny wszechświat prześlizgnie się przez wszechświat o wyższych wymiarach. Drugi, zupełnie nieznany świat kosmiczny, ale bynajmniej nie boski, również prześlizgnąłby się przez tę kosmiczną przestrzeń. Oba kosmiczne światy zaczęły się w tym procesie przyciągać i jak mogłoby być inaczej, nastąpił tak zwany Wielki Wybuch. Po tym i tak już bardzo spektakularnym wydarzeniu, obecnie istniejący wszechświat materialny rozszerzył się w znany sposób. Po kilku bilionach lat, w oparciu o obliczenia czasowe Ziemi w czasach współczesnych, materia obecnego wszechświata materialnego byłaby niezwykle rozrzedzona z powodu gwałtownej ekspansji przestrzennej.

Was wäre die Folge dieser Theorie? Der nächste Zusammenstoß mit der Parallelwelt stände bevor und alles begänne von vorn. Mit solchen Überlegungen von Wissenschaftlern des Planeten Erde der Neuzeit, kommen sie natürlich auch von der Idee weg, dass der so genannte Urknall der Anfang allen kosmischen Geschehens sein müsste. Gut, lassen wir es vorerst dabei bewenden. Es gäbe zu dieser Thematik: „Was geschah vor dem Urknall“, noch eine etwas leicht skurrile Geschichte, aus teils wissenschaftlichen, philosophischen und glaubensbezogenen, schriftlichen Veröffentlichungen vom Planeten Erde der Neuzeit, die es wert wäre, kurz darüber nachzudenken. „Wie ich an deinen Gedanken erkenne kann, lieber „ES“, möchtest du dich gern damit befassen“. „Danke liebe Estrie, das möchte ich wirklich gern. Also, entspann dich und höre mir zu!“

Jakie byłyby konsekwencje tej teorii? Zbliżało się kolejne zderzenie ze światem równoległym i wszystko zaczęłoby się od nowa. Mając takie rozważania naukowców współczesnej planety Ziemia, oczywiście odchodzą oni również od idei, że tzw. Wielki Wybuch powinien być początkiem wszystkich kosmicznych wydarzeń. Cóż, zostawmy to na razie. Byłoby na ten temat: „Co wydarzyło się przed Wielkim Wybuchem”, kolejna nieco dziwaczna historia, po części z naukowych, filozoficznych i religijnych, pisanych publikacji z planety Ziemia w czasach współczesnych, o której warto by się pokrótce zastanowić. "Jak mogę wywnioskować z twoich myśli, kochany" IT ", chciałbyś się tym zająć".„Dziękuję, kochana Estrie, naprawdę bym tego chciała. Więc zrelaksuj się i posłuchaj mnie!”

Das Ei und die Henne

I