6,99 €
Bloody Sunday, ook bekend als het Bogside Massacre, was een belangrijke gebeurtenis in de Iers-Britse betrekkingen en markeerde het begin van wat later bekend zou worden als de Troubles. Tijdens een zogenaamd vreedzame demonstratie in Londonderry, Noord-Ierland, werden 13 burgers, van wie de meesten jonger waren dan 20 jaar, doodgeschoten door het Britse Parachute Regiment. Deze bloedige aanval zette een golf van geweld tussen protestanten en katholieken in gang die bijna 30 jaar aanhield. In slechts 50 minuten komt u te weten hoe deze gebeurtenis Ierland voor tientallen jaren heeft gevormd en begrijpt u de diepgaande invloed ervan op het Ierse nationalisme. Dit eenvoudige en informatieve boek biedt een grondige bespreking van de gebeurtenissen van Bloody Sunday en het onderzoek dat daarop volgde. Het bevat ook een volledige inleiding op de Troubles, een waardevolle uitleg van de politieke, sociale en religieuze context en een evaluatie van de impact van het geweld, waardoor je alle essentiële informatie krijgt over deze brutale episode in het Noord-Ierse conflict.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 38
•Wanneer? 30 januari 1972.
•Waar: Londonderry, Noord-Ierland.
•Context? Terwijl het Noord-Ierse conflict woedt, organiseert een vreedzame vereniging een geweldloze demonstratie. Het Britse leger wordt gestuurd om de leiders te grijpen. Alles gaat mis als de soldaten het vuur openen op burgers.
•Gevolgen? 14 Noord-Ierse katholieke burgers stierven als gevolg van deze operatie. Na dit bloedbad verlieten de Noord-Ierse katholieken het pad van geweldloosheid en gingen over tot gewapende Wedstrijd.
Sunday Bloody Sunday, met deze paar woorden heeft de Ierse rockband U2 de donkere gebeurtenissen van 30 januari 1972 in de stad Londenderry in Noord-Ierland voor altijd in de geschiedenis gegrift. Tijdens een als pacistisch bedoelde demonstratie met enkele duizenden mensen werden niet minder dan 13 ongewapende burgers, waarvan de helft jonger dan 20 jaar, doodgeschoten door Britse parachutisten die waren gekomen om toezicht te houden op de demonstratie en eventuele excessen te stoppen. De tol steeg vier maanden later met de dood van een nieuw slachtoffer. De wereld was woedend over deze tragedie en kort na de gebeurtenissen werd de Britse ambassade in Dublin in brand gestoken.
De moord markeerde het begin van het dodelijkste jaar van het Noord-Ierse conflict, met bijna 500 slachtoffers, en was een van de hoogtepunten van de confrontatie tussen protestanten en katholieken die eind jaren zestig begon en pas in 1998 eindigde. Maar hoe is het zover gekomen? Wat beweegt een leger om openlijk de burgers van zijn eigen land aan te vallen?
Het lot van Ierland en Groot-Brittannië is verbonden sinds de XIIe eeuw, toen de in Engeland geboren paus Adrianus IV (1100-1159) in 1155 de toenmalige Engelse heerser Hendrik II (1133-1189) en zijn opvolgers het recht verleende over Ierland te heersen.
De regio is verdeeld tussen verschillende koninkrijken die voortdurend met elkaar in de clinch liggen, waardoor de koning van Engeland genoodzaakt is in te grijpen om de rust te herstellen. Zo verkrijgt hij onderwerping van de Ierse heren, die zich dan erkennen als zijn vazallen. Ze deden dat in de hoop bescherming van de koning te krijgen tegen de Engelse baronnen die Ierland probeerden te koloniseren. In plaats daarvan werd het eiland al snel verdeeld tussen een Ierland dat gekoloniseerd en gedomineerd werd door grote Engelse heren, en een Ierland dat, hoewel onderworpen aan de Engelse kroon, nog steeds geregeerd werd door Ierse koningen. In de loop der jaren probeerden verschillende Ierse heren zich met wapens te verzetten tegen de Engelse kolonisten, maar die werden snel generaliseerd.
Om de koninklijke inkomsten te verhogen, werd het koninklijk domein in 1541 uitgebreid tot het hele eiland. Ierland werd zo een koninkrijk, waarbij de Engelse heerser Hendrik VIII (1491-1547) de titel aannam. Deze verandering in het sociaal-politieke landschap kwam de Ierse wellicht goed uit. De koning, die nu eigenaar was van de Ierse gronden, kon deze immers weer toevertrouwen aan hun vroegere eigenaars in de vorm van tenures,dwz.. De macht van de Ierse heren werd niet alleen erfelijk, maar ook door de kroon verzekerd, in plaats van onderworpen te zijn aan de machtsstrijd tussen clanhoofden. Maar de breuk tussen Rome en Londen tijdens het bewind Hendrik VIII vergrootte de kloof tussen de Ieren en de Engelsen nog verder. Nadat de paus het verzoek om nietigverklaring van zijn huwelijk met Catharina van Aragon (1485-1536) had afgewezen, kondigde de koning van Engeland in 1534 Acte van Supremacy af, waardoor hij het enige en hoogste hoofd van de Kerk van Engeland werd. Henry VIII werd toen geëxcommuniceerd, wat leidde tot de geboorte van het Anglicanisme.
Ierland, een diep katholiek eiland, aanvaardde het besluit van de koning van Engeland niet, zozeer zelfs dat enkele grote Ierse families overwogen hun trouw te veranderen in die van de katholieke koning van Schotland, Jacobus V (1512-1542). Elk spoor van opstand werd echter onmiddellijk de kop ingedrukt en de protesterende families geëlimineerd. Een permanente Engelse militaire macht werd op het eiland ingezet terwijl een nieuwe golf van kolonisatie plaatsvond, aangemoedigd door het nieuwe beleid van territoriale controle. Er ontstonden al snel spanningen tussen de nieuwe kolonisten (de New English), protestanten, en de afstammelingen van de eerste Engelsen (de Old English), trouw aan de kroon maar ook aan het katholicisme. Het werd er niet beter op toen Elizabeth Ire